Τώρα τελευταία γίνεται συζήτηση για την αξιολόγηση των εργαστηρίων. Και εδώ υπάρχει μια πολύ μεγάλη συζήτηση....
Για κάποιους μετράει ο χρόνος απόκτησης, το μοντέλο, τα ISO, κλπ Προτού φτάσουμε σε κριτήρια που έχουν σχέση να κάνουν με το χρόνο λειτουργίας μήπως θα ήταν καλύτερο να δούμε απλά πράγματα που οι περισσότεροι γιατροί δεν ξέρουν και που είναι τόσο συχνά και τόσο καθημερινά που επηρεάζουν την καθημερινή εργασία μας. Τώρα εάν θα τα καταλάβουν οι του ΕΟΠΥΥ ή του υπουργείου είναι χαμένη συζήτηση. Ξεκινώ με δύο απλά παραδείγματα που είναι πολύ συχνά:
- Αντιβιόγραμμα σε μια καλλιέργεια Εκεί πόσες πλάκες αντιβιοτικών για έλεγχο ευαισθησίας οφείλει να βάλει ο μικροβιολόγος. Έχω δει αντιβιόγραμμα με τέσσερα αντιβιοτικά μόνο. Είναι αποδεκτό αυτό; Δεν πρέπει να βάλει 7-8 τουλάχιστον; Υπάρχει κάποιο επίπεδο ποιότητας σε αυτά που πληρώνει ο ΕΟΠΥΥ;
- Γενική αίματος: Κατηγοριοποίηση λευκών αιμοσφαιρίων. Κατ αρχήν είναι μέγα λάθος να μην απαιτείται στην απάντηση να αναγράφεται το μοντέλο του μηχανήματος που χρησιμοποιήθηκε. Στην αγορά έχω συναντήσει δύο ειδών μηχανήματα:
α) Αυτά που μετράνε μέγεθος-διαπερατότητα, αγωγιμότητα, και πολλά άλλα χαρακτηριστικά ώστε με ειδικό αλγόριθμο να κατηγοριοποιήσουν τα κύτταρα σε 5 κατηγορίες: ουδετερόφιλα, λεμφοκύτταρα, εοσινόφιλα, βασεόφιλα και μονοκύτταρα. Κάποια μπορούν να αναγνωρίσουν με μικρή ακρίβεια βλάστες και διεγερμένα λεμφοκύτταρα. Αυτό θεωρείται μηχάνημα αναφοράς και σχεδόν έχει καταργήσει την μικροσκοπική εξέταση αίματος. Σε αυτή την κατηγορία, το κάθε μοντέλο μηχανήματος έχει και διαφορετική ακρίβεια.
β) Αυτά που μετράνε το μέγεθος-διαπερατότητα των λευκών αιμοσφαιρίων και τα κατατάσσουν σε τρεις κατηγορίες ανάλογα με το μέγεθος: "πολυμορφοπύρηνα", "λεμφοκύτταρα", "μεσαιοκύτταρα". Την τρίτη κατηγορία που μπορείτε να την δείτε και ως "MID" δεν την βρείτε σε κανένα ιατρικό βιβλιο, γιατί δεν υπάρχει. Κάποια αποτελέσματα γενικής αίματος θα δείτε να δίνει τιμή στα μονοκύτταρα αλλά όχι στα βασεόφιλα και στα εοσινόφιλα. Εκεί μπορείτε να δείτε το χαμηλό επίπεδο γνώσεων του μικροβιολόγου που το υπογράφει και φυσικά το μηχάνημα του μετράει "μεσαιοκύτταρα" και στο report τα τυπώνει στα μονοκύτταρα και τα άλλα δύο πεδία είναι κενά. Αυτά τα αποτελέσματα είναι πρακτικά ενδεικτικά και απαιτείται μικροσκοπική για να μπορείς να έχεις εικόνα του τύπου των λευκών αιμοσφαιρίων. Σε μια λοίμωξη το πρώτο 24ωρο θα δείτε λεμφοκύτταρα στα ύψη που στην πραγματικότητα είναι άωρα πολυμορφοπύρηνα.
Προσωπικά σαν κλινικός ιατρός βρίσκομαι συχνά σε δύσκολη θέση:
Οφείλω να ενημερώσω τον ασθενή ποια εργαστήρια πρέπει να αποφύγει καθώς διαθέτουν το δεύτερο είδος μηχανήματος στη γενική αίματος και δεν κάνουν μικροσκοπική; Αν το κάνω, δεν είναι παράβαση της ιατρικής δεοντολογίας; Ποιος όμως έχει ευθύνη για την διάγνωση; Αν την έχω εγώ σαν κλινικός ιατρός (έτσι λένε τα δικαστήρια) τότε γιατί δεν έχω δικαίωμα να επιλέξω το εργαστήριο με την καλύτερη διαγνωστική ικανότητα; Δεν είναι παρανοϊκό αυτό;
Ποια είναι θέση των ιατρικών συλλόγων σε τόσο καθημερινά θέματα;
Ι live my myth in Greece
Θέμα: περί αξιολόγησης εργαστηρίων (Αναγνώστηκε 11945 φορές)
15 Αυγούστου 2011, 00:30:06