Ούτε εξυπνάδες, ούτε χαζομάρες κάνω. Η ερώτηση μου είναι απλή: Υπάρχει ΜΥΣΥΦΑ που αν καθυστερήσεις να το πάρεις για 24ωρες απειλείται η ζωή σου ή υγεία σου; Δεν μιλάω για τις περιπτώσεις που είτε το πάρεις είτε όχι πάλι στο νοσοκομείο θα πας. μιλάω για τις περιπτώσεις, όπου λαμβάνεις το ΜΥΣΥΦΑ και δεν χρειάζεται να πας σε γιατρό, ενώ εάν δεν το ελάμβανες θα υπήρχε ζημιά στην υγεία σου ή στη ζωή σου. Έχεις απάντηση;
Φωνάζουν όλοι οι φαρμακοποιοί ότι τους κατηγορούν ότι είναι συντεχνία. Κάθε Φαρμακευτικός σύλλογος ελέγχει με ευλάβεια εάν τηρήθηκαν τα εμπάργκο στον ΕΟΠΥΥ. Έχετε δει ανάλογη ευλάβεια στο επιστημονικό κομμάτι; Έχετε δει να βάλει πρόστιμο σε φαρμακοποιό γιατί απουσίαζε από το φαρμακείο του; Έχετε δει να βάλει πρόστιμο γιατί έδωσε φάρμακα χωρίς ιατρική συνταγή; Λέτε ότι επιτρέπει 3 βοηθούς ανά φαρμακοποιό; Σοβαρολογείτε; Μα ο σύλλογο σας καταργεί το 48ωρο ή θεωρεί ότι ο φαρμακοποιός είναι Μέγας Ναπολέοντας και δίνει διαταγές σε 3 βοηθούς. Έχετε δει Φαρμακευτικό σύλλογο να ζητάει να το κοινοποιείται το πρόγραμμα εργασίας του προσωπικού; Το μόνο που έχω δει στους φαρμακευτικούς συλλόγους είναι διοργανώνουν σεμινάρια marketing για το πως πουλάμε καλύτερα σαπουνάκια και βραχιολάκια... Γιατί λοιπόν εγώ να μην σας πω συντεχνία;
Εμβολιασμοί και προληπτικό έργο στην ΠΦΥ κάνει ο επισκέπτης υγείας. Για αυτούς υπάρχουν θέσεις στα ΠεΔΥ. Επίσης, υπάρχουν για φαρμακοποιούς στα φαρμακεία του ΕΟΠΥΥ. Οι επισκέπτες υγείας είναι ξεχωριστή σχολή στην Ελλάδα αλλά σε όλο τον κόσμο είναι ειδικότητα που κατά βάση έχουν οι νοσηλευτές. Μάλιστα, τέτοιοι νοσηλευτές κρατούν ολόκληρες μονάδες υγείας στην Β. Ευρώπη. Σαφώς και δεν έχει θέση ο Φαρμακοποιός. Ούτε καν ο κλινικός Φαρμακοποιός. Να ρωτήσω εγώ κάτι άλλο που πάει στο πρώτο. Πόσοι βοηθοί φαρμακοποιών είναι διπλωματούχοι; Αν δεν το γνωρίζετε, ο βοηθός φαρμακοποιού είναι σχολή, ΙΕΚ με δίπλωμα και όχι ο απόφοιτος λυκείου ή γυμνασίου. Πόσοι φαρμακευτικοί σύλλογοι έχουν κάνει βόλτα να δουν τι "βοηθούς" έχουν τα μέλη τους; Πόσες ποινές έχουν πέσει; Και ειδικά σε αυτό, εάν κάποιος υπουργός υγείας δεν είναι υποχείριο των φαρμακοποιών αρκεί να απαγορεύσει την εργασία σε φαρμακείο σε μη διπλωματούχους βοηθούς φαρμακοποιού. Ούτε ο Άδωνις δεν έχει κάστανα, εάν το θέλεις έτσι. Επιστημη λοιπόν ή συντεχνία;
Ξυδάκι λοιπόν ή όχι, την αλήθεια θα την πω. Ο φαρμακοποιός είναι ένας πολύ σοβαρός επαγγελματίας στην υγεία, αλλά ΌΧΙ στην Ελλάδα. Στην Ελλάδα είναι φαρμακοπώλης. Για αυτό και ανησυχεί για τα Σούπερ Μάρκετ. Δείξε μου με ποιον συγκρίνεσαι να σου πω ποιος είσαι...
1.) To (προβοκατόρικο) ερώτημά σας, δεν έχει καμία σχέση με τον αντικειμενικό συλλογισμό (μετά ξεκίνησαν οι χαζοεξυπνάδες και παρέκλινε η κουβέντα) πως "
εφόσον κάποιος πουλάει φάρμακα, θα πρέπει να έχει και τις ίδιες υποχρεώσεις/δικαιώματα" σε προδιαγραφες υποστατικού πώλησης και σε κλαδικές/κοινωνικές υποχρεώσεις (ή πως η πολυιδιοκτησία και μάλιστα από μη φαρμακοποιούς, δημιουργεί άλλα προβλήματα)
2.) Μα ήμαστε (με "η" , δλδ σε παρελθοντικό χρόνο) "συντεχνία". Η
τέχνη του φαρμακοποιού ήταν η παρασκευή φαρμάκων και οπότε κάποιες διεργασίες διεκπαιρεώνονταν (υπό την επίβλεψή του ή μη) από βοηθούς (όπως ο γιατρός με τους νοσηλευτές ή ειδικευόμενους, τα ξέρετε καλύτερα από μένα πως όχι μόνο υπάρχουν "ναπωλεόντιες νοοτροπίες" αλλά πέφτουν μέχρι και γαμοσταυρίδια
). Τα περισσότερα προβλήματα σε σχέση με την εξυπηρέτηση στον πάγκο απο'κει πηγάζουν μάλλον, οτι δλδ οι διάφορες διατάξεις/πρόγραμμα σπουδών δεν εκσυγχρονίστηκαν/διαφοροποιήθηκαν αναλόγως. Σήμερα φτιάχνουμε σχεδόν μόνο δερματολογικά "εκτός φαρμακοποιίας" (δλδ με συνταγή γιατρού) και ελάχιστα ή και καθόλου "εν ισχύ φαρμακοποιίας" (για πώληση στους πελάτες, χωρίς συγκεκριμένη/εξατομικευμένη προτροπή γιατρού ). Ο ρόλος/κοινωνική ανάγκη είναι πλέον η συμβουλευτική γύρω από τη χρήση φαρμάκων (αλλά και συμπληρωμάτων και συγκεκριμένων καλλυντικών, μέσα στο γενικότερο concept ευζωίας)
* Στο εξωτερικό χρησιμοποιούνται διάφορες λέξεις, μάλλον πιο δόκιμες για την σύγχρονη πραγματικότητα. πχ στη Δανία υπάρχει ο farmaconomist και ο farmacist. Ο "φαρμακοποιός" είναι η λέξη που χρησιμοποιείται στα ελληνικά. Λίγο με ενδιαφέρει πως θα με λένε. Αυτό που με ενδιαφέρει είναι να έχω κατοχυρωμένο και κομβικό ρόλο (μεταξύ ιατρικής κοινότητας και κοινού) τόσο για την επαγγελματική μου επιβίωση/εξασφάλιση όσο και για την επιστημονική μου περιφρούρηση
Αν πιστεύετε οτι η λύση για τα διάφορα προβλήματα γύρω απτο ρόλο του "φαρμακείου της κοινότητας" στην Ελλάδα, είναι το ξεχαρβάλωμα ή η στείρα καταγγελία/αντιπαράθεση εναντίον παντός ΦμΦ (= κράξιμο) εγώ πιστεύω πως η λύση είναι συγκεκριμένα μέτρα που θα τονώσουν/επανορθώσουν τον υγειονομικό χαρακτήρα του φαρμακείου/φαρμακοποιού του πάγκου
-
πιστοποιημένες (μέσω ορθής πρακτικής)
και κοστολογημένες (περισσότερό συμβολική κοστολόγηση για τα αναλώσιμα, αλλά και για να μην καταλήξει τσαπατσούλικη ψευτουπηρεσία για "να κερδιθεί ο πελάτης", όπως είναι ως τώρα εμβολιασμοί και μετρήσεις)
υπηρεσίες πχ εμβολιασμοί, απευεσθητοποιήσεις, μετρήσεις γλυκαιμίας και χοληστερίνης
- μοριοδοτημένη, δια βίου, εξειδίκευση, πχ σε φυτοθεραπεία, ομοιοπαθητική, φαρμακοτεχνεία, διακοπή καπνίσματος, διαχείριση βάρους, αλλαγή τραυμάτων και άλλα την οποία θα μπορεί μετά ο φαρμακοποιός να προμοτάρει όπως αυτός/η αγορά θέλει (θα γίνεται πάντως σοβαρά και υπεύθυνα)
- θέσπιση max ορίου εργατοωρών και υπερωριακής αμοιβής (για αργίες κ διανυκτερεύσεις) μαζί με απελευθέρωση ωραρίου
- θέσπιση θεραπευτικών πρωτοκόλλων/αλγορίθμων χορήγησης συγκεκριμένων ΜΥΣΥΦΑ - παραπομπής
- αυστηροποίηση χορήγησης συγκεκριμένων σκευασμάτων (οπωσδήποτε αντιβιώσεων)
* πιθανώς ανατίμηση των γαληνικών παρασκευών. Πλέον πολλές πρώτες ύλες είναι δυσανάλογα ακριβές σε σχεση με την κινησιμότητα των τελικών παρασκευασμάτων
* πιθανώς φοροελαφρύνσεις για
- συστεγάσεις/προσλή΄ψεις συναδέλφων
- προσλήψεις/συνεργασία προσωπικού άλλων ειδικοτήτων (πχ νοσηλευτές, διατροφολόγους, αισθητικούς)
Εγώ και πολλοί άλλοι συνάδελφοι, έτσι θα θέλαμε να πορευτούμε και "με τέτοια πρότυπα να συγκρινόμαστε" (κάποιοι εδω μέσα κραυγάζουν γιατί "δεν κάνουμε δώρο μια παρακεταμόλη στις δύο στατίνες, όπως τα ΣΜ" και κάτι τέτοια) Όταν όμως ζεις στην Ελλάδα (και ειδικά της κρίσης) που το κοινό "εκπαιδεύεται" τελείως λάθος για τον ρόλο του φαρμακοποιού (κάτι που μετά αντιστοίχως διαμορφώνει και τον ίδιο τον φαρμακοποιό) και ο συνήθης λόγος αλλαγής φαρμακείου είναι το φέσι ή κάποια κομπιναδόρικη εξυπηρέτηση, τότε όλα αυτά φανταζουν επιστημονική φαντασία (αντί για επιστημονική αναγκαιότητα)
Όλα αυτά θέλουν χρόνο και κάποιους ελάχιστους πόρους (έστω λανσαρίσματος ας πούμε των διάφορων εγχειρημάτων. Ειδικά όσον αφορά προσλήψεις/συνεργασίες και εξειδικεύσεις). Το ιδεεαφπχ Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή
Είσοδος και άλλοι οργανισμοί (πχ ελληνική φαρμακευτική εταιρία) διοργανώνουν επιστημονικά σεμινάρια (πέρα από marketing) , πολλοί καλοί συνάδελφοι (πχ Κλημεντίδης, Μπιρλιράκης, Κουτέπας) ενημερώνουν και προωθούν αναμορφωτικές τάσεις και γενικά κάτι ψευτοκινείται.
* Για τον ΠΦΣ, τι θέλετε να σας πω; ούτε συνδικαλιστής είμαι, ούτε "παλιός". Και γω με πάρα πολλά διαφωνώ, αυτό όμως δε σημαίνει οτι θα κάτσω και να απολογούμαι ή να να δέχομαι γενικέυσεις και τσουβαλιάσματα