Είναι άνθρωπος έμπειρος από τη ζωή και σαν καλός δικηγόρος ξέρει πως να μιλήσει για να κάνει την δουλειά του.
Στοιχεία που αξίζουν σχολιασμού:
α) Οι υπερβολές μας "ούλα τ'άλλα είναι σκέτο αλεύρι" πληρώνονται όταν ο ασθενής ανακαλύψει ότι και το "αλεύρι" κάτι κάνει.
Άρα μάθημα πρώτο, ποτέ δεν λέμε υπερβολές στους ασθενείς, λέμε την αλήθεια και την λέμε στη γλώσσα τους.
Αν δεν το είπαμε, το τονίζουμε ότι δεν είπαμε ποτέ για "ούλα τ'άλλα είναι σκέτο αλεύρι".
β) Προσπαθούμε να είμαστε ειλικρινείς με τρόπο εκεί που πρέπει: Δηλαδή στο "είναι καινούργιο και καλό", μια εξήγηση που συνήθως δίνω ειναι: "Όχι καλέ μου άνθρωπε, είναι φάρμακο που κυκλοφορεί 10 χρόνια τώρα, αλλά στην ιατρική ακόμη κι ένα φάρμακο που βγήκε πριν 10 χρόνια δεν είμαστε σίγουροι για τις παρενέργειες του στο χρόνο και έτσι το λέμε καινούργιο" Αν και ίσως υπερβολικό για το σίδηρο, πραγματικό για την συντριπτική πλειοψηφία των φαρμάκων,
του έχεις κάψει το επιχείρημα με το οποίο προσπαθεί πονηρά να σε παγιδέψει να δεχτείς ότι δεν το ήξερες σαν επιλογή.
Λέει "Σου 'φερα το απόκομμα, να το διαβάσεις" και προσπαθεί να σε αιφνιδιάσει
γ) "μήπως να το πάρω και εγώ", ή "είναι Αϊ Γιωργίτικο σκέτο (!!), και πούπουλο για το στομάχι"
εκφράσεις που τύφλα να έχει φαρμακοπώλης.
Εκεί μπορούμε να δουλέψουμε με τον ίδιο τρόπο που μας δουλεύει κι αυτός....
"Το έχεις ανάγκη; Η παρέα σου θα πίνει Αϊ Γιωργίτικο και εσύ σίδερο στην Ταβέρνα; Να σου δώσω κι ένα σιρόπι γλύκισμα για την πίεση που υπάρχει και ξέρω;"
Να 'στε καλά κ.Δημήτρη!
Σας ευχαριστώ πολύ για τις, "επί του πρακτέου" επισημάνσεις σας!
Η αλήθεια είναι, οτι το "χόντρυνα" το περιστατικό,
αν και, οι ατάκες που μου περιέγραφε φιλαράκι από το αγροτικό του, θυμίζουν πραγματικά, εποχές του αείμνηστου Νίκου Σταυρίδη...!
"ΤΥΦΛΑ ΝΑ ' ΧΕΙ ο ΦΑΡΜΑΚΟΠΩΛΗΣ"
τι επαγγέλλεται αλήθεια στην περίπτωσή σας ο φαρμακοπωλης;
Αν κατάλαβα καλά τις "μπηχτές", ή πιο απλά τις νύξεις (...)
Δεν νομίζω οτι έχει νόημα, να αναθερμανθούν διαχρονικές και ατέρμονες κόντρες μεταξύ γιατρών και φαρμακοποιών...Πάντως, θέλω να σημειώσω οτι,
σε Φαρμακείο της γειτονιάς μου, παρά το οτι η Φαρμακοποιός, ξέρει οτι είμαι γιατρός (έστω και ανειδίκευτο στραβάδι),
όταν της είχα πεί, με ύφος ουδέτερο και "open", οτι ψάχνω έναν σίδηρο για τη μητέρα μου,
αμέσως, και χωρίς τον παραμικρό ενδοιασμό, ακόμα και στο χρώμα της φωνής της,
μου "συνέστησε" :
κάποιον φυσικό φυτικό σίδηρο που δεν βλάπτει το στομάχι (...)Η κάθε λέξη, έχει τη σημασία της...!~~"φυσικός, φυτικός" = φυσικό δηλαδή προϊόν, με φόντο την καταπράσινη Φύση, μακριά από (επικίνδυνα) "χημικά" των "εργοστασίων"
~~"που δεν βλάπτει το στομάχι" = δηλαδή, όλες οι άλλες μορφές σιδήρου, και ειδικά αυτός ο "κακόόός" ο δισθενής (καλέ...!), θα σου κάνει το στομάχι σουρωτήρι...!
Είναι βέβαιο, οτι η μητέρα μου, θα είχε ενδώσει, θα είχε εμπιστευτεί τον τόσο φιλικό, χαμογελαστό Σύμβουλο Υγείας της γειτονιάς της (...),
και θα έπαιρνε, τελικά, αυτό που θα της είχε προτείνει,
ή πιο σωστά, έντεχνα συστήσει......
Μου κάνει εντύπωση που, για 145 αναγνώσεις, έγιναν μόνο 3 γραπτά σχόλια... Αλήθεια,
εσείς, και απευθύνομαι σε όλα τα μέλη,
σαν πρώτη επιλογή, σε μια μέση -χωρίς ιδιαιτερότητες, περίπτωση Σιδηροπενικής Αναιμίας,
τί είδος σιδήρου συνταγογραφείτε...??