Το πανεπιστήμιο είναι χώρος που μαθαίνεις να διαβάζεις χωρίς ύλη, χωρίς οράριο, χωρίς περιορισμούς.
Η ειδικότητα είναι ο χώρος που εφαρμόζεις την γνώση που απόκτησες στο πανεπιστήμιο και αποκτάς εμπειρία και δεξιότητες πρακτικές. Είναι ο χρόνος που μαθαίνεις να συνδυάζεις την μάθηση με την δουλειά και να το κυριότερο να μάθεις να σκέφτεσαι και να μαθαίνεις χωρίς να είναι αυτό αγγαρεία.
Οι εξετάσεις είναι ένα χρονικό ορόσημο στο οποίο πρέπει να δεις τον εαυτό σου πόσο κατάφερε τα παραπάνω.
Οι σημερινές εξετάσεις είναι κατά γενική ομολογία καλύτερες από παλαιότερα αλλά σηκώνουν άλλο ένα 100% βελτίωση για να γίνουν αξιοπρεπείς. Μιλάω για τις δικές μας εξετάσεις στην γενική ιατρική γιατί στις άλλες ειδικότητες τα πράγματα εξαρτώνται από τους Τεξεταστές, τους εξεταζόμενους και από τις εξωτερικές συνθήκες.
Οι εξετάσεις στην ειδικότητα δεν δείχνουν πόσο σου αρέσει η ιατρική, δεν δείχνουν εάν έχεις μάθει να διαβάζεις δια βίου, ούτε εάν μπορείς να σκέφτεσαι. Το αντίθετο μάλιστα, οι παπαγάλοι τα καταφέρνουν καλύτερα με τις υπάρχουσες εξετάσεις, το 60% των θεμάτων επαναλαμβάνονται, κοκ. Ίσως είναι και νωρίς με το υπάρχουν καθεστώς να μετρήσουν την εμπειρία σου. Σου πιστοποιούν σίγουρα ότι για την επόμενη 5ετία μπορείς να χρησιμοποιείς τον τίτλο του ιατρού.
Από εκεί και πέρα, όλα εξαρτώνται από σένα, πόσο θα συνεχίσεις να διαβάζεις, να σκέφτεσαι, να εξετάζεις, να μαθαίνεις, να αναρωτιέσαι, να ερευνάς, να αξιολογείς, να μαθαίνεις από τα λάθη σου και τα λάθη των άλλων. Το τίτλο του γενικού ιατρού μπορεί να συνεχίσεις να τον έχεις κορνιζωμένο, το να είσαι γιατρός δεν είναι σίγουρο.