Να διευκολύνουμε, συνταγογραφώντας, αλλά να μην βρεθούμε και στο "κελί 33"......

[anasm]

Γειά σας,

Μου έρχεται, τελευταία, ένας παππούς, και με παρακαλάει να του γράψω τα ψυχιατρικά του φάρμακα,
γιατί, ο νευρολόγος που τον παρακολουθεί στο ΙΚΑ,
άλλοτε έχει άδεια, άλλοτε απεργεί,
και ο παππούς ξεμένει (λέει...) από φάρμακα...

Παρεμπιπτόντως, το ότι ο (παντογνώστης) Νευρολόγος του ΙΚΑ, καταλήγει (για να μην το πώ "επινοεί"..) σύνθετες "ψυχιατρικές διαγνώσεις", είναι άλλο θέμα..... 

Πώς μπορώ, μέσα από την ηλεκτρονική συνταγογράφηση (φαντάζομαι...),
να τσεκάρω,
αν για τον εκάστοτε μήνα που του γράφω τα φάρμακα αυτά (ως "αντιγραφή φαρμακευτικής αγωγής του τάδε ειδικού γιατρού" ),
κάποιος άλλος συνάδελφος,
ή και ο ίδιος ο ειδικός (που "αναφέρεται" ως απών..), του τα έχει ήδη γράψει.... ;;;

Με τα ψυχιατρικά φάρμακα, ειδικά, παίζονται άγρια παιχνίδια...... 

Σας ευχαριστώ πάρα πολύ!

[ΑΡΗΣ]

Κάνετε αναζήτηση στο ιστορικό του ασθενούς.

[ioannis thessaloniki]

Ο Γιατρός που συνταγογραφεί πρέπει να αντιγράφει την αγωγή και την ημερομηνία στο βιβλιάριο του αρρώστου. Κατ αρχήν επομένως ελέγχουμε το βιβλιάριο. Δυστυχώς αρκετοί από εμάς δεν γράφουμε στα βιβλιάρια είτε λόγω χρόνου, είτε επειδή βαριόμαστε, είτε γιατί το βιβλιάριο είναι γεμάτο και ο παππούς δεν το έχει αντικαταστήσει ακόμα. Έχει τύχει κάποιες φορές, λίγες βέβαια, ο ασθενής να προσπαθήσει να με ξεγελάσει έχοντας γράψει φάρμακα σε άλλον συνάδελφο πριν λίγες μέρες και αυτό το είδα από το βιβλιάριο. Σε ότι αφορά το ιστορικό να ξέρουμε ότι η ΗΔΙΚΑ βγάζει ένα μήνυμα, σχετικά απειλητικό, που λέει ότι πρέπει να έχουμε την άδεια του αρρώστου και ότι η ενέργεια μας αυτή θα καταγραφεί από το σύστημα. Δεν ξέρω γιατί, προφανώς για λόγους ιατρικού απορρήτου, αλλά και μεις που γράφουμε γιατροί είμαστε. Προσωπικά αποφεύγω να μπαίνω στο ιστορικό και το κάνω μόνο αν έχω σοβαρές υποψίες ότι ο ασθενής λέει ψέματα. Σε ότι αφορά τις παράνομες συνταγογραφήσεις που λέει ο συνάδελφος παραπάνω, μας είναι αρκετό ότι δεν το κάνουμε εμείς στο δικό μας ιατρείο και με τους δικούς μας κωδικούς. Από κει και πέρα ο καθένας παίρνει τις ευθύνες του και το ρίσκο των ενεργειών του. Άρα σε ασθενείς που δεν ξέρουμε, προτείνω αυτοπρόσωπη παρουσία ή γνωμάτευση και οποσδήποτε έλεγχο του βιβλιάριου ασθενείας.

[ΑΡΗΣ]

Η σχέση ιατρού-ασθενή βασίζεται στην εμπιστοσύνη. Αν υπάρχουν υποψίες ότι ο ασθενής λέει ψέματα, δεν αξίζει να μας έχουν ιατρούς και οπότε δεν υπάρχει λόγος να επιμένουμε να παρέχουμε τις υπηρεσίες μας στους συγκεκριμένους.

[anasm]

Ο Γιατρός που συνταγογραφεί πρέπει να αντιγράφει την αγωγή και την ημερομηνία στο βιβλιάριο του αρρώστου.
Κατ αρχήν επομένως ελέγχουμε το βιβλιάριο. Δυστυχώς αρκετοί από εμάς δεν γράφουμε στα βιβλιάρια είτε λόγω χρόνου, είτε επειδή βαριόμαστε, είτε γιατί το βιβλιάριο είναι γεμάτο και ο παππούς δεν το έχει αντικαταστήσει ακόμα.
Έχει τύχει κάποιες φορές, λίγες βέβαια,
ο ασθενής να προσπαθήσει να με ξεγελάσει έχοντας γράψει φάρμακα σε άλλον συνάδελφο πριν λίγες μέρες και αυτό το είδα από το βιβλιάριο.

Πραγματικά, απορώ, τί του είπες...... ;;

Γιατί, να 'σαι καλός, σε βαθμό μ@λ@κίας... αλλά με κάποιους, που ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΡΑΞΕΙΣ ΤΟΥΣ, αποδεικνύεται ότι το αξίζουν....

Σε ότι αφορά το ιστορικό να ξέρουμε ότι η ΗΔΙΚΑ βγάζει ένα μήνυμα, σχετικά απειλητικό,
που λέει ότι πρέπει να έχουμε την άδεια του αρρώστου και ότι η ενέργεια μας αυτή θα καταγραφεί από το σύστημα.

Μια στιγμή...
Δηλαδή, η γνώση του ΑΜΚΑ => η ηλεκτρονική συνταγογράφηση για έναν ασθενή, ΔΕΝ τεκμηριώνει, αυταπόδεικτα, το ότι έχουμε "τη συγκατάθεση του ασθενούς" για να συνταγογραφήσουμε στο όνομά του... ;;

Αυτό, δηλαδή το σκέλος, της "συγκατάθεσης του ασθενούς",
τεκμηριώνεται αν η συνταγή είναι περασμένη ΚΑΙ στο βιβλιάριό του.. το οποίο, τελικά, έχει τη βαρύτητα ταυτότητας (πιστοποιητικού αναγνώρισης)... ;;

Δεν ξέρω γιατί, προφανώς για λόγους ιατρικού απορρήτου, αλλά και μεις που γράφουμε γιατροί είμαστε. Προσωπικά αποφεύγω να μπαίνω στο ιστορικό και το κάνω μόνο αν έχω σοβαρές υποψίες ότι ο ασθενής λέει ψέματα.
Σε ότι αφορά τις παράνομες συνταγογραφήσεις που λέει ο συνάδελφος παραπάνω, μας είναι αρκετό ότι δεν το κάνουμε εμείς στο δικό μας ιατρείο και με τους δικούς μας κωδικούς.

"Ηθικά" μπορεί να είναι αρκετό, ουσιαστικά όμως,
η "ολιγωρία" μας, ακόμα και για πρακτικούς λόγους έλλειψης χρόνου, του να μην γράψουμε την αγωγή και στο βιβλιάριο του ασθενούς,
λειτουργεί, τελικά, σαν αποσιώπηση και διαιώνιση της (ενδεχόμενης) παράνομης ενέργειας του ασθενούς......

Και επιμένω, με τα ψυχιατρικά φάρμακα, παίζονται ΑΓΡΙΑ παιχνίδια μαύρης αγοράς......

Από κει και πέρα ο καθένας παίρνει τις ευθύνες του και το ρίσκο των ενεργειών του. Άρα σε ασθενείς που δεν ξέρουμε, προτείνω αυτοπρόσωπη παρουσία ή γνωμάτευση και οποσδήποτε έλεγχο του βιβλιάριου ασθενείας.

Ευχαριστώ πολύ, εννοείται, και τον συνάδελφο "ΆΡΗ", που απάντησε στην απορία μου..  

Στο εξής, και ειδικά για τα φάρμακα αυτά, ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ ΚΑΙ ΣΤΟ ΒΙΒΛΙΑΡΙΟ......

[Αδαμάντιος Σκούφαλος]

Αφού βάλω το ΑΜΚΑ κοιτάζω πάντα την πληροφορία "Ημερομηνία τελευταίας συνταγογράφησης"
Αν είναι από 2 μήνες (η 3η από τρίμηνη εκτελείται σχεδόν 2 μήνες μετά την έκδοση της πρώτης) και λιγότερο, στη συνέχεια ανατρέχω στο βιβλιάριο. Μπορεί αν είναι χρόνια αγωγή να έχει λάβει τρίμηνη, δίμηνη, απλή ή μπορεί στο ενδιάμεσο να έγραψε αγωγή για κάτι έκτακτο π.χ. λοίμωξη.  Αν δεν βγάζω άκρη από το βιβλιάριο τότε πάντα πηγαίνω στο ιστορικό από όλους τους παρόχους υγείας (πάντα φυσικά "έχω" την συγκατάθεση του ασθενή γιατί όσο μπορώ να αποδείξω ότι είχα τη συγκατάθεσή του άλλο τόσο μπορεί κι εκείνος να αποδείξει ότι είδα το ιστορικό χωρίς τη συγκατάθεσή του! Εκτός αν αποδεικνύεται μόνο με ενυπόγραφη δήλωση. Οπότε: "Τον ρώτησα αν δέχεται να δω το ιστορικό του και συμφώνησε") και ελέγχω τι έχει συνταγογραφηθεί και κυρίως τι έχει εκτελεστεί, γιατί κάποιες συνταγές μπορεί να μην εκτελέστηκαν (π.χ. τις ξέχασαν κι έληξαν) και πράγματι ο ασφαλισμένος να έχει  τελικά έλλειμμα από φάρμακα.
Γενικά έχω παρατηρήσει ότι κάποιοι με τρίμηνες μόλις εκτελέσουν την 3η συνταγή (κι επομένως έχουν φάρμακα για ένα μήνα) σπεύδουν να λάβουν νέα τρίμηνη (θεωρώ περισσότερο λόγω μη κατανόησης του συστήματος με τις τρίμηνες και λιγότερο από πονηριά)

[ioannis thessaloniki]

Πριν καθιερωθεί η ηλεκτρονική συνταγογράφηση γινόταν τρομερές καταχρήσεις και από Γιατρούς αλλά και από αρρώστους. Έχει τύχει να πάω σε σπίτια να δω ασθενείς και όταν είπα στους συγγενείς να μου φέρουν να δω τα φάρμακα που λαμβάνει ο παππούς ή η γιαγιά, να μου φέρνουνε μια σακούλα με 4-5 κουτιά από το καθένα. Αυτά κάποιος τους τα έγραψε. Κάποια ενδεχομένως και εγώ. Από την 3ετή εμπειρία μου σαν Επιμελητής στο Π.Ι ξέρω ότι οι περισσότεροι χρονίως πάσχοντες και κυρίως οι ηλικιωμένοι θέλουν να έχουν και 1-2 κουτιά παραπάνω για ώρα ανάγκης. Δεν ξέρω αν συμβαίνει και σε σας, αλλά εγώ το βλέπω καθημερινά. Γράφω φάρμακα σε 800 άτομα περίπου το μήνα. Πάνω από τους μισούς έρχονται πολύ νωρίτερα από την ώρα τους για επανάληψη της συνταγής, είτε είναι 3μηνη είτε απλή. Και οι διενέξεις είναι σχεδόν καθημερινές. Αυτός να μου λέει δεν έχω να πάρω χάπι αύριο, εγώ να λέω έχεις για άλλες 15 μέρες κλπ κλπ.

[Δ. Κουναλάκης]

Η σχέση ιατρού-ασθενή βασίζεται στην εμπιστοσύνη. Αν υπάρχουν υποψίες ότι ο ασθενής λέει ψέματα, δεν αξίζει να μας έχουν ιατρούς και οπότε δεν υπάρχει λόγος να επιμένουμε να παρέχουμε τις υπηρεσίες μας στους συγκεκριμένους.

Και τι κάνεις τότε, τους διώχνεις να βρουν άλλο γιατρό; Γιατί εγώ μπορώ να το κάνω στον ιδιωτικό τομέα, εσύ στο δημόσιο μπορείς;

[Γ.Κτιστάκης]

Μπορείς αλλά μετά απο ενημέρωση και στον διευθυντή. Σε περίπτωση που η συμπεριφορά του ασθενή είναι τραβηγμένη μπορεί να αποκλειστεί απο τις παροχές της συγκεκριμένης μονάδας για ένα χρονικό διάστημα και να του αφαιρεθεί το βιβλιάριο για κάποιο χρόνο, αλλά θέλει και απόφαση απο την διοίκηση ή την ΥΠΕ. Έχουν και οι ασθενείς υποχρεώσεις. Σε κάποιες περιπτώσεις έχει το δικαίωμα ο ιατρός να αρνηθεί εξέταση σε ασθενή, άσχετα εάν τις εφαρμόζουμε ή οχι.

[Dott.diMG]

Το πλήρες ιστορικό είναι ένα χρησιμότατο εργαλείο για όποιον συνταγογραφεί ειδικά σε κόσμο που δεν γνωρίζει. Η πλειοψηφία των συναδέλφων που ξέρω το χρησιμοποιεί συχνά χωρίς δεύτερη σκέψη διότι εκτός της ευκολίας που σου δίνει σε προφυλάσει από πολλές πατάτες. Δεν γνωρίζω αν υπάρχει κάποιος που να του έγινε παρατήρηση για το ότι συμβουλεύεται συχνά το πλήρες ιστορικό να μας το πει.
Στα μέρη μας το καλοκαίρι μένουν πολλοί ετεροδημότες κυρίως από Αθήνα Θεσσαλονίκη. Είναι αδύνατον να συνταγογραφήσεις σ´ αυτούς τους ανθρώπους χωρίς να δεις ιστορικό. Αν και έχουν βιβλιάριο η πληροφόρηση που παίρνεις είναι ελλιπείς δίοτι όπως ειπώθηκε δεν γράφουν όλοι μέσα ή όσοι γράφουν το κάνουν έτσι ώστε να το ξανά διαβάσουν οι ίδιοι τους, όχι για να ενημερώσουν τους συναδέλφους.
Φέτος αρκετές φορές μου έτυχε να μου ζητήσουν φάρμακα που διαπίστωσα με μια ματιά ότι ήταν γραμμένα, οπότε αναγκάστηκαν να πουν ότι ξέχασαν την τρίμηνη ¨κάτω¨. Μάλιστα την ίδια εβδομάδα το φαρμακείο ¨κάτω¨ είχε εκτελέσει τις συνταγές!
Τέτοιους ενδοιασμούς για το αν πρέπει να συμβουλεύεται κανείς το ιστορικό μόνο τα γνωστά τετραπέρατα μυαλά θα μπορούσαν να επινοήσουν.