1,9 δισ. ευρώ καπέλο στα φάρμακα επειδή... δεν εφαρμόζεται ο νόμοςΗ αδυναμία ελέγχου των τιμών οδηγεί σε υπερτιμολογήσεις, μια και προϋπόθεση για τη σωστή τιμολόγηση είναι μία βάση δεδομένων με όλες τις τιμές στην ΕΕ Τη χρονιά που τρέχει, τα ασφαλιστικά ταμεία θα καταβάλλουν για φάρμακα περίπου 10 δισ. ευρώ, ενώ την ίδια ώρα θα μπορούσαν να γλιτώσουν γύρω στα 1,9 δισ. ευρώ μόνο και μόνο αν εφαρμοζόταν σωστά και διαφανώς ο τρόπος τιμολόγησης!Με βάση τον ισχύοντα νόμο, οι τιμές στην Ελλάδα, προκύπτουν από τον μέσο όρο των τριών χαμηλότερων τιμών στις χώρες της Ε.Ε. Στην πραγματικότητα όμως, η τιμή στο φαρμακείο είναι σημαντικά ακριβότερη και σύμφωνα με στοιχεία του υπουργείου Οικονομίας η υπερτιμολόγηση φτάνει ακόμα και το 50%.
Οι λόγοι είναι εξαιρετικά απλοίΟι αρμόδιες υπηρεσίες του υπουργείου δεν είναι σε θέση να ορίσουν την τιμή του φαρμάκου, όπως υποχρεώνει ο νόμος. Το αποτέλεσμα είναι να δέχονται ως αυθεντικές τις τιμές που προτείνουν οι εταιρείες, οι οποίες, διόλου τυχαία, μεριμνούν να κυκλοφορεί το προϊόν τους τη στιγμή του καθορισμού της τιμής μόνο στις τρεις ακριβότερες χώρες (Γερμανία, Σουηδία λα και Ολλανδία), απο τον μέσο όρο των οποίων προκύπτει, όπως είναι επόμενο, μια «αλμυρή» τιμή στην Ελλάδα. Κατόπιν κυκλοφορούν τα νέα φάρμακα και στις φθηνότερες χώρες της ΕΕ, αφού όμως έχουν οριστεί οι ακριβές τιμές για την Ελλάδα.
Το υπουργείο Οικονομίας για να εφαρμόσει τη μέθοδο τιμολόγησης που το ίδιο θεωρητικά καθορίζει, χρειάζεται να έχει και να τροφοδοτεί συνεχώς μια βάση δεδομένων με τις τιμές όλων των φαρμάκων που κυκλοφορούν στις 27 χώρες της Ε.Ε.
Η χρόνια έλλειψη, ωστόσο, τέτοιας βάσης υποχρεώνει το Δημόσιο να αναγκάζεται να ζητά από τους ενδιαφερόμενους να του υποδείξουν την τιμή για τα φάρμακα που παράγουν, η οποία να αντιστοιχεί στο μέσο όρο των τριών χαμηλότερων τιμών στην ΕΕ-27. Ετσι όμως, το υπουργείο επαφίεται μακάριο στην επιχειρηματική λογική, η οποία δεν είναι απαραίτητο να τέμνεται με το δημόσιο συμφέρον.
Το αποτέλεσμα είναι, σύμφωνα με επίσημα στοιχεία του υπουργείου, ο συνολικός μέσος όρος υπερτιμολόγησης στα έξι πρώτα σε κυκλοφορία φάρμακα να φτάνει το 31%. Εάν αυτά τα ποσοστά είναι αντιπροσωπευτικά, τότε μιλάμε για τεράστιο κόστος (9,6 δισ. επί 0,31 = 2,97 δισ. το 2009).
Είναι πιθανόν η υπερτιμολόγηση να μην αφορά τα περίπου 6.000 φάρμακα που πουλιούνται στην Ελλάδα, αλλά είναι αρκετά βάσιμο, αυτή η τακτική του καπέλου, να εφαρμόζεται στα πρώτα 300 ευρείας κυκλοφορίας φάρμακα που αντιπροσωπεύουν το 60% της κατανάλωσης. Επομένως το 2010 αυτό το 60% προβλέπεται να ξεπερνά τα 6,36 δισ. και το κόστος της υπερτιμολόγησης που βαραίνει το ασφαλιστικό σύστημα να φτάνει στα επίπεδα του 1,9 δισ. ευρώ.
«Αιμορραγία»Η παροιμιώδης πλέον αλλά εξαιρετικά βολική ανοργανωσιά των αρμόδιων υπηρεσιών φθάνει σε τέτοιο βαθμό, ώστε δεν ανανεώνονται οι τιμές σε φάρμακα που έχουν φθηνύνει ούτε αναθεωρούνται οι τιμές για φάρμακα των οποίων η «πατέντα» για τα δικαιώματα έχει λήξει και συνεπώς θα μπορούσαν τα ταμεία να τα αγοράζουν φθηνότερα. Με δυό λόγια, βρισκόμαστε μπροστά σε μια διαρκή αιμορραγία εξαιτίας του ανέμελου τρόπου που το κράτος καθορίζει τις τιμές.
Ηδη αρκετοί βουλευτές αναρωτιούνται γιατί μέχρι στιγμής δεν έχει επέμβει ένας εισαγγελέας για να σταματήσει αυτό το ανελέητο φαγοπότι. Ορισμένοι, μάλιστα, προχωρώντας ένα βήμα παραπάνω, υποστηρίζουν ότι πολύ περισσότερο ενδιαφέρον από την Εξεταστική Επιτροπή για την Οικονομία που ζητά το ΠΑΣΟΚ, θα είχε μια αντίστοιχη Επιτροπή για τα φάρμακα, μήπως και φωτιστούμε κάπως για την ιδιότυπη «Ελληνική Στατιστική»...
Τιμολόγηση
«Πράσινο» βέτο στην ΚατσέληΚανείς δεν θα ήθελε να βρίσκεται στη θέση της Λούκας Κατσέλη την περασμένη εβδομάδα στη Βουλή, όταν βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, χωρίς να κρύβουν την οργή τους, υποχρέωσαν την υπουργό Οικονομίας να ξανασκεφτεί τον τρόπο που τιμολογεί τα φάρμακα το ελληνικό κράτος. Με μια προσθήκη στο νομοσχέδιο για τα δημοσιονομικά μέτρα, η υπουργός επιχείρησε να αλλάξει τον τρόπο τιμολόγησης, προκειμένου η τιμή κάθε σκευάσματος να προκύπτει με βάση τον μέσο όρο των τριών χαμηλότερων τιμών στην Ευρωζώνη, αντί όλων των χωρών-μελών της ΕΕ-27, πράγμα που σημαίνει ότι από μια μεγαλύτερη και φθηνότερη ομάδα υπολογισμού πηγαίνουμε σε μια μικρότερη και ακριβότερη.
Τελικά η κ. Κατσέλη υποχρεώθηκε να επαναφέρει τον τρόπο τιμολόγησης με βάση τον μέσο όρο των τριών φθηνότερων χωρών της ΕΕ, να επιτευχθούν εκπτώσεις 20% σε φάρμακα των οποίων η ευρεσιτεχνία έχει λήξει και να ανατιμολογούνται τα φάρμακα κάθε 4 μήνες. Μόνο που, όπως υποστηρίζουν τώρα στη Βουλή, η ανατιμολόγηση περιορίζεται μόνο στα νέα φάρμακα, αφήνοντας άθικτα τα παλαιά, ενώ η έκπτωση για όσα εξ αυτών έχει λήξει η πατέντα ισχύει για μικρό αριθμό που έχουν πιστοποιητικό από τον Οργανισμό Βιομηχανικής Ιδιοκτησίας, όπου κατοχυρώνονται οι ευρεσιτεχνίες. Οσο για τον μέσο όρο των τριών φθηνότερων τιμών στην Ε.Ε, πάει περίπατο, δεδομένου ότι το υπουργείο δηλώνει ότι δεν μπορεί να έχει στη διάθεσή του όλους τους τιμοκαταλόγους.
1. 26 δισ. ευρώ δαπανήθηκαν για φάρμακα μόνο την τελευταία δεκαετία, με βάση τα στοιχεία του ΕΟΦ
2. 31% υπερ- τιμολογήθηκαν, κατά μέσο όρο, τα 6 πρώτα σε κυκλο- φορία φάρμακα
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή
Είσοδος