Μη σαμποτάρετε τα βασικά και φθηνά φάρμακα.

[Argirios Argiriou]

Ανακάλυψα πρόσφατα ότι από 01/08/2008 ο ΟΓΑ δεν καλύπτει την δαπάνη φαρμάκων που μπορούν να χορηγηθούν και χωρίς Ιατρική Συνταγή.
Τα φάρμακα αυτά αποκαλούνται διεθνώς OTC (= Over The Counter) medicines και ο ΟΓΑ θεωρεί πλέον ότι πρέπει να τα αγοράζουν οι Ασθενείς από την τσέπη τους (1).


Συμφωνώ και εγώ ότι τα πιο πολλά από τα φάρμακα που δεν χρειάζονται Ιατρική Συνταγή δεν είναι και τόσο βασικά. Μέσα σε αυτά τα φάρμακα όμως υπάρχουν μερικά που είναι πολύ σημαντικά.
Έτσι βλέπω ότι με αυτό τον τρόπο o ΟΓΑ δίπλα στα άλλα δεν αφήνει να συνταγογραφούμε μερικά βασικά φάρμακα πρώτης γραμμής όπως το Depon, το Nurofen, το Salospir, το Simeco ή το gel Voltaren. Το ποια φάρμακα θεωρούνται βασικά καθορίζεται από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (2).


Η επιλογή αυτή του ΟΓΑ μπορεί να έχει ακριβώς το αντίθετο αποτέλεσμα από αυτό που ο ΟΓΑ λέει ότι θέλει να πετύχει. Αντί δηλαδή να μειωθούν τα φαρμακευτικά έξοδα του ΟΓΑ μπορεί να αυξηθούν κατακόρυφα.


Γιατί έτσι μάλλον θα δοθεί ώθηση στην συνταγογράφηση άλλων φαρμάκων που είναι ανταγωνιστές των προαναφερθέντων, κοστίζουν "λίγο" παραπάνω, και τυγχάνει να είναι στην λίστα των συνταγογραφούμενων. Και έτσι αντί να γράφονται δισκία Depon και Nurofen ή η αλοιφή Voltaren να γράφεται Arcoxia ή σταγόνες Pennsaid, αντί για Simeco το Losec ή το Nexium, και αντί για Salospir να γράφεται Plavix με τιμές πολλαπλάσιες (3)…Γιατί φοβάμαι ότι με το 10% συμμετοχής στο κόστος των φαρμάκων που έχουν όσοι παίρνουν το επίδομα ΕΚΑΣ ή με το 0% που έχουν αυτοί με τα νεοπλάσματα, σε πολλούς Ασθενείς θα βγαίνει οικονομικότερο να παίρνουν στο σπίτι τα ακριβά φάρμακα που είναι μέσα στην λίστα των συνταγογραφούμενων από το να παίρνουν χωρίς συνταγή γιατρού τα φθηνά που είναι όμως εκτός λίστας. Άσε που το άλλο το ακριβό θα τους το έχει γράψει γιατρός και άρα θα έχει πιο πολύ αξία.. Όσο για τις φαρμακευτικές εταιρείες, τους φαρμακοποιούς και τους γιατρούς, άλλο που δεν θέλουν....Γιατί άλλο το Salospir που η μηνιαία θεραπεία έχει λιανική τιμή περίπου 1 ευρώ και άλλο το Plavix με μηνιαία τιμή πάνω από 60 ευρώ….(παρόλο που στην πράξη τα δύο αυτά αντιθρομβωτικά φάρμακα δίνονται πολλές φορές το ένα αντί του άλλου).


Βέβαια παρόμοια πράγματα συμβαίνουν και σε άλλα ταμεία π.χ. στο ΙΚΑ.


Στο ΙΚΑ απαγορεύεται να γράψει ο γιατρός δώδεκα κουτάκια Depon ( παρακεταμόλη ) 0,5 gr με 20 δισκία στο κάθε κουτί. Και όμως η παρακεταμόλη είναι σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας η βάση όλων σχεδόν των αναλγητικών αγωγών (4). Οι δε ασθενείς, χρειάζονται μερικές φορές να πάρουν την μέγιστη επιτρεπτή δόση (5) δηλαδή 1 gr τέσσερις φορές την ημέρα, άρα 4 gr το εικοσιτετράωρο, για εβδομάδες μερικές φορές και μήνες. Για να βγάλει τέτοιος ασθενής θεραπεία μηνός, τα χρειάζεται αυτά τα δώδεκα κουτάκια που η λιανική τους τιμή είναι συνολικά γύρω στα 8 ευρώ. Το ΙΚΑ πάντως δεν έχει κανένα πρόβλημα να γράψει ο γιατρός 3 κουτιά του αντιφλεγμονώδους και αναλγητικού Celebrex 100 mg με 20 δισκία μέσα στο κάθε κουτί για να βγεί ο μήνας. Μόνο που το Celebrex όχι μόνο δεν είναι στην λίστα των βασικών φαρμάκων του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας αλλά έχει κατηγορηθεί για σοβαρότατες καρδιαγγειακές παρενέργειες. Σημειωτέον δε, ότι τα 3 κουτιά του προαναφερόμενου Celebrex έχουν συνολικά λιανική τιμή 36 ευρώ…

Θέλουμε ένα αποτελεσματικό σύστημα Υγείας για όλο τον πληθυσμό;
Ας ξεκινήσουμε τότε με το πιο απλό, δηλαδή να μην εμποδίζουμε την συνταγογράφηση των βασικών και φθηνών φαρμάκων.


Αργύρης Αργυρίου,
Γενικός - Οικογενειακός Ιατρός,
Καβάλα.

Αναφορές:

1) Η λίστα με τα φάρμακα που θεωρούνται OTC medicines στην Ελλάδα:
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

2) WHO, essential medicines list:
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

3) Η τιμές των φαρμάκων στην Ελλάδα:
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

4) WHO´s Pain Relief Ladder:
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

5) The recommended dosage of paracetamol in adults:
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

[πρώτη & καλύτερη]

Στο ΙΚΑ απαγορεύεται να γράψει ο γιατρός δώδεκα κουτάκια Depon ( παρακεταμόλη ) 0,5 gr με 20 δισκία στο κάθε κουτί. Και όμως η παρακεταμόλη είναι σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας η βάση όλων σχεδόν των αναλγητικών αγωγών (4). Οι δε ασθενείς, χρειάζονται μερικές φορές να πάρουν την μέγιστη επιτρεπτή δόση (5) δηλαδή 1 gr τέσσερις φορές την ημέρα, άρα 4 gr το εικοσιτετράωρο, για εβδομάδες μερικές φορές και μήνες. Για να βγάλει τέτοιος ασθενής θεραπεία μηνός, τα χρειάζεται αυτά τα δώδεκα κουτάκια που η λιανική τους τιμή είναι συνολικά γύρω στα 8 ευρώ. Το ΙΚΑ πάντως δεν έχει κανένα πρόβλημα να γράψει ο γιατρός 3 κουτιά του αντιφλεγμονώδους και αναλγητικού Celebrex 100 mg με 20 δισκία μέσα στο κάθε κουτί για να βγεί ο μήνας. Μόνο που το Celebrex όχι μόνο δεν είναι στην λίστα των βασικών φαρμάκων του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας αλλά έχει κατηγορηθεί για σοβαρότατες καρδιαγγειακές παρενέργειες. Σημειωτέον δε, ότι τα 3 κουτιά του προαναφερόμενου Celebrex έχουν συνολικά λιανική τιμή 36 ευρώ…

Πολύ στριφνή γλώσσα και ακατανόητα επιχειρήματα χρησιμοποιείτε συνάδελφε. Σε επαναλαμβανόμενες μελέτες έχει αποδειχθεί, ότι η χρήση υψηλών μαθηματικών προτύπων (όπως για παράδειγμα ο τύπος της εξίσωσης 36x3 > 8x0,5), έχει αντίστροφη σχέση με την ανάπτυξη του Ελ Συστήματος Υγείας. Δηλαδή, όσο λιγότερη αριθμητική τόσο το καλύτερο.

(από τα πιο ωραία postαρίσματα)

[EzeΤΡΟΛ]

Ωραία τα λέει η καταχώρηση του κ. Argiriou αλλά το χόμπυ της συνταγογράφησης περιττών, ακριβών φαρμάκων είναι, όπως αποδεικνύουν και οι αριθμοί που έρχονται κατά καιρούς στη δημοσιότητα, πολύ καλά εδραιωμένο στη χώρα μας.

Η εξέλιξη του φαινομένου της φαρμακευτικής σπατάλης στη χώρα μας είναι ανάλογη και συγκρίσιμη με αυτή των μαθητικών καταλήψεων: Και οι δυο θεσμοί ευδοκιμούν με μεγάλη επιτυχία αποφέροντας μόνο οφέλη σε όλους τους εμπλεκόμενους φορείς ή πρόσωπα και θίγοντας μόνο το αόρατο και εν πολλοίς ανίσχυρο να εκπροσωπήσει τον εαυτό του "δημόσιο συμφέρον."

Πραγματικά, στην περίπτωση των καταλήψεων, οι μαθητές μπορούν κατά περίπτωση να απολαύσουν το σκασιαρχείο, τον χαβαλέ ή να εξασφαλίσουν περισσότερο χρόνο για τη μελέτη και τα φροντιστήρια τους^. οι καθηγητές οφελούνται από την αποχή τους από τις επαγγελματικές τους υποχρεώσεις ώστε να δαπανήσουν το χρόνο τους στην οικογένεια τους ή σε ιδιαίτερα^. τα φροντιστήρια κάνουν χρυσές δουλειές και οι μόνοι τελικά που θίγονται από τις καταλήψεις στα σχολεία είναι οι κυλικειούχοι που όμως έχουν ανίσχυρη εκπροσώπηση και στερούνται μέσων πίεσης. Δεν είναι λοιπόν ανεξήγητο το φαινόμενο της καθιέρωσης και επανάληψης σε ετήσια βάση ενός τόσο πετυχημένου θεσμού, όπως οι μαθητικές καταλήψεις.

Κάτι ανάλογο συμβαίνει και με την υπερσυνταγογράφηση περιττών και ακριβών φαρμάκων: εξυπηρετεί όλους τους εμπλεκόμενους φορείς, ονομαστικά πρώτο και καλύτερο τον φαρμακοποιό (υπέρ του οποίου δείχνει να έχει συνομωτίσει το σύμπαν στη χώρα μας), τον φαρμακά που παρουσιάζει στην εταιρεία του αύξηση του τζίρου, τη φαρμακοβιομηχανία, και τέλος, (αν δεν έχουμε να κάνουμε με ανυποψίαστο ή παγιδευμένο συνάδελφο) από σπόντα και τον γιατρό.

Ποιός όμως πληρώνει ...τον "Βασίλη" ; (Μετάφραση του αγγλικού bill = λογαριασμός)

Το κύκλωμα λειτουργεί, μέσα στην απλότητα του, στην εντέλεια. Οι πλουσιοπάροχες, χρυσοφόρες συνταγές αθροίζονται από τα φαρμακεία σε στίβες, αποστέλλονται σε διοικητικές υπηρεσίες των Ταμείων και διεκπεραιώνονται από υπαλλήλους που δεν έχουν ούτε δυνατότητα ούτε αρμοδιότητα να κάνουν ο,τιδήποτε άλλο από το να τις αποζημιώσουν. Οι όποιοι ελεγκτικοί μηχανισμοί βρίσκονται σε εμβρυικό στάδιο, λειτουργούν δειγματοληπτικά και έχουν αποδειχθεί ανίκανοι να ελέγξουν μια πραγματικότητα που έχει ξεφύγει κατά πολύ από τα λογικά πλαίσια. Τα κόστη των χιλιάδων πραζολών, στατινών, αντιβιοτικών, αντιανοϊκών, "εξελιγμένων" αντιδιαβητικών και αντιυπερτασικών και τόσων άλλων κουτιών που συνταγογραφούνται μάταια καθημερινά, περιδινούνται και χάνονται στη χοάνη του παθητικού των Ταμείων, μαζί με την εισφοροδιαφυγή, τις απώλειες από τα δομημένα ομόλογα, την κακοδιαχείρηση, τις προμήθειες και όλες τις υπόλοιπες ορατές και αθέατες "μαύρες τρύπες". Τελικά μπροστά στον κίνδυνο κατάρρευσης του ασφαλιστικού συστήματος, που κάθε Κυβέρνηση απεύχεται να συμβεί επί των ημερών της, το παθητικό των Ταμείων βρίσκει κάλυψη μέσα από  τη γενναιοδωρία του προϋπολογισμού, ώστε τα ασθμαίνοντα Ταμεία-τέρατα να σηκώσουν και πάλι το υπερτροφικό κεφάλι τους, να ανοίξουν τις σιαγόνες τους και να τραφούν με νέες πλουσιοπάροχες συνταγές, διαιωνίζοντας τον εαυτό τους.

Καταλήψεις και πολυφαρμακία, δυο πετυχημένοι θεσμοί της χώρας των Ελ...
 

[EzeΤΡΟΛ]

Επειδή το καλό πρέπει να μαθαίνεται (και να επιβραβεύεται), δεν μπορώ παρά να γνωστοποιήσω σε όσους ίσως δεν το ξέρουν, ότι κυκλοφορεί πλέον και στη χώρα μας η υδροχλωροθειαζίδη, μόνη της, σε μορφή ταμπλετών 25 mg, με το εμπορικό όνομα Diuren.  Πρόκειται για ένα θειαζιδικό διουρητικό που σταθερά φιγουράρει στην κορυφή των κατευθυντήριων οδηγιών, Αμερικανικών και Ευρωπαϊκών, για την αντιμετώπιση της υπέρτασης και που μέχρι τώρα δεν κυκλοφορούσε στη χώρα των Ελ μόνη της, αλλά πάντα σε συνδυασμό με α-ΜΕΑ και εσχάτως με σαρτάνες.

Η πρωτοβουλία ανήκει στην εταιρεία Uni-Pharm, η συσκευασία περιέχει 20 διχοτομούμενες ταμπλέτες των 25mg και η λιανική τιμή είναι 0.77 ευρώ. Αυτό σημαίνει ότι το κόστος της μηνιαίας αγωγής στα 25 mg ημερησίως είναι 1.15 ευρώ, ενώ στα 12.5 mg ημερησίως 0.58 ευρώ, αφήνοντας ένα λογικό-αποδεκτό κέρδος για το φαρμακείο της τάξης των 0.29 ευρώ στην πρώτη περίπτωση και 0.14 ευρώ στη δεύτερη.

Στον πίνακα που ακολουθεί, μπορείτε να δείτε το Diuren στον αύξοντα αριθμό 36.

[Argirios Argiriou]

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

[Argirios Argiriou]

Αυγή, 31/12/2009.

 
Η πρώτη απάντηση στο συγκεκριμένο ερώτημα έχει δοθεί και λέγεται “δομημένα ομόλογα”. Αλλά ποτέ μην υποτιμάτε την απληστία των ανθρώπων. Υπάρχει κι ένας δεύτερος τρόπος να χρεωκοπήσεις ένα ταμείο. Αυξάνοντας τις δαπάνες του. Η δημόσια φαρμακευτική δαπάνη το 2000 σύμφωνα με την ΕΣΥΕ ήταν 1,27δισ. Το 2004 διπλασιάστηκε στα 2,5δισ., ενώ μέχρι το 2007 είχαν καταφέρει να την φτάσουν στα 4,3 δισ. Μάλιστα ακόμα κι έτσι δεν συμφωνούν όλοι οι φορείς μεταξύ τους.

Διότι σύμφωνα με την Πετραλιά η δημόσια δαπάνη του 2007 ήταν 3,8 δισ., ενώ σύμφωνα με ανακοίνωση πρόσφατου συνεδρίου ήταν 4,04δισ. Για το 2009 οι εκτιμήσεις ποικίλλουν. Σύμφωνα με τον πρόεδρο του φαρμακευτικού συλλόγου (ΠΦΣ) θα ανέλθει στα 4,6 δισ., ενώ σύμφωνα με την ανακοίνωση του συνεδρίου της Εθνικής Σχολής Δημόσιας Υγείας θα φτάσει τα 5,1 δισ.

Όποιο στατιστικό και να πάρουμε βλέπουμε πως οι δημόσιες φαρμακευτικές δαπάνες έχουν τετραπλασιαστεί μέσα σε μία δεκαετία. Το ίδιο ισχύει και για τις φαρμακευτικές δαπάνες των νοσοκομείων (που δεν περιλαμβάνονται στα παραπάνω ποσά). Ενώ το 2000 ανήλθαν σε 0,42δισ., το 2004 διπλασιάστηκαν σε 0,8 δισ., με το 2007 να ξαναδιπλασιάζονται στα 1,5δισ. και σύμφωνα με την εκτίμηση του κ. Βαγιωνά (ΠΦΣ) το 2009 θα πλησιάσουν το 1,95δις.

Είναι εμφανές πως η πολιτική της νέας κυβέρνησης για μηχανογράφηση και λίστα φαρμάκων κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση, καθώς δεν είμαστε καν σίγουροι τι ακριβώς ξοδεύουμε. Είναι μάλιστα χαρακτηριστικό πως ακόμα και ο γραμματέας του εθνικού συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ, κ. Σωκράτης Ξυνίδης, μπλέκει τη δημόσια φαρμακευτική δαπάνη με τις φαρμακευτικές πωλήσεις (ομιλία 30 Νοεμβρίου 2009).

Αλλά η μεγάλη μπάζα βρίσκεται αλλού. Τα ταμεία πληρώνουν τιμές λιανικής για τα φάρμακα, κάτι ανήκουστο για την Ευρώπη και τον καπιταλισμό γενικότερα, καθώς τα ταμεία κάνουν το 70% του τζίρου των φαρμακευτικών. Μόνο στις ΗΠΑ το Medicair πληρώνει δια νόμου τιμές λιανικής και θεωρείται μέγα σκάνδαλο του λόμπυ των φαρμακευτικών. Ταυτόχρονα αποτελεσματικότατες αλλά φθηνές ουσίες αποσύρονται για να αντικατασταθούν από ακριβότερες και αμφίβολα καλύτερες. Επιπλέον -επειδή προφανώς είμαστε large- αγοράζουμε μόνο μάρκες, καθώς η κατανάλωση γενόσημων φαρμάκων (δηλαδή ίδια δραστική ουσία, χωρίς το brandname) ανέρχεται βαριά στο 10% τη στιγμή που οι φτωχομπινέδες Γερμανοί έχουν φτάσει στο 50%-60%.

Δεν λέω, καλή και άγια η μηχανογράφηση, αλλά ας μην καταπίνουμε την γκαμήλα αμάσητη προκειμένου να μη θίξουμε τις εταιρείες, τη στιγμή που ζητάμε τον ουρανό με τ'άστρα από τους ασφαλισμένους. Και άνθρωποι μέσα από το σύστημα που θέλουν να μιλήσουν υπάρχουν πολλοί, φτάνει να θέλουμε να τους ακούσουμε.



Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

[EzeΤΡΟΛ]

Επιπλέον -επειδή προφανώς είμαστε large- αγοράζουμε μόνο μάρκες, καθώς η κατανάλωση γενόσημων φαρμάκων (δηλαδή ίδια δραστική ουσία, χωρίς το brandname) ανέρχεται βαριά στο 10%

Mήπως δεν καταλαβαίνω κάτι καλά;

Στην Ευρώπη, τα γενόσημα φάρμακα είναι κατά πολύ φθηνότερα από τις "μάρκες". Μάλιστα, η έκπτωση στην τιμή φθάνει μέχρι και στο 80%!!

Αντίθετα, τα γενόσημα φάρμακα στην Eλ έχουν την την ίδια, ευθυγραμμισμένη τιμή με τις "μάρκες", ή έχουν ελάχιστη διαφορά (καρτέλ).

Π.χ. στις 28άρες πραζόλες, τα Nexium, Pariet, Losec έχουν Λ.Τ. από 36 έως 39 ευρώ, ενώ τα Βelifax, Elibactin, Elkostop, Ezipol, Glaveral, Pip Acid, Sieral κ.λπ., κ.λπ. είναι ευθυγραμμισμένα στα 33 ευρώ.

Τα ίδια, πάνω-κάτω, συμβαίνουν και με τη μακρολίδη, τη στατίνη, τη σαρτάνη, και προσφάτως και με την κλοπιδογρέλη.

Να σημειωθεί ότι οι φαρμακοβιομηχανίες που εμπορεύονται γενόσημα έχουν πάρα πολύ χαμηλά κόστη, αφού δεν δαπανούν κεφάλαια για την έρευνα του φαρμάκου. Σε άλλες πάλι περιπτώσεις, πρόκειται για εταιρείες που απλά εισάγουν τα χάπια από τρίτες χώρες (Κίνα, Ινδία), τα συσκευάζουν, και τα προωθούν μέσω ενός δικτύου προώθησης πωλήσεων που διαθέτουν.

Επομένως, ποιό το όφελος από τη συνταγογράφηση των γενοσήμων, όταν στην Ελ αυτά δεν είναι κατά πολύ φθηνότερα σε σχέση με τα πρωτότυπα, όπως θα όφειλαν και όπως συμβαίνει αλλού;

[Argirios Argiriou]

Επιπλέον -επειδή προφανώς είμαστε large- αγοράζουμε μόνο μάρκες, καθώς η κατανάλωση γενόσημων φαρμάκων (δηλαδή ίδια δραστική ουσία, χωρίς το brandname) ανέρχεται βαριά στο 10%

Mήπως δεν καταλαβαίνω κάτι καλά;

Στην Ευρώπη, τα γενόσημα φάρμακα είναι κατά πολύ φθηνότερα από τις "μάρκες". Μάλιστα, η έκπτωση στην τιμή φθάνει μέχρι και στο 80%!!

Αντίθετα, τα γενόσημα φάρμακα στην Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος έχουν την την ίδια, ευθυγραμμισμένη τιμή με τις "μάρκες", ή έχουν ελάχιστη διαφορά (καρτέλ).

Π.χ. στις 28άρες πραζόλες, τα Nexium, Pariet, Losec έχουν Λ.Τ. από 36 έως 39 ευρώ, ενώ τα Βelifax, Elibactin, Elkostop, Ezipol, Glaveral, Pip Acid, Sieral κ.λπ., κ.λπ. είναι ευθυγραμμισμένα στα 33 ευρώ.

Τα ίδια, πάνω-κάτω, συμβαίνουν και με τη μακρολίδη, τη στατίνη, τη σαρτάνη, και προσφάτως και με την κλοπιδογρέλη.

Να σημειωθεί ότι οι φαρμακοβιομηχανίες που εμπορεύονται γενόσημα έχουν πάρα πολύ χαμηλά κόστη, αφού δεν δαπανούν κεφάλαια για την έρευνα του φαρμάκου. Σε άλλες πάλι περιπτώσεις, πρόκειται για εταιρείες που απλά εισάγουν τα χάπια από τρίτες χώρες (Κίνα, Ινδία), τα συσκευάζουν, και τα προωθούν μέσω ενός δικτύου προώθησης πωλήσεων που διαθέτουν.

Επομένως, ποιό το όφελος από τη συνταγογράφηση των γενοσήμων, όταν στην Ελ αυτά δεν είναι κατά πολύ φθηνότερα σε σχέση με τα πρωτότυπα, όπως θα όφειλαν και όπως συμβαίνει αλλού;

Τα γενόσημα είναι παρόλα αυτά φθηνότερα από τα πρωτότυπα κατά 20% και στην Ελλάδα.
Σε άλλες χώρες είναι βέβαια ακόμη πιο φθηνά.

[EzeΤΡΟΛ]

Τα γενόσημα είναι παρόλα αυτά φθηνότερα από τα πρωτότυπα κατά 20% και στην Ελλάδα.

Κάτι όμως που δυστυχώς, δεν συμβαίνει πάντοτε. Π.χ.:

Klaricid 500mgx21 tabs     = 34.82 euro
Klaretop 500mgx21 tabs   = 34.82 euro
Klaribros 500mgx21 tabs   = 34.82 euro
Klarithrin 500mgx21 tabs   = 34.82 euro
Klarimac 500mgx21 tabs    = 34.82 euro
Klarifect 500mgx21 tabs    = 34.82 euro
Klaroxin 500mgx21 tabs    = 34.82 euro
Klazidem 500mgx21 tabs   = 34.82 euro

[Argirios Argiriou]

Τα γενόσημα είναι παρόλα αυτά φθηνότερα από τα πρωτότυπα κατά 20% και στην Ελλάδα.

Κάτι όμως που δυστυχώς, δεν συμβαίνει πάντοτε. Π.χ.:

Klaricid 500mgx21 tabs     = 34.82 euro
Klaretop 500mgx21 tabs   = 34.82 euro
Klaribros 500mgx21 tabs   = 34.82 euro
Klarithrin 500mgx21 tabs   = 34.82 euro
Klarimac 500mgx21 tabs    = 34.82 euro
Klarifect 500mgx21 tabs    = 34.82 euro
Klaroxin 500mgx21 tabs    = 34.82 euro
Klazidem 500mgx21 tabs   = 34.82 euro

Διακομιστή έχεις δίκιο. Νόμιζα ότι στην Ελλάδα όλα τα αντίγραφα είναι δια νόμου είναι 20% φθηνότερα από τα αντίστοιχα πρωτότυπα φάρμακα. Σήμερα ρώτησα όμως δύο φαρμακοποιούς εδώ στην Καβάλα. Μου είπαν ότι δεν είναι όλα τα αντίγραφα φθηνότερα από τα αντίστοιχα πρωτότυπα. Δεν ξέρουν όμως ούτε και αυτοί με ποια κριτήρια κάποια είναι φθηνότερα και κάποια άλλα όχι. Στην περίπτωση του Klaricid, ένας φαρμακευτικός αντιπρόσωπος μου ότι το Klaricid έριξε την τιμή του στην τιμή των αντιγράφων του, αλλά δεν ξέρω αν αυτό που μου είπε αυτός ο φαρμακευτικός αντιπρόσωπος ευσταθεί ή όχι.

[Argirios Argiriou]

Μακεδονία, 19/06/2011.

Αφαίμαξη 500.000.000 ευρώ από τις τσέπες των ελλήνων ασθενών

.......................
.......................................

Όπως επισημαίνει ο κ. Θεοδοσιάδης, η κατάσταση που έχει διαμορφωθεί οδηγεί σε απόσυρση φαρμάκων ή κυκλοφορία υποκατάστατών τους από άλλα με παρόμοια σύνθεση, αλλά με πολλαπλάσια τιμή. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την επιδείνωση της οικονομικής κατάστασης των ασφαλιστικών ταμείων, αφού πλέον πληρώνουν από 50 έως 150 ευρώ για φάρμακα για υπέρταση και διαβήτη, τη στιγμή που παλαιότερα πλήρωναν το 1/10 της τιμής αυτής.
................................................


Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

[Denominator]

Όπως επισημαίνει ο κ. Θεοδοσιάδης, η κατάσταση που έχει διαμορφωθεί οδηγεί σε απόσυρση φαρμάκων ή κυκλοφορία υποκατάστατών τους από άλλα με παρόμοια σύνθεση, αλλά με πολλαπλάσια τιμή. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την επιδείνωση της οικονομικής κατάστασης των ασφαλιστικών ταμείων, αφού πλέον πληρώνουν από 50 έως 150 ευρώ για φάρμακα για υπέρταση και διαβήτη, τη στιγμή που παλαιότερα πλήρωναν το 1/10 της τιμής αυτής.[/b]

Ναι, αλλά δεν μπορούμε να βάλουμε στην ίδια μοίρα π.χ. Daonil και Januvia (είναι δύο τελείως διαφορετικά φάρμακα) ούτε π.χ. Neocardon και Rasilez. Τα παραδείγματα είναι τυχαία: Παρόλα αυτά, πιστεύω ότι όπου δεν υπάρχει ιατρική αντένδειξη θα πρέπει να προτιμούμε το φθηνότερο φάρμακο στην οικονομικότερη συσκευασία (π.χ. γιατί να συνταγογραφήσω π.χ. Biofenac που έχει 40 δισκία ενώ χρειάζομαι το πολύ 10 και όχι κάτι παραπλήσιο με λιγότερα δισκία) αλλά όπου χρειάζεται να μη διστάσουμε να δώσουμε την καλύτερη επιλογή (π.χ. σε ένα διαβητικό υπερτασικό με νεφροπάθεια πρέπει εξ΄ορισμού να δοθεί φάρμακο του άξονα ρενίνης/αγγειοτενσίνης/αλδοστερόνης - κι όχι π.χ. Tenoretic).

[ΔΟΥΒΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ]

το φθηνο το κρεας τα σκυλια το τρωνε

τα φαρμακα συνταγογραφουνται συμφωνα με την ποιοτητα τους και οχι την τιμη τους

με απλα λογια οποια εμπιστευεται  ο θεραπων ιατρος

[Δ. Κουναλάκης]

Ενδιαφέρον....
Πως ορίζεται η ποιότητα και η σχέση κόστους/απόδοσης;
Το "όποια εμπιστεύεται ο ιατρός" έχει ιστορία..... για γέλια....και κλάματα

Για παράδειγμα:
Θα δίνατε πχ ένα φάρμακο για το διαβήτη που να οδηγεί στο να ζει ο ασθενής περισσότερα χρόνια χωρίς επιπλοκές ή τι άλλο θα θέλατε εάν είσαστε ο διαβητικός;
Σκεφτείτε πριν απαντήσετε:
Ποια φαρμακευτική ουσία έχει αποδειχτεί με evidence ότι παρατείνει τη ζωή των διαβητικών με ηπιότερες επιπλοκές του ΣΔ;

Θα θέλατε να ζήσετε περισσότερο έστω και με κάποια μη καταληκτικά καρδιαγγειακά συμβάματα ή θα προτιμούσατε απλά να μην έχετε σχεδόν καθόλου καρδειαγγειακά συμβάτα κι ας μη ζήσετε περισσότερο;
Αφού απαντήσετε σκεφτείτε τι στατίνη θα δώσετε.

[Loumakis]

  Ο μικρος μου γυιός αρρώστησε σήμερα με πυρετό και πονόλαιμο. Τον εξετάζω και διαπιστώνω αμυγδαλίτιδα με βύσματα και διογκωμένους τραχηλικούς λεμφαδένες. Τέλεια, σκέπτομαι, κλασική πυώδης αμυγδαλίτιδα, κλασική περίπτωση για Ospen. Ντύνομαι βιαστικά για να προλάβω ανοιχτα τα φαρμακεία και μπαίνω στο κοντινότερο.
 - "Καλησπέρα, ενα σιρόπι Ospen, παρακαλώ."
 - "Δεν έχω", η απάντηση της φαρμακοποιού.
 - "Γιατί, υπάρχει έλλειψη;"
 - "Οχι, αλλά δεν το ζητάνε οι γιατροί. Εχω πάνω απο ενα χρόνο να δώ συνταγή με Ospen. Δίνουν όλοι συνταγες με ακριβότερα φάρμακα."
   Φεύγω και πάω σε άλλο φαρμακείο. Ούτε κι εκεί υπήρχε. Στο τρίτο φαρμακείο που επισκέφθηκα, κατάφερα επιτέλους να βρώ ενα σιρόπι Ospen, που ηταν και το μοναδικό.
 
Ερώτημα: Ποιός ο λόγος, επιστημονικός εννοώ, να δώσεις σε πυώδη αμυγδαλίτιδα άλλο φάρμακο απο πενικιλλίνη, που είναι φάρμακο εκλογής με βάση ολες τις εγχώριες οδηγίες και τα διεθνή guidelines της λοιμωξιολογίας;
Συμπέρασμα: Αν τα ταμεία επιβαρύνονται με υπέρογκες δαπάνες και οι φαρμακοποιοί θησαυρίζουν απο τα κέρδη, δεν φταίει άλλος παρα πρώτιστα εμείς οι γιατροί.