Η όλη συζήτηση με την ανάπτυξη επιχειρημάτων και από τις δύο "αντικρουόμενες" πλευρές, όπως και όλες οι συζητήσεις που κάνουμε το τελευταίο διάστημα στο φόρουμ, αποδεικνύουν την ύπαρξη ενός τεράστιου προβλήματος στο χώρο της Υγείας(και όχι μόνο).
Σίγουρα θα συναντήσουμε δίκαια επιχειρήματα σε όλα τα "στρατόπεδα" και για όλες τις αντιπαραθέσεις. Όπως, επίσης, το ίδιο θα συμβεί και αν αναζητήσουμε φανατικές θέσεις και σκληρές, ακόμη και απρεπείς, κριτικές και συμπεριφορές.
Αυτό είναι όμως το ζητούμενο; Το ποιος από εμάς έχει περισσότερο ή λιγότερο δίκιο; Το ποιος δικαιώνεται με την α ή β κατάσταση; Και μόνο το γεγονός ότι λαμβάνουν χώρα αυτές οι συζητήσεις φανερώνει μία κατάσταση που οδηγείται, αναπόφευκτα, στη γενικότερη λύση του κοινωνικού πλέγματος.
Το θέμα πλέον δεν είναι "τις πταίει;" αλλά "τι μέλλει γενέσθαι". Ας προσπαθήσουμε, ο καθένας ξεχωριστά, να πράξουμε, έστω και για λίγο χρονικό διάστημα, με γνώμονα το μέλλον και όχι την εκδίκηση. Να αποφασίσουμε τι προσδοκούμε και πως μπορούμε να το πετύχουμε. Ναι, να υπάρχει ανταλλαγή απόψεων, όχι όμως για κριτικές του παρελθόντος αλλά για πιθανές λύσεις και τοποθετήσεις των τωρινών και μελλοντικών καταστάσεων.
Πολλά μυαλά μαζί μπορούν να σκεφτούν λύσεις. Αρκεί η καρδιά να χτυπάει στον ίδιο ρυθμό, αυτόν της κοινής και ισότιμης συμμετοχής. Όλοι μας έχουμε δίκιο και άδικο. Ας τα ξεχάσουμε και να ξεκινήσουμε κάτι νέο, χωρίς πολιτικό, κοινωνικό, οικονομικό ή θεσμικό "χρωματισμό".
Τουλάχιστον ας είμαστε ειλικρινείς. Εάν θέλουμε να κινούμαστε βάσει του εγωισμού μας ας αποφασίσουμε και να το κάνουμε, χωρίς όμως παράπονα και μεμψιμοιρίες.
Τόσους αιώνες δεν βαρεθήκαμε τη
διχόνοια; Αυτή μας κυβερνάει, όχι οι ξένοι.
Τόσους αιώνες δεν βαρεθήκαμε τη
ζήλεια; Αυτή μας ανταγωνίζεται, όχι ο γείτονας.
Αμάν πια, ας δώσουμε ένα τέλος........................................