Γεια χαρά κι από μένα. Με λένε διακομιστή και γράφω ανώνυμα για να μπορώ να αυτοσαρκάζομαι και για να υποβαθμίζω συνειδητά τη βαρύτητα των λεγομένων μου, όπως ο γελωτοποιός του χωριού που δεν έχει τίποτε να χάσει λέγοντας τη γνώμη του, την οποία κανείς δεν παίρνει στα σοβαρά.
Θα επιχειρήσω μια απάντηση, αν και το εριστικό και οργίλο ύφος του συναδέλφου εκ Ξάνθης είναι ανοίκειο προς τα ευγενή ήθη αυτού του Φόρουμ. Βεβαίως, δεν θα πρέπει να διολισθήσουμε σε γενικεύσεις, ιδιαίτερα μάλιστα καθώς Ιατροί του Ιδρύματος απολαμβάνουν απέραντου ρισπέκτ σε αυτό το Φόρουμ.
Με γνώση των νομίμων συνεπειών, δηλώνω υπεύθυνα ότι η Γενική Ιατρική δεν είναι πια ιδιότητα, όπως αναφέρεται στο πρώτο ποστ του user dimipap73, αλλά ξεχωριστή Ειδικότητα, όπως για παράδειγμα η Ειδική Παθολογία, η Όφθα, η Φυσική Ιατρική Αποκατάσταση και η Ακτινοθεραπευτική.
Αν βλέπουμε 25 ασφαλισμένους σε 5 ώρες (25 τακτικά και 10 έκτακτα), πάει να πει ότι με τον ίδιο ρυθμό σε 8 ώρες βλέπουμε 56 ασφαλισμένους (40 τακτικά και 16 έκτακτα) και όχι 80. Τέσπα. Το γμτ εδώ είναι ότι ανάμεσα στον Ασφαλισμένο του Ιδρύματος και το ίδιο το Ίδρυμα, ορθώνεται το τείχος του ραντεβού, με αποτέλεσμα ο Ασφαλισμένος να εκτρέπεται στις δομές του ΕΣΥ, χώρια που για παν ενδεχόμενο υπάρχει στο Υποκατάστημα αναρτημένη και η γνωστή επιγραφή "Τα επείγοντα στο ΕΣΥ".
Επίσης, θα ήθελα να ευχαριστήσω τους Ιατρούς του τοπικού Υποκαταστήματος του Ιδρύματος γιατί μου γνώρισαν έναν θαυμαστό κόσμο σκευασμάτων με εξωτικές ονομασίες, όπως Λιπ ντάουν, Πρες ντάουν, Φλογοστόπ, Αμπίν, Ιατέν, Νοβέκ, Κλαριμάξ, Κεφπροζίλ Τζενέρικς και μυτιές Ιρικαλσίν.
Ακόμη, να ευχαριστήσω θερμά και το ίδιο το Ίδρυμα, που μου κάνει την τιμή χωρίς να το έχω ζητήσει, να μου παραχωρεί μπλοκ επιταγών για να εκδίδω τσεκ επ΄ονόματι του, εεεε, συγνώμη, θέλω να πω συνταγολόγια για να γράφω συνταγές για τους Ασφαλισμένους Του. Μάλιστα δε, είναι τόσο γενναιόδωρο μαζί μου, που μου επιτρέπει να διαχειρίζομαι τα κονδύλια Του κατά το δοκούν, π.χ. μια ιογενή φαρυγγίτιδα να τη βαφτίζω κατά την κρισάρα μου όπως θέλω και να χορηγώ μακρολίδη (με 21 δισκία), πραζόλη (με 28, για να μην πειράξει τον ασφαλισμένο η μακρολίδη) και μυτιές με κορτιζονούχο σπρέι (που κι΄αυτό δεν είναι φτηνό, κάνει κοντά 20 ευρώ), χαρίζοντας-πετώντας συνολικά 110 ευρώ του Ιδρύματος από τα οποία 24 πάνε στο Φαρμακείο. Και όλα αυτά για έναν μόνο από τους -56 είπαμε- Ασφαλισμένους Του που με επισκέπτονται ημερησίως.
Από την άλλη, δεν μπορώ να κρύψω την πικρία μου για το γεγονός ότι το Ίδρυμα μου έκλεισε την πόρτα όταν ζήτησα να θέσω ευατόν στην Υπηρεσία Του, κάτι που το απέδωσα στον μεγάλο ανταγωνισμό που υπήρχε για τις λίγες, έτσι κι αλλιώς, θέσεις που προκήρυξε. Ακόμη και στην τρέχουσα προκήρυξη του Ιδρύματος δεν μπορώ να ελπίζω, γιατί αποκλείομαι εξ ορισμού, αφού κατέχω θέση στο ΕΣΥ.
Δεν θα μπορούσα να κλείσω το ποστ, χωρίς να επαναφέρω δύo ζητήματα που με τρώνε σαν το σαράκι: Εσείς στο Υποκατάστημα σας, α) Στους πάσχοντες από Ca, μηδενίζετε τη συμμετοχή σε όλα τα φάρμακα; και β) Το Νταφλόν το γράφετε;