Απ: Στη χώρα της πολυφαρμακίας

[EzeΤΡΟΛ]

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος (ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ, 11/06/10)

Σε εξέλιξη η ΕΔΕ για την πλαστή συνταγή

Στο μεταξύ, σε εξέλιξη είναι τόσο η έρευνα της Ασφάλειας Θεσσαλονίκης όσο και η ένορκη διοικητική εξέταση που διέταξε, με τη διαδικασία του επείγοντος, η διοίκηση του νοσοκομείου για τον εντοπισμό τυχόν κυκλώματος με πλαστές συνταγές.
Όπως αποκάλυψε η “Μ”, η συνταγή που εντοπίστηκε αφορούσε στο φάρμακο Remicade και έφερε τις υπογραφές του διευθυντή της ρευματολογικής κλινικής του νοσοκομείου και μίας ειδικευόμενης γιατρού, εκ των οποίων η μία φέρεται να είναι πλαστή.
Για τη διερεύνηση της υπόθεσης ειδοποιήθηκε άμεσα η Ασφάλεια Θεσσαλονίκης, η οποία πήρε καταθέσεις και ήδη έχει σχηματίσει δικογραφία, η οποία θα αποσταλεί στον εισαγγελέα.
Ωστόσο, μετά την αναχώρηση της Ασφάλειας ο διευθυντής της ρευματολογικής κλινικής ανέβασε υψηλή πίεση και υπέστη εγκεφαλικό, με αποτέλεσμα μέχρι σήμερα να νοσηλεύεται σε σοβαρή κατάσταση στη μονάδα εντατικής θεραπείας του νοσοκομείου.Χρέωναν φάρμακο υπό δοκιμή στα ασφαλιστικά ταμεία.
Η πλαστή συνταγή που εντοπίστηκε φέρεται να ήταν για ασφαλισμένη του ΟΓΑ, γεγονός που διευκολύνει την προμήθεια του εν λόγω φαρμάκου. Κι αυτό διότι ένας ασθενής που είναι ασφαλισμένος στον ΟΓΑ προμηθεύεται δωρεάν το φάρμακο από το νοσοκομείο και στη συνέχεια, εφόσον δεν υπάρχει έλεγχος, μπορεί να το πουλήσει στο εξωτερικό, όπου η τιμή του είναι διπλάσια και τριπλάσια.
Πάντως, σύμφωνα με φαρμακοποιούς, ένα τέτοιο φάρμακο μπορεί να το προμηθευτεί κάποιος από ιδιωτικό φαρμακείο, αρκεί να έχει τη συνταγή του γιατρού και να το πληρώσει από την τσέπη του. Διαφορετικά, αν το καλύψει το ασφαλιστικό του ταμείο, θα πρέπει να το προμηθευτεί από το φαρμακείο του νοσοκομείου, και αν δεν υπάρχει εκεί, να το προμηθευτεί από άλλο νοσοκομείο που θα το έχει. Αν δεν βρεθεί σε κανένα νοσοκομείο, μόνο τότε το ασφαλιστικό ταμείο καλύπτει τα έξοδα αγοράς του από ιδιωτικό φαρμακείο.

[EzeΤΡΟΛ]

5/06/2010
Η σπατάλη στην Υγεία (ΤΑ ΝΕΑ)
 
Του Νίκου Χριστοδουλάκη*

Ενας από τους κύριους παράγοντες που προκάλεσαν το δηµοσιονοµικό πρόβληµα της χώρας ήταν οι πρωτοφανείς δαπάνες στα νοσοκοµεία και τους οργανισµούς περίθαλψης. Αν πιστέψει κανείς ότι τα ιλιγγιώδη ποσά που ξοδεύονται είναι πράγµατι αναγκαία για την υγεία και την περίθαλψη των Ελλήνων, τότε θα πρέπει να οδηγηθεί στο συµπέρασµα ότι η χώρα µας µαστίζεται από επιδηµίες και οι δρόµοι είναι γεµάτοι από ανήµπορους ασθενείς.

Επειδή αυτό δεν συµβαίνει, η πραγµατική αιτία είναι φυσικά η ξέφρενη σπατάλη όλων των εµπλεκοµένων µερών: όλα τα νοσοκοµεία όταν µπορούν κάνουν υπερβολικές προµήθειες σε υπερβολικές τιµές, οι πιο πολλοί γιατροί εγκρίνουν και χορηγούν αφειδώς ιατρικά υλικά κατά προτίµηση από αυτά που οι ίδιοι έχουν παραγγείλει, και η πλειονότητα των ασφαλισµένων ευχαρίστως τα υπερκαταναλώνει για να αποφύγει το σύνδροµο της «φαρµακευτικής στέρησης» που τόσο ευφυώς έχουν πλασάρει στην κοινή γνώµη οι εταιρείες. Αν µερικά περισσέψουν, είτε τα πουλάνε σε µετανάστες ή τ α  α ν τ α λ λ ά σ σ ο υ ν  µ ε  κ α λ λ υ ν τ ι κ ά  σ τ ο  φ α ρ µ α κ ε ί ο.

Εγω πάντως το "ανταλλαγή συνταγών με καλλυντικά" πρώτη φορά το ακουω!

Η κυβέρνηση ορθώς προσπαθεί να ρυθµίσει κάπως αυστηρά τα χρέη προς τις ιατροφαρµακευτικές εταιρείες, αλλά αυτό καθόλου δεν εγγυάται ότι το ίδιο φαινόµενο δεν θα επαναληφθεί ξανά µε την πρώτη ευκαιρία. Ο λόγος είναι απλούστατα ότι από τους συµµετέχοντες στο σύστηµα Υγείας, από τις διοικήσεις και τα φαρµακεία έως τους ασθενείς και τους συγγενείς τους, κανείς δεν αισθάνεται άβολα µε τη σπατάλη και όλοι εφαρµόζουν το δόγµα: «Καλύτερα να έχεις φάρµακα και αχρείαστα να ναι».

Για να αλλάξει αυτή η κατάσταση δεν αρκούν οι αυστηρές εγκύκλιοι, ούτε οι έλεγχοι που γίνονται άλλωστε κατόπιν εορτής. Χρειάζεται µια αλλαγή στα κίνητρα συµπεριφοράς όλων των παραγόντων ώστε όσοι προκαλούν δαπάνη στο σύστηµα Υγείας να εντοπίζονται έγκαιρα και να εξηγούν τις επιλογές και τις ανάγκες τους. Αρκεί να οργανωθούν δύο συστήµατα ατοµικής καταγραφής δαπανών, ένα για τον κάθε γιατρό που χορηγεί φάρµακα και υλικά και ένα για τον κάθε ασφαλισµένο που τα λαµβάνει. Η τεχνολογία σχεδόν υπάρχει και µπορεί να βασιστεί στα ηλεκτρονικά µητρώα που έχουν ετοιµάσει αλλά δυστυχώς δεν αξιοποιούν πολλά ασφαλιστικά ταµεία. Για τους γιατρούς είναι ακόµα πιο εύκολο, αν µάλιστα σκεφτεί κανείς ότι κάθε φαρµακευτική εταιρεία έχει εδώ και πολλά χρόνια φτιάξει τις δικές της βάσεις δεδοµένων για να παρακολουθεί ποιοι συνταγογραφούν τα προϊόντα της και να ανταποκρίνεται ευλόγως.

Το σύστηµα καταγραφής του ΕΣΥ θα εντοπίζει αµέσως τους σπάταλους χορηγούς φαρµάκων και θα το διασταυρώνει µε τις πραγµατικές ιατρικές υπηρεσίες που παρέχονται σε κάθε νοσοκοµείο. Θα αποκαλυπτόταν επίσης αµέσως η τυχόν αποκλειστική προτίµηση που δείχνουν ορισµένοι σε συγκεκριµένες εταιρείες. Παροµοίως το σύστηµα των Ταµείων θα εντοπίζει τους πολυέξοδους ασφαλισµένους και θα ελέγχει τα πραγµατικά περιστατικά υγείας  χωρίς να θίγεται το ιατρικό απόρρητο. Για παράδειγµα, θα ήταν παράξενο ένας υπάλληλος που εµφανίζεται να υπερκαταναλώνει τόνους φαρµάκων να απασχολείται σε θέσεις ασύµβατες µε τα υποτιθέµενα προβλήµατα υγείας που έχει.

Η θέσπιση ατοµικής υπευθυνότητας και στις δύο πλευρές του συστήµατος Υγείας είναι ο µόνος τρόπος για να δηµιουργηθούν προσωπικά κίνητρα αποφυγής σπατάλης. Σε ένα τέτοιο περιβάλλον θα στεριώσουν και οι προσπάθειες για εισαγωγή του διπλογραφικού συστήµατος σε όλα τα νοσοκοµεία και τα ασφαλιστικά ταµεία. Οταν πριν από δέκα χρόνια ξεκίνησε η εφαρµογή του, αντιµετωπιζόταν ως καπιταλιστικό ανάθεµα γιατί γρήγορα θα αποκάλυπτε τη διαχρονική σπατάλη του συστήµατος.
Τώρα όµως που το κοινωνικό κράτος συµπιέζεται από τα άπληστα χρέη της κακοδιαχείρισης, ίσως οι κραυγές τους να µην έχουν τύχη.

*Ο Νίκος Χριστοδουλάκης είναι καθηγητής στο Οικονοµικό Πανεπιστήµιο Αθηνών και πρώην υπουργός Εθνικής Οικονοµίας και Οικονοµικών

 

[EzeΤΡΟΛ]

Yποχρεωτική ανάκληση της άδειας ιδρύσεως φαρμακείου στο 70ο έτος του φαρμακοποιού.

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΗΝ ΟΛΟΜΕΛΕΙΑ ΤΟΥ ΣΤΕ

Η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας έκρινε ότι για λόγους δημοσίου συμφέροντος πρέπει να ανακαλούνται οι άδειες ιδρύσεως των φαρμακείων με τη συμπλήρωση του 70ού έτους της ηλικίας του φαρμακοποιού. Το όριο εξόδου των φαρμακοποιών από το επάγγελμα δεν είναι αντίθετο στο άρθρο 5 του Συντάγματος που κατοχυρώνει την οικονομική ελευθερία του ατόμου και είναι αναγκαίος για λόγους δημοσίου συμφέροντος που ανάγονται στην προάσπιση της δημόσιας υγείας γιατί «συνάπτεται αμέσως με τις προσωπικές βιολογικές και πνευματικές ικανότητες» των φαρμακοποιών.

Η υποχρεωτική έξοδος από το επάγγελμα αποτελεί αναγκαίο μέτρο για να διευκολυνθεί η πρόσβαση στο επάγγελμα νέων φαρμακοποιών, την στιγμή μάλιστα που «η ανεργία των νεώτερων γενεών είναι από τα μεγαλύτερα σύγχρονα κοινωνικά προβλήματα».

[EzeΤΡΟΛ]

Πλέον, την πόρτα των ιατρείων όπου πηγαίνω, κοσμεί η παρακάτω ανακοίνωση:

Προεδρικό Διάταγμα 121/2008

Ο Ιατρός χορηγεί συνταγή μόνο:
•   σε ασφαλισμένους που εξετάζει ο ίδιος
•   σε ασφαλισμένους που λαμβάνουν μόνιμη (χρόνια) φαρμακευτική αγωγή, εφόσον ο ιατρός την εγκρίνει

Δεν χορηγούνται συνταγές σε ασφαλισμένους που:
•   εξετάστηκαν από άλλο ιατρό
•   έλαβαν φάρμακα μόνοι τους από το φαρμακείο

Η ποσότητα των φαρμάκων που συνταγογραφούνται και το ποσοτό συμμετοχής, είναι αποκλειστική αρμοδιότητα του ιατρού, συμφώνως προς τις εγκυκλίους των Ασφαλιστικών Ταμείων.

(Την επισυνάπτω και σε .doc για όποιον θέλει να την εκτυπώσει)

[Γ.Κτιστάκης]

Σκέπτομαι να στείλω μια επιστολή προς τα ασφαλιστικά ταμεία στην όποια να αναφέρω ότι βάση της νομοθεσίας δεν έχω την δυνατότητα να συνταγογραφώ φάρμακα με αντιγραφή γνωμάτευσης άλλου Ιατρού και ότι δεν έχω την δυνατότητα να συνταγογραφώ φάρμακα πέραν του πεδίου  της ειδικότητας μου. Κατά συνέπεια το μεγαλύτερο μέρος των ασφαλισμένων που εξυπηρετούνται έως τώρα από το Κ.Υ, λόγο του ότι η πλειοψηφία των συνταγών είναι αντιγραφές από άλλους Ιατρούς, δεν μπορούν να εξυπηρετούνται πλέον  από το Κ.Υ και άρα θα υπάρξει μεγάλη ταλαιπωρία για τους ασφαλισμένους εφόσον ο θεράπων Ιατρός που τους παρακολουθεί και τις περισσότερες φορές είναι άλλης ειδικότητας, βρίσκετε  μακριά από τον τόπο κατοικίας τους  ή είναι Ιδιώτης ιατρός και κατά συνέπεια θα πρέπει να πληρώνουν επίσκεψη για την συνταγογραφία.
Θα ζητώ λοιπόν έγγραφη απάντηση από τα ταμεία εάν αποδέχονται ή όχι συνταγογραφία από Γ.Ι για φάρμακα άλλης ειδικότητας και εάν αποδέχονται την αντιγραφή συνταγών από άλλους Ιατρούς (κατά παράβαση της νομοθεσίας και άρα αναλαμβάνουν ως ταμεία την ευθύνη).  Σε αυτήν την περίπτωση  εγγράφως να απαντήσουν σε ποιον Ιατρό θα χρεώνουν την θεραπεία, στον «συνταγογράφο» ή στον θεράποντα? Η συνταγή θα φέρει τον ΑΜΚΑ του συνταγογράφου ή του θεράποντος ?  Στην αντίθετη περίπτωση θα πρέπει να ανακοινώσουν προς τους ασφαλισμένους τους πού θα απευθύνονται για την θεραπεία τους, διαφορετικά εγώ λόγο  αναρμοδιότητας να τους δώσω απαντήσεις  θα τους παραπέμπω όλους στο αρμόδιο τμήμα του ταμείου τους για να λάβουν αυτοπροσώπως και εγγράφως για το που πρέπει να απευθυνθούν και με ποιο τρόπο θα τους χορηγούνται τα φάρμακα τους. Έως να λάβω έγγραφη απάντηση θα λειτουργώ βάση της νομοθεσίας και θα συνταγογραφώ μόνο στους ασθενείς που εγώ παρακολουθώ και εξετάζω και για θέματα μόνο στο πεδίο της ειδικότητας μου.
Πως θα σας φαινόταν μια τέτοια κίνηση στην βάση της ομαδικής επιστολής από μέρους των Γ.Ι  προς τα ταμεία και Ίσως και προς το Υπουργείο??  Έχει να βγάλει κάτι θετικό ή να ξεκαθαρίσει κάτι στο χάος της συνταγογράφησης ή δεν έχει κάποιο νόημα για τους Γ.Ι ??
Αυτήν την στιγμή οι Γ.Ι (με ευθύνη και δικιά μας φυσικά) παίζουν τον ρόλο του «συνταγογράφου» όλων των φαρμάκων και ανεξαρτήτου ειδικότητας. Έχω λάθος σε αυτό??
Εάν θέλετε παραθέστε την άποψη σας ή τις προτάσεις σας στην βάση των κινήσεων που πρέπει να κάνουμε ως Γ.Ι να απεμπλακούμε από αυτό το αίσχος του τρόπου συνταγογράφησης με τα νέα δεδομένα. 

[Δ. Κουναλάκης]

Σαν κακές πεθερές είστε.... (μιλώ για τους ειδικευμένους ΓΓ)
Έρχεται ο ασθενής και θέλει να γράψει φάρμακα. Τον ΕΞΕΤΑΖΕΤΕ εάν τον βλεπετε για πρώτη φορά. Εάν η αγωγή του έχει λογική και συμφωνείτε την συνεχίζετε. Δεν συμφωνείτε, την αλλάζετε. Δεν θέλει, ας πάει να γράψει τα φάρμακα του εκεί που του τα έδωσαν.

Ότι φάρμακα γράψετε, συμφωνείτε και είναι σαν να τα δώσατε εσείς.
Κάθε σας απόφαση να έχει ιατρική λογική και να είναι αιτιολογημένη σφαιρικά και εξατομικευμένη. Όλα τα υπόλοιπα θα τα γράφετε για τα επόμενα 20 χρόνια ξανα και ξανά.

Δυστυχώς, το είσαι ιατρός, θέλει ηρεμία, υπομονή, όρεξη για δουλειά. Ο ασθενής θα είναι σύμμαχος σας όσο λειτουργείτε σαν ιατρός και και έχετε την ταπεινοφροσύνη του πόσο ελάχιστο εξαρτάται η υγεία του ασθενή από την ιατρική και πόσο πολύ από τον ίδιο τον ασθενή.

Δυστυχώς, οι δεξιότητες επικοινωνίας είναι εξίσου απαραίτητο προσόν με τις ιατρικές γνώσεις για ένα γενικό οικογενειακό ιατρό και εξακολουθώ να πιστεύω ότι η γενική ιατρική είναι ειδικότητα για λίγους και πολύ δύσκολη. Το να ακολουθείς ένα πρωτόκολλο χειρουργικά ή παθολογικά δεν θέλει ιδιαίτερη νοημοσύνη.

[Harper]

Eγώ θα ρωτήσω το εξής:ασθενής λαμβάνει PPI από την εποχή των δεινοσαύρων...(Μην πεταχτεί κάποιος να μου πει γιατί δεν τις κόβω γιατί επιχείρησα πολλάκις και κόντεψαν να με φάνε.Δεν υπάρχει χειρότερος και τυπικότερος ασθενής από αυτόν που έχει πειστεί πως πρέπει να λαμβάνει καθε πρωι καί ένα PPI...τσακώνεσαι μαζί του και στο τέλος λεσ...δεν παέι στα κομμάτια...)

Βάση ενδείξεων του ΕΟΦ πρέπει να έχει οισοφαγίτιδα απο ΓΟΠΝ οπότε το δίνω για κανά 2 μήνες το πολύ ή έλκος οπότε πρέπει να έχει γαστροσκόπηση.Σαν γαστροπροστασία απο ΜΣΑΦ για πόσο να το συνταγογραφήσω?

Κανονικά λοιπόν είμαι υποχρεωμένος αν κάποιος επιμένει να παίρνει τα PPI επ'απειρον του για να είμαι καλυμένος να τον στείλω για γαστροσκόπηση ή να τον παραπέμψω σε γαστρεντερολόγο για χρόνια λήψη.Άλλως παρανομώ ή κάνω κατευθυνόμενη συνταγογράφηση.Εεεε,ρε γλέντια που θα γίνουν με τα PPI!!!

Για να μην αναφερθώ σε καρνιτίνες ...

Κρίμα γιατί θα μαραζώσουν και τα συνέδρια...

[Harper]

Επίσης να πω πως συμφωνώ απόλυτα με τον κ.Κτιστάκη στις προτάσεις του απλά υπάρχει μια παράμετρος που ξεχνάμε:στην κόντρα με το ανεγκέφαλο σύστημα οι ΓΓ ,ειδικα των περιφερειακών ιατρείων,μετά από χρόνια παραμονήςάσκησης της ιατρικής σε ένα χώρο έχουμε αναπτύξει μια ιδιαίτερη σχέση με τους ασθενέις μας.Δεν είμαστε οι γιατροί των επειγόντων 3βαθμιου νοσοκομείου που είδαμε κάποιον μια φορά και άντε γειά αλλά έχουμε τακτική επαφή με ασθενείς και οι σχέσεις ξεφευγουν πολλές φορές από το καθαρά τυπικό...Οι ασθενείς δεν είναι απρόσωποι αλλά τους ξέρουμε με τα μικρα τους ονόματα και έχουμε στα χέρια μας όλο το ιστορικό τους.Συχνά μας εμπιστευονται και οικογενειακά τους θέματα.
Δε νομίζω λοιπόν πως είναι πολύ εύκολο να κάνουμε την "επανάσταση" γιατί οι άνθρωποι που απευθύνονται σε εμάς πέρα από ασθενείς είναι και άτομα που έχουμε κερδίσει την εμπιστοσύνη και το σεβασμό τους και μάλλον εμείς θα φανούμε παράλογοι και μακάκες αν αλλάξουμε απότομα πλέυση.Θέλει νομίζω προσσοχή και ευαισθησία...Δύσκολες οι ισορροπίες....
Μπορεί να υπάρχει κατανόηση αλλά για πόσο?Προσωπικά έχω απογοητευθεί...

[Harper]

Σαν κακές πεθερές είστε.... (μιλώ για τους ειδικευμένους ΓΓ)

Δυστυχώς, το είσαι ιατρός, θέλει ηρεμία, υπομονή, όρεξη για δουλειά. Ο ασθενής θα είναι σύμμαχος σας όσο λειτουργείτε σαν ιατρός και και έχετε την ταπεινοφροσύνη του πόσο ελάχιστο εξαρτάται η υγεία του ασθενή από την ιατρική και πόσο πολύ από τον ίδιο τον ασθενή.

Δυστυχώς, οι δεξιότητες επικοινωνίας είναι εξίσου απαραίτητο προσόν με τις ιατρικές γνώσεις για ένα γενικό οικογενειακό ιατρό και εξακολουθώ να πιστεύω ότι η γενική ιατρική είναι ειδικότητα για λίγους και πολύ δύσκολη. Το να ακολουθείς ένα πρωτόκολλο χειρουργικά ή παθολογικά δεν θέλει ιδιαίτερη νοημοσύνη.

ΜΙΑ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ:

Μιλάς σωστά!Συνήθως οι απόψεις σου είναι τεκμηριωμένες και ορθές.Αλλά με το cool και politicaly correct ύφος μου θυμίζεις μερικές φορές κάποιους καθηγητές μου...Και αυτό με κάνει και αισθάνομαι άβολα...Μη το πάρεις σαν προσβολή ή επίθεση ,είναι μια διαπίστωση.Αν η Γενική Ιατρική είναι ποτάμι και ψαρεύουμε και οι δύο νιώθω ότι βρισκόμαστε στις απέναντι οχθες και δε βλέπω γέφυρες...Ακόμη και όταν μιλάς για επικοινωνία με τον ασθενή-συγνώμη για αυτό που λέω-το λες τόσο cool,σα να διαβάζω ακαδημαικό βιβλιο...Μου κάνει εντύπωση για παράδειγμα που μιλάς σε δεύτερο πληθυντικό πρόσωπο και 'οχι σε πρώτο...Μου θυμίζει νουθεσία...Απλά όσες φορές σε διαβάζω νομίζω πως κάνω κάτι λάθος στην άσκηση της Γεν.Ιατρικής.Ίσως να έχω εγώ πρόβλημα...Έχεις το σεβασμό μου αλλά είμαστε πολύ διαφορετικοί...

[Γ.Κτιστάκης]

Θα δεχθώ την παράμετρο όπως την βάζει ο Κουναλάκης στον βαθμό όμως που το θέμα αφορά το πεδίο της Γ.Ι. Δεν θεωρώ τον εαυτό μου «παν-γιατρό» για κάθε νόσημα οποιασδήποτε ειδικότητας, αλλά Ιατρό συγκεκριμένης ειδικότητας. Δεν θεωρώ ότι έχω την ικανότητα να κρίνω και να συμφωνώ ή όχι και επομένως να έχω την ευθύνη (βάση των ταμείων) για την συνταγογράφηση θεραπειών για νοσήματα άλλων ειδικοτήτων. Π.χ για ογκολογικά, ειδικά καρδιολογικά, μαιευτικά-γυναικολογικά, ρευματοειδή αρθρίτιδα , συστηματικά νοσήματα κολλαγόνου νευροχειρουργικά , νευρολογικά, απομυελινωτικά ,αιματολογικά  και άλλα πάμπολλα που ο έλεγχος τους απαιτεί ειδικό έλεγχο που δεν είναι αντικείμενο της ΠΦΥ. Τέτοιες περιπτώσεις απαιτούν και ειδικές θεραπείες που τις περισσότερες φορές είναι και ακριβές και τα ταμεία με το νέο σύστημα πιθανόν να κυνηγήσουν τους ΓΓ για παράνομη συνταγογράφηση.
Τι κάνουμε λοιπόν σε όλες αυτές τις περιπτώσεις που (τουλάχιστον στην περιοχή που είμαι εγώ) είναι πάρα πολλές? Το παίζουμε «καλοί» για τους ασθενείς γράφουμε  τα φάρμακα κάνοντας τον συνταγογράφο και τον γραμματέα του άλλου Ιατρού ή κάνουμε τους «κακούς» και διεκδικούμε τον ρόλο μας ως ειδικευμένοι συγκεκριμένης ειδικότητας με συγκεκριμένο πεδίο άσκησης του ιατρικού έργου??
Εγώ προσωπικά δεν έχω πρόβλημα να εξυπηρετήσω τον κάθε ασθενή σε ότι πρόβλημα και να έχει, αρκεί τα ταμεία να παραδεχτούν ότι για τέτοιες θεραπείες και το κόστος αυτών να το χρεώνουν και να ελέγχουν τους ιατρούς που καθορίζουν την θεραπεία και όχι τον «συνταγογράφο». Δέχομαι να έχω ΚΑΙ ρόλο απλά συνταγογράφου, αλλά να υπάρχει διαχωρισμός από τα ταμεία για το ποιος ευθύνεται για τέτοιες συνταγές και να ελέγχει αυτούς που καθορίζουν την θεραπεία και όχι  όλα να τα χρεώνουν στον ΓΓ που τυγχάνει να εξυπηρετεί τον ασθενή.
Σε μια τέτοια βάση βάζω την κίνηση που προτείνω χρησιμοποιώντας τις ανάγκες των ασθενών για πίεση προς τα ταμεία να αποδεχτούν ότι δεν ευθύνεται για όλα αυτός που «γράφει» τα φάρμακα, αλλά αυτός που καθορίζει την θεραπεία.
Τι θα πεις στους συγγενείς του ασθενούς   που λαμβάνει  TTS EXELON και που έχουν δαπανήσει ένα μεγάλο ποσό να τον τρέχουν σε ειδικό νευρολόγο για να πάρουν την καλύτερη θεραπεία, όταν έρθουν να τους το γράψεις? Να τον εκτιμήσω εγώ και εάν συμφωνώ με την θεραπεία ή το γράφεις και διακινδυνεύεις το κυνηγητό από το ταμείο ή δεν το γράφεις και τον στέλνεις πίσω στον ιατρό που καθορίζει την θεραπεία?
Εάν ακολουθήσουμε την λογική να μην ταλαιπωρηθεί ο ασθενείς, μας βλέπω να περνάμε όλοι από ΕΔΕ ακόμα και για ασήμαντα θέματα, ενώ οι «συνάδελφοι» θα δουλεύουν μια χαρά την υπερχρέωση στα ταμεία στις πλάτες των ΓΓ.
Θα πρέπει κάποια στιγμή να ξεχωρίσουμε την ιατρική από τα θέματα των ταμείων. Μπορώ να κάνω ιατρική στην ειδικότητά μου, αλλά να εξυπηρετώ και τους ασθενείς στην ΠΦΥ συνεργαζόμενος με τα ταμεία για τις παροχές που δικαιούνται από αυτά που δεν είναι μόνο φάρμακα. Θα πρέπει ο τρόπος ιατροφαρμακευτικής παροχής από τα ταμεία να αλλάξει ριζικά για να αποφύγουν την σπατάλη και σίγουρα  δεν το αποφεύγουν με τον νέο τρόπο συνταγογράφησης!!!

[EzeΤΡΟΛ]

Όπως και ο κ. Κτιστάκης, έτσι κι εγώ σκέφτομαι να συντάξω ένα υπόμνημα-καταπέλτη προς τη Φαρμακευτική Διεύθυνση του ΙΚΑ (dieffar@otenet.gr), με το οποίο θα εκθέτω λεπτομερώς το πάρτι που επιτρέπει ο ισχύων τρόπος λειτουργίας των Φαρμακείων στην Ελ, και θα ζητώ να συσταθεί τετραψήφια τηλεφωνική υπηρεσία καταγγελιών έναντι φαρμακοποιών, όπου ο ιατρός θα μπορεί 24/7 να καταγγέλλει αυθαιρεσίες και παρανομίες φαρμακοποιών που υποπίπτουν στην αντίληψή του.

Θέλω να πιστεύω ότι η λίστα συνταγογραφούμενων φαρμάκων, για την οποία ο Λοβέρδος δεσμεύτηκε προσωπικά ότι θα ισχύσει από 1η Σεπτεμβρίου, θα βάλει τα πράγματα στη θέση τους. Δηλαδή, θα καθορίζεται υπό ποιές προϋποθέσεις θα χορηγείται π.χ. το άθλιο (κττμγ) φάρμακο που λέγεται Εξελόν(ή Αρισέπτ/Ρεμινύλ/Έμπιξα), ποιός/ποιοί ιατροί θα ευθύνονται πραγματικά για αυτό κ.ο.κ.

Προσωπικά, βασίζω πάρα πολλά στη λίστα συνταγογραφούμενων φαρμάκων ...ελπίζω να μην αποδειχτώ αφελής. Ο καιρός γαρ εγγύς.

Σαν κακές πεθερές είστε.... (μιλώ για τους ειδικευμένους ΓΓ)

συμφωνώ απόλυτα με τον κ.Κτιστάκη

Κτιστάκης... Κτιστάκης πάντα με τη μπάλα, περνάει μόνος του έναν αντίπαλο, πασάρει για τον Διακομιστή, αυτός βρίσκει τον Τζακ, Τζακ κάνει μια κούρσα, σεντράρει, Κτιστάκης την κεφαλιά και γκοοοοολ!

[EzeΤΡΟΛ]

Αμπατζογλοπαπαγεωργόπουλοι, κου κου! Για ποιούς χτυπάει η καμπάνα;

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος (Η Καθημερινή)

Το «πάρτι» με τις υπερτιμολογήσεις και την ανεξέλεγκτη «κατανάλωση» διαγνωστικών και θεραπευτικών μέσων εκτόξευσε στα ύψη την τελευταία δεκαετία τις δαπάνες των κλάδων Yγείας των ασφαλιστικών ταμείων. Από τα στοιχεία της έρευνας προκύπτει ότι την πενταετία 2003 - 2008 οι πληρωμές του Οργανισμού Περίθαλψης Ασφαλισμένων του Δημοσίου (ΟΠΑΔ) προς τα ιδιωτικά θεραπευτήρια αυξήθηκαν κατά 100%! Τα χρέη προς τα δημόσια νοσοκομεία ανήλθαν σε 700 εκατομμύρια ευρώ, ενώ τα τελευταία χρόνια, οι απαιτήσεις των νοσοκομείων από τον Οργανισμό δεν έχουν ακόμη λογιστικοποιηθεί. Το υπουργείο Υγείας όχι μόνο δεν έλαβε μέτρα για να σταματήσει τον εκτροχιασμό των δαπανών, αλλά το 2008 άνοιξε τον δρόμο στον ιδιωτικό τομέα να προχωρήσει στην εγκατάσταση κι άλλων μηχανημάτων βιοϊατρικής τεχνολογίας, ενισχύοντας τα φαινόμενα προκλητής ζήτησης.

Ανεξέλεγκτη χρήση διαγνωστικών και θεραπευτικών μέσων παρατηρείται και στο ΙΚΑ όπου ο μέσος αριθμός εξετάσεων ανά ασθενή αυξήθηκε ανά 2,12 το 1995 σε 5,81 το 2006, με παράλληλη αύξηση των δαπανών Yγείας από 1,03 δισ. ευρώ το 1995 σε 4,09 δισ. ευρώ το 2008. Το Iδρυμα, παρ’ ότι διαθέτει το μεγαλύτερο δίκτυο πρωτοβάθμιας φροντίδας στη χώρα, έχει υπογράψει συμβάσεις με 2.800 ιδιωτικά εργαστήρια και διαγνωστικά κέντρα, γεγονός που ευνοεί την υπερκατανάλωση υπηρεσιών.

Στις υπερτιμολογήσεις των υλικών οφείλεται κατά κύριο λόγο και η αύξηση κατά 176% της δαπάνης για ειδικές εξετάσεις, εγχειρήσεις και θεραπείες των ασφαλισμένων του ΟΓΑ κατά τη δεκαετία 1995 - 2005.

Στον ΟΑΕΕ, που ασφαλίζει δύο εκατομμύρια βιοτέχνες, εμπόρους και αυτοκινητιστές, όχι όμως τους συνταξιούχους οι οποίοι υπάγονται στον κλάδο Yγείας του ΙΚΑ, ο μέσος χρόνος νοσηλείας μειώθηκε, αλλά ο αριθμός των παρακλινικών εξετάσεων από το 2000 έως το 2008 αυξήθηκε κατά 200%.

[Δ. Κουναλάκης]

Αναρωτιέμαι:
1) πόσοι από εσάς γνωρίζετε ότι τα ιδιωτικά διαγνωστικά κέντρα είναι υποχρεωμένα να κρατάνε για τουλάχιστον 5 χρόνια τα αποτελέσματα-πορίσματα των εξετάσεων που διενήργησαν σε ασθενείς και πληρώθηκαν από το ασφαλιστικό ταμείο τους;
2) Πόσοι από εσάς γνωρίζεται ότι το ίδιο ισχύει για 10 χρόνια για τα δημόσια νοσοκομεία και ΚΥ;
3) Πόσοι από εσάς γνωρίζετε ότι για τους μη νοσηλευόμενους στις υποχρεώσεις των εργαστηρίων (απεικονιστικών και μη) (δημοσιών και ιδιωτικών) είναι και η καταγραφή των αποτελεσμάτων των εξετάσεων στο βιβλιάριο του ασθενή όταν για αυτές πλήρωσε το ταμείο;

[D-Michalis]

Και πόσοι από εσάς (sic) γνωρίζετε ότι τα ΤΑΜΕΙΑ ΠΟΤΕ δεν έλεγξαν αν τηρούνται τα παραπάνω και όπου τηρούνται ποτέ δεν αξιοποίησαν και δεν επεξεργάστηκαν αυτό το πολύτιμο υλικό? Για να βγάλουν τα αυτονόητα συμπεράσματα του πού? Πότε? Σε ποια και από ποιους έγιναν υπερβάσεις καταχρήσεις?

Και γιατί άραγε δεν αξιοποιήθηκαν?
Μα απλά. Αν αξιοποιηθούν θα δούμε τα αυτονόητα. Ότι δηλαδή δεν είναι όλες οι εξετάσεις άχρηστες, δεν είναι όλα τα εργαστήρια ληστρικά και δεν είναι όλοι οι γιατροί παραγωγοί τεχνητής ζήτησης,
αλλά όλα αυτά θα λάβουν ονοματεπώνυμο.

Έλα μου ντέ όμως που στην Ελλ, αν δώσεις ονοματεπώνυμο στο πρόβλημα, πώς θα μπορείς να ασκήσεις το εθνικό σπόρ? (ήτοι: την γκρίνια, τη μιζέρια, την ρήψη στην πυρά συλλήβδην των πάντων, την μόνιμη επίκληση του «φταίει ο άλλος», την δημιουργία εν πάση περιπτώσει αποδιοπομπαίων τράγων?)

[EzeΤΡΟΛ]

Η Ελ προτιμά να πληρώνει πρόστιμα παρά να απελευθερώσει τα κλειστά επαγγέλματα:

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος