Απ: Στη χώρα της πολυφαρμακίας

[EzeΤΡΟΛ]

Έληξε η "πατέντα" της κλοπιδογρέλης!
Ήδη έσκασε μύτη το πρώτο αντίγραφο.
Αναμένεται χαμός!

Ναι, ναι. Άσε, άρχισε ήδη ο χαμός!

Αυτή τη φορά αρπάχτηκα με δυο φαρμακάδες, νέους στην περιοχή και όπως φαίνεται απληροφόρητους, που μου ζήτησαν, ούτε λίγο ούτε πολύ, να κολλάω και την κλοπιδογρέλη τους σε όποιον ασφαλισμένο παίρνει μόνο Σαλοσπίρ!

Προσέξτε τους:
α) Υπόσχονται  καλύτερα αντιαιμοπεταλιακά αποτελέσματα σε σχέση μόνο με ασπιρίνη, πράγμα όμως που δεν προκύπτει από καμιά σοβαρή μελέτη και ούτε φυσικά αναφέρεται σε επίσημες οδηγίες καμιάς καρδιολογικής εταιρίας! 
β) Αποκρύπτουν το πολύ σοβαρό ενδεχόμενο της θρομβοπενίας από την κλοπιδογρέλη. (Μου έχει τύχει σε 40άρη ασφαλισμένο του ΤΕΒΕ με ΣΝ, που έπεσαν τα αιμοπετάλια του σε 40,000 δυο μήνες μετα τη χορήγηση της κλοπιδογρέλης.)
γ) Αποκρύπτουν ότι όπου υπάρχει ένδειξη -περιορισμένη έτσι κι αλλιώς- για συγχορήγηση ασπιρίνης με κλοπιδογρέλη, αυτή έχει χρονικό ορίζοντα που αρχικά είχε οριστεί στους δυο μήνες και αργότερα διασταλτικά επεκτάθηκε στους δώδεκα, αλλά σε καμιά περίπτωση εφ΄όρου ζωής όπως τη χρησιμοποιούμε στην ΕΛ. Σχετικό είναι το ποστ Νο51 σε αυτό το thread¹.

Φυσικά, η κλοπιδογρέλη είναι περίπου 100 φορές ακριβότερη από την ασπιρίνη.

1. Αναδημοσίευση του ποστ:

Κατάχρηση φαρμάκων (από Τα Νέα)
 
ΟΤΑΝ ΟΙ ΕΡΕΥΝΗΤΕΣ υπολόγισαν πόσα φάρμακα καταναλώνουν οι Έλληνες δεν πίστευαν στα μάτια τους: η κατανάλωση συγκεκριμένων ουσιών διαπιστώθηκε πως ήταν τεράστια εν συγκρίσει με τον αριθμό των καρδιοπαθειών στη χώρα μας.
«Η Ελλάδα είναι μία από τις ελάχιστες χώρες όπου γίνεται κατάχρηση κάποιων ουσιών και συγκεκριμένα της ουσίας κλοπιδογρέλης. Είναι κάτι που δεν μπορούμε να το εξηγήσουμε. Είναι παράδοξο» υπογραμμίζει ο δρ Βjornberg, ο οποίος προσθέτει πως και οι Γάλλοι φαίνεται να παίρνουν χάπια με τη... σέσουλα. Αυτά που δεν μπορούν να απαντήσουν οι ξένοι, είναι εύκολο να τα εξηγήσουν οι Έλληνες ειδικοί που τα βλέπουν να συμβαίνουν στην πράξη: «Η κλοπιδογρέλη είναι ένα χάπι που πρέπει να το παίρνει όποιος έχει υποβληθεί σε αγγειοπλαστική με στεντ. Ανάλογα με την επέμβαση, πρέπει να χορηγείται από έναν μήνα όταν πρόκειται για απλό στεντ έως έναν χρόνο όταν είναι επικαλυμμένο. Στην Ελλάδα, γίνονται κάθε χρόνο από 18 έως και 21. 000 αγγειοπλαστικές. Στο 70% μπαίνουν επικαλυμμένα στεντ και στην πράξη οι καρδιολόγοι δίνουν το φάρμακο στους ασθενείς τους εφ΄ όρου ζωής», λέει ο κ. Γιάννης Γουδέβενος, καθηγητής Καρδιολογίας στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων.

[Πατρωνάκης Μάνος]

 Μόνο και μόνο για να σου κάνω το δικηγόρο του Διαβόλου, και χωρίς να εμπλακώ στο θέμα ''ασπιρινάκι'':
  
 Ι.
 Yποχρεώσεις Θεραπόντων Ιατρών, ΦΕΚ Α 183/3.IX.08, ΠΔ121, αρθρο 2, παρ. στ
 ''...Επιτρέπεται όμως η αναγραφή ισοδύναμου σκευάσματος που ταυτίζεται φαρμακολογικώς από πλευράς ουσίας με φάρμακο που έχει συνταγογραφηθεί''
 
 ΙΙ.
  Μεταρρύθμιση του συστήματος Φαρμακευτικής Περίθαλψης, ΦΕΚ Α 93/8.V.06, Ν.3457 στο αρθρο 3 Αρμοδιότητες της Ε.Δ.Α.Φ. (Πρωτοβάθμια Επιτροπή
  για τη Διαφάνεια της Αποζημίωσης Φαρμάκων) δίδεται ιδιαίτερη σημασία συν τοις άλλοις
  ''...η φαρμακο-οικονομική αποτελεσματικότητα, το κόστος ημερήσιας θεραπείας, (η ασφάλεια του φαρμάκου) και η επίπτωση στις δαπάνες υγείας.

[EzeΤΡΟΛ]

Μόνο και μόνο για να σου κάνω το δικηγόρο του Διαβόλου, και χωρίς να εμπλακώ στο θέμα ''ασπιρινάκι'':  

Για να κάνω το ρόλο του Τυπάλδου στο Ρωμαίος και Ιουλιέττα, να αναφέρω ότι στο ίδιο ΦΕΚ, αλλά στις "Υποχρεώσεις Φαρμακοποιών" αναφέρεται ότι οι φαρμακοποιοί απαγορεύεται να παρακρατούν βιβλιάρια ασφαλισμένων. Ωστόσο, από την πείρα μου, μπορώ να βεβαιώσω ότι βιβλιάρια ασφαλισμένων παρακρατεί το 100% των Φαρμακοποιών που γνωρίζω.

Επίσης, ένα μετά το άλλο, τα Φαρμακεία πόλεων και χωριών μπαίνουν στο χώρο του screening των πελατών τους για δυσλιπιδαιμία, σάκχαρο, αρτηριακή πίεση και οστεοπώρωση, Γιατί άραγε; Είναι κάποιο καταπιεσμένο ένστικτο να γίνουν γιατροί ή μήπως ...προσπαθούμε να αυξήσουμε την κατανάλωση σκευασμάτων;

[EzeΤΡΟΛ]

Μουαχαχαχα!

Συγκεκριμένα, ο διοικητής του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ, κ. Θεόδωρος Αμπατζόγλου, ανέφερε ότι μόνο για τους ασφαλισμένους του ΙΚΑ εκδίδονται σχεδόν 2,7 εκατομμύρια συνταγές τον μήνα, ενώ οι δαπάνες για τη φαρμακευτική περίθαλψη αναμένεται να υπερβούν το προϋπολογισμένο ποσό των 2,2 δισεκατομμυρίων ευρώ. "Στην αύξηση της δαπάνης συμβάλλει
- η πληθώρα των ιατρών που συνταγογραφούν
- η μη ορθολογική χρήση φαρμάκων
- η μη τήρηση των κανόνων ηθικής και δεοντολογίας από την πλευρά όλων των εμπλεκομένων στο χώρο της υγείας και
- η ανεξέλεγκτη συνταγογραφία."
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

Να προσθέσω κι εγώ:
- η χορήγηση φαρμάκων απευθείας από φαρμακοποιούς σε ασφαλισμένους
- οι υψηλές τιμές με τις οποίες τιμολογούνται τα φάρμακα από το Υπουργείο Εμπορίου (ή όπως αλλιώς λέγεται, νομίζω είναι εκείνο στην Πλ. Κάνιγγος)
- το υψηλό περιθώριο κέρδους των λιανεμπόρων των φαρμάκων, που ανέρχεται σε 22%  επί ...της ονομαστικής τιμής των φαρμάκων!
- η τακτική των ασφαλιστικών ταμείων να βάζουν κουπόνι σε όποιο σκεύασμα τους σερβίρουν οι Φαρμακευτικές Εταιρίες, και μάλιστα την ίδια μέρα που θα τους το σερβίρουν! (Ενώ το ίδιο Κράτος χρειάζεται 2 με 3 χρόνια προκειμένου να καλύψει μια κενή οργανική θέση στο ΕΣΥ και κάποτε 20 με 30 χρόνια για να παρέχει μια σύνδεση σταθερής τηλεφωνίας.)
- η ανικανότητα της Διοίκησης του Ιδρύματος να διαχωρίσει ποιά φαρμακευτικά σκευάσματα συνταγογραφούνται και ποιά όχι
- η ενδοτικότητα του επιδεικνύει η ίδια Διοίκηση στα κελεύσματα των Φαρμακοβιομηχανιών
- η klein mein πολιτική της Διοίκησης του Ιδρύματος προς εξοικονόμηση και συνετή διαχείρηση των πόρων του Ιδρύματος (βλ. πληρωμή στο 6πλάσιο της τιμής ενός βηματοδότη κ.α. πολλά που τα ξέρουν όλοι πλην της Διοίκησης του Ιδρύματος)

Ειδικά σε ότι αφορά την αμεσότητα με την οποία τα Ταμεία σπεύδουν να αναγνωρίσουν τη δαπάνη ακόμη και για αμφίβολης δραστικότητας, μη δοκιμασμένα, νεοεμφανιζόμενα προϊόντα (π.χ. Accomplia), πρόσφατα ένας φαρμακάς μου είπε ότι στον ιδρυτικό νόμο του ΙΚΑ υπάρχει μια παράγραφος - σωστό αυτογκόλ που προβλέπει ότι το Ίδρυμα "Δεν μπορεί να αρνηθεί την κάλυψη των δαπανών για οποιοδήποτε σκεύασμα προάγει (ή συνεισφέρει) στην υγεία των Ασφαλισμένων Του".

Μήπως επομένως πρέπει να κοιτάξετε λίγο και τα του Οίκου σας, κ. Διοικητά, πριν δείξετε με το δάκτυλό σας τον απλό συνταγογράφο που καθημερινά παραδίδεται βορά στην πλεονεξία των συμβεβλημένων με το Ίδρυμα σας Φαρμακοποιών και Φαρμακοβιομηχανιών  και εγκλωβίζεται στο στρεβλό πλαίσιο λειτουργίας που έχετε φτιάξει με τις αυτιστικές, τρικυμιώδεις, αυτοκαταστροφικές εγκυκλίους σας;

Eπιτέλους, δεν μπορεί ο κατεξοχή υπεύθυνος (και υπόλογος) να επιμερίζει τις ευθύνες οπουδήποτε αλλού ...εκτός από τον ίδιο.

Τέσπα, πολλά θα μπορούσε να πει κανείς αλλά είναι Σάββατο κι έχω να ζήσω και μια ζωή...

[Koterakis]

.

[Δ. Κουναλάκης]

χμμμμμ
- Είναι αποδεδειγμένο ότι όσο αυξάνονται οι γιατροί αυξάνεται και η φαρμακευτική δαπάνη χωρίς να βελτιώνονται εξίσου και οι δείκτες υγείας.
- Το ότι η φαρμακο-λαγνεία έχει τα πάνω της ευθύνονται αποκλειστικά αυτοί που σφραγίζουν την κάθε συνταγή. Κανένας άλλος.
- ούτε ηθική, ούτε δεοντολογία υπάρχει. αυτό είναι σίγουρο και εδώ βάλε και τους φαρμακοποιούς εάν θέλεις.
- Η συνταγογραφία δεν ελέγχεται. ότι θέλει γράφει καθένας, τα ταμεία δεν ξέρουν τι πρέπει να εφαρμοστεί, αντικρουόμενοι κανόνες, αντικρουόμενοι ρόλο, κοκ
- Η ευθύνη των ταμείων είναι μεγάλη για μένα σε ένα θέμα αλλά έχουμε και ευθύνη εμείς οι γιατροί: Γιατί η αποζημίωση για ένα φάρμακο, με τι διάγνωση και με τι ποσοστό δεν είναι ιατρικό θέμα. Ο ιατρός γράφει την συνταγή και το τι πάσχει ο ασθενής, ο ασθενής πάει στο φαρμακοποιό αγοράζει τα φάρμακα και το ταμείο επιστρέφει χρήματα με τους κανόνες που αυτό θεωρεί σωστούς. Όλα τα υπόλοιπα είναι να μην πω τι.

[EzeΤΡΟΛ]

- Το ότι η φαρμακο-λαγνεία έχει τα πάνω της ευθύνονται αποκλειστικά αυτοί που σφραγίζουν την κάθε συνταγή. Κανένας άλλος.

Mε το μπαρδόν, αλλά πώς μπορούμε ν΄απαλλάξουμε από την ευθύνη του το Ταμείο (εν προκειμένω το Ίδρυμα) που έρχεται και εγκρίνει τη δαπάνη που προκαλεί ο κάθε ιατρός σφραγίζοντας μια συνταγή;
Π.χ., γιατί θα πρέπει να κάνει δεκτή και να πληρώσει κάθε ξεγυρισμένη συνταγάρα που γράφω μόνο και μόνο για να κάνω τζίρο στο φίλο μου φαρμακοποιό; (Παράδειγμα φέρνω, τα δικά μου φρονήματα είναι γνωστά, αλλά ποιός μπορεί ν΄αποκλείσει περιπτώσεις όπου οι σχέσεις είναι φιλικές ή ακόμη συγγενικές και οπωσδήποτε αμοιβαία επωφελείς; )

Επίσης: Όλοι (οι εργαζόμενοι στο ΕΣΥ) έχουμε ζήσει την παγκόσμια πρωτοτυπία να μας επισκέπτονται ασφαλισμένοι κρατώντας στο χέρι συνταγές ιδιωτών μη συμβεβλημένων με το ΙΚΑ γραμμένες σε λευκό χαρτί (άντε και με την επωνυμία ή το λογότυπο του ιατρείου) και οι οποίοι μας ζητούν να τις "περάσουμε" σε συνταγή του ΙΚΑ. Γιατί να επιτρέπεται αυτό; Και τί κάνεις, όταν μάλιστα έχουν ήδη πάρει τα φάρμακα από τον πάντα πρόθυμο κι εξυπηρετικό φαρμακοποιό; Δεν τους δίνεις συνταγή του ΙΚΑ; Τους διώχνεις; Πώς; Με φωνές;  Ποιούς; Πόσους; Για πόσο; Πολύ θά΄θελα να ήμουν μπροστά σε μια τέτοια σκηνή.

Νομίζω ότι κάποτε ο καθημερινός καβγάς αρχίζει και κουράζει και τελικά συμβιβάζεσαι με το ρόλο τον οποίο σου επιφυλάσσει και περιμένει από σένα η Κοινωνία. Δηλαδή, στο παραπάνω παράδειγμα φταίει ο ιατρός που εγκλωβισμένος βάζει τη σφραγίδα του; Ή μήπως κατά σειρά φταίνε πρώτοι α) το πλαίσιο που θέτει το ΙΚΑ β) ο ασφαλισμένος και γ) ο φαρμακοποιός που σπεύδει να προχορηγήσει τα φάρμακα, προεξοφλώντας ότι εγώ κατόπιν θα δώσω τη συνταγή του ΙΚΑ (Και στερώντας μου τα όποια περιθώρια φασοναρίσματος, αν είμαι από αυτούς που κοιτάνε να φασονάρουν πάνω στη συνταγή του συναδέλφου ιδιώτη πριν ο ασφαλισμένος φτάσει στο Φαρμακείο.)
 

- Η ευθύνη των ταμείων είναι μεγάλη για μένα σε ένα θέμα αλλά έχουμε και ευθύνη εμείς οι γιατροί: Γιατί η αποζημίωση για ένα φάρμακο, με τι διάγνωση και με τι ποσοστό δεν είναι ιατρικό θέμα. Ο ιατρός γράφει την συνταγή και το τι πάσχει ο ασθενής, ο ασθενής πάει στο φαρμακοποιό αγοράζει τα φάρμακα και το ταμείο επιστρέφει χρήματα με τους κανόνες που αυτό θεωρεί σωστούς. Όλα τα υπόλοιπα είναι να μην πω τι.

Εδώ τουλάστιχον, συμφωνώ απόλυτα.

[Koterakis]

.

[EzeΤΡΟΛ]

Με τόσο καλά λόγια, νιώθω ελάστιχος απέναντι σε όλους...

Το πρόβλημα της έλλειψης σωματικών και άλλων προσόντων για τσαμπουκά / νταηλίκι  αλλά και τετ-α-τετ προφορικά μπινελικώματα με ασφαλισμένους, το έχω, όπως ξέρεις, κι εγώ. Κατά καιρούς έχω καταφύγει σε gyms-σφιχτάδικα και σε ειδική διατροφή (όπως έχω παραθέσει κάπου αλλού), αλλά χωρίς αποτέλεσμα κι έτσι τα παράτησα και στράφηκα σ΄αυτό που φαινεται αριστερά.

Οπωσδήποτε, αν στο Ιατρείο σου έχεις μόνιμους θαμώνες-κάτοικους που σε γνωρίζουν και σε ακούνε, είναι πολύ καλύτερα τα πράγματα, ακόμη και στον τομέα της Πολυφαρμακίας. Τί γίνεται όμως αν το Ιατρείο σου βρίσκεται πάνω σε οδικό κόμβο ή σε κοντινή απόσταση από ένα μεγάλο αστικό κέντρο και συγκεντρώνει άγνωστους, περαστικούς ασφαλισμένους που θέλουν  μόνο τη σφραγίδα σου και τίποτε άλλο;
 
Θυμάμαι μια φορά που ήθελα να βουτήξω απ΄το σβέρκο έναν ασφαλισμένο που περνώντας από την Εθνική οδό έκανε στάση πρώτα στα LIDL και μετά πέρασε και από το Ιατρείο κρατώντας μαζί του τις σακούλες με τα ψώνια στο ένα χέρι και τσιγάρο στο άλλο. Επειδή ήθελε να χρησιμοποιήσει την τουαλέττα (που θα καθάριζα κατόπιν εγώ) χωρίς να χάσει τη σειρά του, μπούκαρε στο Ιατρείο τη στιγμή που εξέταζα άλλον ασφαλισμένο για να μου πει πως αφήνει τις σακούλες του στην αίθουσα αναμονής και πάει τουαλέττα. Όταν βγήκε, μου ζήτησε:
- 4-5 σελίδες συνταγές με φάρμακα σε καθένα από τα τρία βιβλιάρια που είχε μαζί του, "Επειδή στην πόλη πρέπει να κλείσεις ραντεβού και δεν σου τα γράφει όλα ο ίδιος γιατρός". Πολλά από τα φάρμακα ήταν εντελώς κουκουρούκου, αλοιφές, αντιβιώσεις, παστίλιες για το λαιμό, παναντόλ, λεξοτανίλ, λοναρίντ, νταφλόν, προκτοσυναλάρ, όλος ο συρφετός σε στοκ μηνών, ξέρετε...
- μια άδεια για κυνηγετικό όπλο για τον ίδιο
- ένα πιστοποιητικό υγείας για σχολικό αθλητισμό για τον εγγγονό του
κι όλα αυτά, χρησιμοποιώντας προστακτική έγκλιση και ενικό πρόσωπο "Γράψε ...δώσε ...κόψε...μέτρα ...κάνε..."

Εκεί που δεν άντεξα και αρπάχτηκα μαζί του ήταν όταν με κατηγόρησε για δυσπιστία όταν του ζήτησα το ΕΚΑΣ λέγοντας μου "Έλα τώρα, γράψε ΕΚΑΣ εκεί πέρα, άκουσες;"...
Ήταν το κερασάκι στην τούρτα με έναν ασφαλισμένο που δεν αναγνώριζε σχέση ασθενή-ιατρού ανάμεσα μας, παρά μόνο σχέση παίχτη-προποτζή ή και ακόμη χειρότερα, γιατί ούτε στο προποτζήδικο έχεις το ύφος "οφείλεις-να-με-εξυπηρετείς-σε-ό,τι-ζητάω". Έτσι κι εγώ αποφάσισα να του βγω με τεχνικούς όρους "προβλεπόμενος", που σημαίνει ότι:
- δεν χορηγώ συνταγή αν πρώτα δεν εξετάσω τον ασφαλισμένο, δηλαδή τέρμα η συνταγογραφία δι΄αντιπροσώπου
- φυσικά ούτε λόγος για κυνηγετικά άδεια και πιστοποιητικό υγείας.

Σε μια ρετροσκόπηση, πιστεύω ότι έκανα ορθά που δεν εξυπηρέτησα τον ασφαλισμένο σε όλα όσα ζητούσε. Έλα που όμως δεν μπορώ να αρπάζομαι κάθε μέρα με ασφαλισμένους... Και αυτό ακριβώς είναι κατά τη γνώμη μου το λεπτό σημείο που πρέπει όλοι να δούμε πώς μπορεί να διευθετηθεί, γιατί όπως και να το κάνουμε, γιατρός που αρπάζεται με ασφαλισμένο δίνει πολύ κακή εντύπωση...

[Koterakis]

.

[anastasios theodoridis]

Διακομιστή, το πρώτο διάστημα στο αγροτικό ιατρείο που είμαι είχα να αντιμετωπίσω τραγικές καθημερινές καταστάσεις.

Υπήρχε μία νοοτροπία, γράφουμε ότι θέλουμε, όσα θέλουμε και το βασικό με 0 ή 10%. Το 25% απλά δεν υπήρχε.

Ο λόγος προφανές που συνέβαινε αυτό, οι προηγούμενοι "συνάδελφοι".

Δεν ζήτησαν ποτέ γνωμάτευση, δεν έγραψαν ποτέ 25%, δεν έφεραν ποτέ αντίρρηση στους ασφαλιζόμενους......ΑΛΛΑ....στο 50% των συνταγών σίγουρα θα υπήρχε μια συγκεκριμένη πραζόλη....ακόμα και αν συνταγογραφούσαν εμβόλιο (πραγματικό γεγονός).

Ο ασφαλιζόμενος, το μεγαλύτερο ποσοστό δεν γνωρίζει τι παίζει. Αυτό που τον ενδιαφέρει είναι να αγοράσει αυτό που επιθυμεί.

Λύση δόθηκε, με πολύ κόπο αλλά λύση υπάρχει, ακόμα και αν δέχτηκα φραστικές επιθέσεις από παππούδες και γιαγιάδες, εντολές από φαρμακοποιούς, υπαινιγμούς από φαρμακευτικούς αντιπροσώπους, τηλεφωνήματα από ανταποκριτές του ΟΓΑ, διευθυντές Υγειονομικών υπηρεσιών, ακόμα και από αντινομάρχη.

Όταν είσαι σωστός απέναντι στην εργασία σου, δεν έχεις να φοβηθείς ΚΑΝΕΝΑΝ.

Όχι, δεν ήρθα να κάνω αγροτικό στην πόλη μου δίπλα στο σπίτι μου για να δημιουργήσω αντιπάθειες, αλλά σίγουρα δεν ήρθα για να γίνω γραμματέας των φαρμακείων και των εταιρειών.
Και σίγουρα δεν ήρθα για να καλύψω όλη την επαρχία με τα 26 χωριά που βρίσκονται γύρω από το ιατρείο που εργάζομαι, αυτά ας τα καλύψει ο κάθε συνάδελφος που "βρίσκεται" στο αντίστοιχα Π.Ι. των χωριών.

Μέσα σε 2 μήνες όλοι πλέον συνταγογραφούν βάσει γνωμάτευσης από ειδικό ιατρό, η Στεφανιαία Νόσος μετατράπηκε δια μαγείας σε Αρτηριακή Υπέρταση και η μαγική λέξη "επιπλοκές" στη διάγνωση των καρκινοπαθών  μειώθηκε κατά 90%. Τα φαρμακεία δεν ξαναέφεραν έτοιμη συνταγή γραμμένη για να την σφραγίσω, δεν ξαναέδωσαν εντολή το πως θα συνταγογραφήσω.

Δυστυχώς ο καλός ιατρός είναι αυτός που "πουλάει" φάρμακα, ενώ αυτός που τηρεί το νόμο θα είναι πάντα ο κακός.

Το πιο θεϊκό που έχω ακούσει, ακόμα και από συναδέλφους, είναι πως δημιουργώ αντιπάθειες και δεν θα μου έρχονται πελάτες. Όταν μαθαίνουν την ειδικότητα....απλά γελάω εγώ.

[anastasios theodoridis]

Απο εκεί και πέρα μπορείς τέτοιου είδους ληστείες να τις αντιμετωπίσεις σαν ληστείες, ή να παραιτηθείς ώστε εκεί να διοριστεί κάποιος πιο σωματώδης φύλακας της εθνικής μας οικονομίας με πτυχίου Ιατρού.
Αυτό φαίνεται ευκολότερο για αυτούς από ότι όσο περαστικοί  νεαροί αγροτικοί θα το μπορούσαν.

Να παραιτηθεί για ποιο λόγο;
Δεν έχει σημασία αν είναι Γ.Γ. ή ιατρός άλλης ειδικότητας ή υπόχρεος υπηρεσίας υπαίθρου. Σημασία έχει ποια είναι η νοοτροπία του κάθε συναδέλφου.

[Koterakis]

.

[anastasios theodoridis]

Είδες που σούλεγα ότι το παίζεις αγροτικός αλλά δεν είσαι; Να δώ που θα βρείς δουλειά με τέτοια ειδικότητα, στην Ελλάδα δεν έχουμε εγκλήματα.

Μπαρντόν; Τι εννοείς πως δεν είμαι αγροτικός;

[Koterakis]

.