Μέτρα που δεν κοστίζουν λεφτά αλλά μπορούν να βελτιώσουν ριζικά την Υγεία.

[DrGuni]

Ούτως ή άλλως είμαι υπέρμαχος της γενικευμένης χρήσης του πλαστικού χρήματος στην Ελλάδα για λόγους πάταξης της φοροδιαφυγής - και όχι μόνο στην υγεία.
Πάντα υπάρχουν περιθώρια χειρισμών, αρκεί να υπάρχει βούληση.
Σε περιόδους ανάλογες με αυτή που διανύουμε, όπου τα μετρητά είναι περιορισμένα και ο πιο λογικός τρόπος είναι οι ηλεκτρονικές συναλλαγές, οι επιχειρήσεις που επιμένουν σε μετρητά λογικά πρέπει να κινούν τις υποψίες των ελεγκτικών μηχανισμών.

Πιστεύω ότι  πρέπει  να καταστεί υποχρεωτική  η  χρήση πλαστικού χρήματος (χρεωστικών καρτών-αντιτίθεμαι ιδεολογικά στη χρήση  πιστωτικών). Η αύξηση  της εισπραξιμότητας θα  επιτρέψει τη  μείωση των  φορολογικών συντελεστών. Αυτό που προτείνεται τώρα, θα  οδηγήσει  και τους τελευταίους νομοταγείς στη  φοροδιαφυγή.

[Αρχίατρος]

Επί μακρόν οι ελληνικές Τράπεζες προωθούσαν τις πιστωτικές κάρτες επειδή τους παρείχαν μεγαλύτερα περιθώρια κέρδους, και όχι τις χρεωστικές (σε αντίθεση με π.χ την Γερμανία που τα ποσοστά είναι αντίστροφα).

Θυμάμαι δε παλαιότερα που ΕΨΑΧΝΑ να βρω Τράπεζα που παρείχε χρεωστική κάρτα, π.χ η Εθνική δεν είχε (είχε την ΕθνοCash Maestro η οποία είναι περισσότερο κάρτα ανάληψης μετρητών και περνούσε σε αρκετά μαγαζιά, αλλά ουδεμμία σύγκριση φυσικά με Visa ή την Mastercard που έβγαλε προσφατα) με αποτέλεσμα αυτό, σε συνδυασμό με κάτι ιστορίες τρόμου από χρήση πιστωτικών καρτών και την προβληματική σχέση του Έλληνα με την τεχνολογία, οι χρεωστικές να χρησιμοποιούνται περιορισμένα.


Από κοντά οι έμποροι που εκμεταλλεύομενοι την απέχθεια του Έλληνα για το πλαστικό χρήμα και με πρόσχημα τις χρεώσεις των Τραπεζών αρνούνταν να εφοδιαστούν με τα αντίστοιχα μηχανήματα. Ειδικά ταβέρνες-εστιατόρια σε τουριστικά μέρη πρέπει να είναι πρωταθλητές στην φοροδιαφυγή, στην καλύτερη σου φέρνουν ένα κ@λοχαρτο από προηγούμενο τραπέζι, ή ακόμα και αν σου φέρνουν απόδειξη, υπάρχει τρόπος με αρκετό ρίσκο να μην αποδίδουν τον ΦΠΑ.

Η μοναδική αποτελεσματική λύση είναι το πλαστικό χρήμα.

[GirousisN]

Η χρήση πλαστικού χρήματος μπορεί να γενικευθεί ,αλλά δεν μπορεί να γίνει καθολική ή υποχρεωτική. Αυτό που μπορεί να εφαρμοσθεί καθολικά είναι οι άμεσα εφαρμόσιμες και αυστηρές ποινές στους παραβάτες. Όταν ο ταβερνιάρης ξέρει ότι το μαγαζί του για παράδειγμα θα μείνει κλειστό για 1 μήνα ,αν δεν υπάρχουν τα νόμιμα παραστατικά (αποδείξεις ,τιμολόγια) θα κυνηγάει τον πελάτη να πάρει την απόδειξή του, ενώ τώρα κάνει το χαζό γνωρίζοντας ότι αυτά που κερδίζει καθημερινά φοροδιαφεύγοντας, είναι πολύ περισσότερα από 1-2 ενδεχόμενα πρόστιμα του ΣΔΟΕ, που θα τα πληρώσει ποτέ ,ρυθμίζοντας τα σε 1.500 δόσεις 

[Αρχίατρος]

Και πως θα τους ελέγχεις όλους αυτούς για να βρίσκεις τα νόμιμα παραστατικά (αποδείξεις, τιμολόγια) ; ΟΛΕΣ οι κυβερνήσεις υπoσχέθηκαν καταπολέμηση της φοροδιαφυγής και δεν κατάφεραν πολλά.

Γιατί να μην υπάρχει ΠΕΝΑΛΝΤΥ για τον ταβερνιάρη που αρνείται τις πληρωμές με χρεωστικές/πιστωτικές κάρτες ;

Στο εξωτερικό, σε όλα τα μπαρ-καφέ σου φέρνουν το (ασύρματο) μηχανάκι και σου περνούν την κάρτα σου μπροστά σου. Εδώ γιατί να μην συμβαίνει αυτό ; ; ;

[Δ. Κουναλάκης]

Η χρήση πλαστικού χρήματος μπορεί να γενικευθεί ,αλλά δεν μπορεί να γίνει καθολική ή υποχρεωτική. Αυτό που μπορεί να εφαρμοσθεί καθολικά είναι οι άμεσα εφαρμόσιμες και αυστηρές ποινές στους παραβάτες. Όταν ο ταβερνιάρης ξέρει ότι το μαγαζί του για παράδειγμα θα μείνει κλειστό για 1 μήνα ,αν δεν υπάρχουν τα νόμιμα παραστατικά (αποδείξεις ,τιμολόγια) θα κυνηγάει τον πελάτη να πάρει την απόδειξή του, ενώ τώρα κάνει το χαζό γνωρίζοντας ότι αυτά που κερδίζει καθημερινά φοροδιαφεύγοντας, είναι πολύ περισσότερα από 1-2 ενδεχόμενα πρόστιμα του ΣΔΟΕ, που θα τα πληρώσει ποτέ ,ρυθμίζοντας τα σε 1.500 δόσεις 

Και δεν κοστίζει η όλη ιστορία με τα νόμιμα παραστατικά; Δεν έχει γραφειοκρατία και κόστος; Με ένα τηλέφωνο ή μέσω ADSL όλα αυτά είναι παρελθόν και απλοποιούνται σε ακραίο βαθμο.
Επίσης, να τολμήσω και κάτι άλλο: Με τα αυτόματα συστήματα, δεν μπορεί να κρατά αυτόματα το κράτος μια προκαταβολή φόρου 5-20% σε κάθε συναλλαγή και να τελειώνει το παραμύθι με τις δόσεις, τις προκαταβολές φόρου στη φορολογική δήλωση και τα τεράστια ποσά στην εφορία κάθε χρόνο;

[Argirios Argiriou]

05/10/2015

Πέντε γρήγορες και ανέξοδες συμβουλές.

Γράφει ο Κωνσταντίνος Ν Φουντουλάκης, Αναπληρωτής Καθηγητής Ψυχιατρικής ΑΠΘ



Το Εθνικό Σύστημα Υγείας χρειάζεται αναμόρφωση; Προφανώς, και γι αυτό το αναμορφώνουν συστηματικά επί δεκαετίες, και ως συνέπεια βρίσκεται στην κατάσταση που βρίσκεται. Και τι φταίει για ότι στραβό συμβαίνει; Μα φυσικά η υποστελέχωση και η υποχρηματοδότηση.

Λες και τις εποχές που έτρεχε το χρήμα άφθονο ήταν καλύτερη η λειτουργία του. Λές και όταν γινόταν προσλήψεις γινόταν με βάση τις πραγματικές ανάγκες. Λες και ο συνολικός όγκος του συστήματος είναι αναλογικά μικρός.

Προφανώς και σήμερα η οικονομική κατάσταση έχει προκαλέσει τεράστια προβλήματα και σύντομα θα είμαστε σε θέση να αποτιμήσουμε και με αριθμούς το ανθρώπινο κόστος. Όμως αν δούμε το θέμα ψυχρά, αυτή είναι μια κατάσταση που αργά η γρήγορα θα περάσει με ότι συνέπειες έχει. Και μετά; Ξανά στα ίδια όμορφα;

Η κατάσταση είναι τόσο χάλια σε θεμελιώδες επίπεδο που οι μεγάλες αλλαγές δε χρειάζονται ΚΑΘΟΛΟΥ ΧΡΗΜΑΤΑ.

Ιδού πέντε ανέξοδες προτάσεις:

1. Κατάργηση της χρήσης της λέξης «διευθυντής» ως βαθμός γιατρού στο ΕΣΥ. Δντης είναι λειτουργία όχι βαθμός. Η χρήση του όρου «Συντονιστής Δντης» είναι επιεικώς γελοία καθώς υποννοεί ότι καθένας «δντης» διευθύνει κάποιο τμήμα ή υπηρεσία.

Οι ασθενείς και οι συγγενείς τους μπερδεύονται και η λειτουργία των κλινικών περιπλέκεται χωρίς λόγο. Οι βαθμοί μπορεί να είναι απλά επιμελητής Α, Β, Γ και ευτυχώς υπάρχουν αλλα εικοσιένα γραμματα αν χρειαστεί. Το ότι στον ιδρυτικό νόμο του ΕΣΥ ανώτερος βαθμός ονομάστηκε «διευθυντής» δείχνει και την έλλειψη του βλέμματος στο μέλλον κατά το σχεδιασμό.

Στα πλαίσια μιας τέτοιας αλλαγής στις βαθμίδες, καλό θα ήταν να δοθεί περισσότερη ανεξαρτησία και αρμοδιότητες στους ειδικευόμενους όπως γίνεται σε όλα τα Ευρωπαικά κράτη και όπως απαιτεί η UEMS

2. Κατάργηση όλων των κοινωνικών κριτηρίων για πρόσληψη και προαγωγή. Φτάνει πια, ως εδώ. Ακριβής περιγραφή των επιστημονικών κριτηρίων με έμφαση στο πως θα λειτουργήσει το σύστημα σε συνθήκες ανταγωνισμού μεταξύ υποψηφίων όχι πως θα θέλαμε εμείς χαλαρά να είναι ο γιατρός μας.

Η περιγραφή των προσόντων και των διαδικασιών όπως είναι σήμερα επιδέχεται πολλαπλές ερμηνείες και διαφορετικούς τρόπους εφαρμογής. Κεντρικό σημείο θα πρέπει να είναι ότι δε μπορεί π.χ. ένας 45αχρονος με διδακτορικό, ποιοτική εμπειρία και εκπαίδευση και επιστημονικά προσόντα να μη μπορεί να προκρίνεται απέναντι σε 50χρονο με απλό τίτλο ειδικότητας και 5 χρόνια παραπάνω στο ΕΣΥ. Η αρχαιότητα στο σύστημα πρέπει να σταματήσει να είναι κεντρικό σημείο αναφοράς.

3. Εξετάσεις για την έναρξη ειδικότητας εδώ και τωρα. Πολλοι σκίζουν τα ιμάτιά τους επειδή καραβάνια γιατρών φεύγουν στο εξωτερικό. Άλλοι ανακοινώνουν ότι θα κάνουν ότι μπορούν για να τους φέρουν πίσω. Λόγια κενά περιεχομένου. Το ΕΣΥ έχει την ευκαιρία να στελεχωθεί με υψηλής ποιότητας προσωπικό και πρέπει αυτό να γίνει. Δεν υπάρχει καμία απολύτως δικαιολογία για το αντίθετο.

4. Επανεκτίμηση του συστήματος χορήγησης νοσηλευτικής ειδικότητας. Αυστηρή σύνδεση της απόκτησης ειδικότητας με υπηρεσία στη συνέχεια σε θέση συμβατή με την ειδικότητα, και αυτό να γίνεται σε εθνικό επίπεδο. Ιδιαίτερα θα σημειώσω εδώ τη σημασία της πρότασης αυτής για την Ψυχική υγεία ειδικά.

5. Κατάργηση όλων των μετατάξεων. Όλες οι θέσεις θα πρέπει να προκηρύσσονται ανοιχτά χωρίς να ανακυκλώνεται το προσωπικό και χωρίς να καταστρατηγούνται όι κανονικές διαδικασίες πρόσληψης.

Πέντε προτάσεις, οικονομικό κόστος μηδέν, γρήγορη βελτίωση προς το καλύτερο και του προσωπικού και της νοοτροπίας.

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

[Αρχίατρος]

3. Εξετάσεις για την έναρξη ειδικότητας εδώ και τωρα. Πολλοι σκίζουν τα ιμάτιά τους επειδή καραβάνια γιατρών φεύγουν στο εξωτερικό. Άλλοι ανακοινώνουν ότι θα κάνουν ότι μπορούν για να τους φέρουν πίσω. Λόγια κενά περιεχομένου. Το ΕΣΥ έχει την ευκαιρία να στελεχωθεί με υψηλής ποιότητας προσωπικό και πρέπει αυτό να γίνει. Δεν υπάρχει καμία απολύτως δικαιολογία για το αντίθετο.

Να ερωτήσω εδώ κάτι μιας κι βλέπω να γράφεται συνεχώς αυτή η παρόλα.

Σε ποιό ακριβώς σύστημα αυτό συμβαίνει ; Μπορεί να μας απαριθμήσει ο κ.Φουντουλάκης ΜΙΑ χώρα που υπάρχουν εξετάσεις για έναρξη ειδικότητας ;
Γιατί εγώ δεν γνωρίζω ούτε μία.

Όσες έχουν εξετάσεις, έχουν για ΤΗΝ ΑΔΕΙΑ ΑΣΚΗΣΗΣ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΟΣ, κι εδώ θα συμφωνήσω πλήρως, δεν θα έπρεπε καθείς κάτοχος πτυχίου Ιατρικής να μπορεί να ασκεί την Ιατρική, αλλά τότε πρέπει π.χ να βρεθεί κόσμος να στελεχώσει τα (ήδη άδεια) Ιατρεία στην ύπαιθρο, καθώς διαφορετικά δημιουργούνται απορίες για το αν δικαιούνται κι οι κάτοικοι της επαρχίας "υψηλής ποιότητας προσωπικό", απ' αυτό (που κατά τον κ.Φουντουλάκη) θα περάσει τις εξετάσεις ειδικότητας.

Το άλλο που δεν κατάλαβα κι επαναλαμβάνεται συνεχώς σαν καραμέλα είναι πως συνδυάζεται η μετανάστευση των γιατρών με τις εξετάσεις για την ειδικότητα.

Όσους γνωρίζω προσωπικά που μετανάστευσαν, το έκαναν για τους εξής λόγους:

- άθλιες συνθήκες εργασίας στο ΕΣΥ, γλίσχρες αμοιβές κι χρωστούμενες εφημερίες μηνών

- ανεπαρκέστατη εκπαίδευση στα ελληνικά νοσοκομεία

- ζοφερές προοπτικές μετά την Ειδικότητα

Τίποτα απ΄τα παραπάνω δεν πρόκειται να διορθώσουν οι εξετάσεις, αλλά αντιθέτως θα εντείνουν το πρόβλημα της ιατρικής μετανάστευσης.

Οι εξετάσεις θα κάνουν προσιτές ειδικότητες με πολύχρονη αναμονή, ήτοι Πλαστική Χειρουργική, Οφθαλμολογία, Ενδοκρινολογία, αλλά το πρόβλημα είναι ότι αυτές οι ειδικότητες είναι από εξαιρετικά δύσκολες μέχρι απρόσιτες κι στο εξωτερικό, οπότε δεν πρόκειται να λύσουν το πρόβλημα της μετανάστευσης οι εξετάσεις

Αυτά τα ολίγα, γιατί κάποτε θα πρέπει να σταματήσουμε να γράφουμε (καλοπροαίρετα θέλω να ελπίζω) ανακρίβειες.

Υ.Γ
Εξετάσεις για την άδεια άσκησης επαγγέλματος έχουν χώρες με περίσσεια ιατρών, π.χ έχουν οι ΗΠΑ, στις οποίες θέλει να πάει να εργαστεί ο μισός πλανήτης, καθώς η εκπαίδευση που παρέχεται είναι κορυφαία κι στανταρντοποιημένη, αλλά κι οι προοπτικές μετά την ειδικότητα λαμπρές.
Σε μια χώρα όπως η Ελλάδα, με ιατρικό δυναμικό που ήδη φυλλοροεί, με άθλιες συνθήκες στην ειδικότητα κι μαύρες προοπτικές αργότερα για τους Ειδικούς, το να θεσπίσει κάποιος εξετάσεις για την ειδικότητα, απλώς θα εντείνει την μετανάστευση των γιατρών προς ευρωπαϊκές χώρες που ΔΕΝ έχουν.

[GirousisN]

Πέντε γρήγορες και ανέξοδες συμβουλές.
Γράφει ο Κωνσταντίνος Ν Φουντουλάκης, Αναπληρωτής Καθηγητής Ψυχιατρικής ΑΠΘ
1. Κατάργηση της χρήσης της λέξης «διευθυντής» ως βαθμός γιατρού στο ΕΣΥ. Δντης είναι λειτουργία όχι βαθμός. Η χρήση του όρου «Συντονιστής Δντης» είναι επιεικώς γελοία καθώς υποννοεί ότι καθένας «δντης» διευθύνει κάποιο τμήμα ή υπηρεσία.

Όπως πολύ εύκολα μπορεί να διαπιστώσει κανείς ο κος καθηγητής ασχολείται μόνο με το ΕΣΥ.

Ας προσθέσουμε κάποιες ακόμα εύκολες και ανέξοδες προτάσεις

1) Ενασχόληση των καθηγητών όλων των βαθμίδων μόνο με το κλινικό και εκπαιδευτικό τους έργο. Το ιδιωτικό ,όπως και στους ιατρούς ΕΣΥ τους στερεί από πολύτιμο χρόνο για να εκπληρωθούν αποτελεσματικά τα άλλα 2.
2) Εφαρμογή του ίδιου κανόνα και για τους στρ. ιατρούς.
3) 'Ενταξη των στρ. νοσοκομείων στο σύστημα εφημεριών του ΕΣΥ.

[ΑΡΗΣ]

1. Κατάργηση της χρήσης της λέξης «διευθυντής» ως βαθμός γιατρού στο ΕΣΥ. Δντης είναι λειτουργία όχι βαθμός. Η χρήση του όρου «Συντονιστής Δντης» είναι επιεικώς γελοία καθώς υποννοεί ότι καθένας «δντης» διευθύνει κάποιο τμήμα ή υπηρεσία.


Ο ίδιος είναι αναπληρωτής καθηγητής και ο τίτλος του, σύμφωνα με το σκεπτικό του, δημιουργεί σύγχιση με τον τίτλο του καθηγητή, όπως και με τον τίτλο του επίκουρου καθηγητή.

[Αρχίατρος]

Κλασσική ελληνική νοοτροοπία, οι αλλαγές που προτείνουμε αφορούν τους άλλους, κι όχι εμάς.  

Οι αλλαγές που δεν κοστίζουν λεφτά αλλά μπορούν να βελτιώσουν την Υγεία, πρέπει να ξεκινήσουν απ΄τα αγαπημένα παιδιά του συστήματος, δλδ πανεπιστημιακούς/στρατιωτικούς.

[paracelsus]

"Σε ποιό ακριβώς σύστημα αυτό συμβαίνει ; Μπορεί να μας απαριθμήσει ο κ.Φουντουλάκης ΜΙΑ χώρα που υπάρχουν εξετάσεις για έναρξη ειδικότητας ;
Γιατί εγώ δεν γνωρίζω ούτε μία."

Στην Ισπανία έχουν εξετάσεις (MIR) για την έναρξη της ειδικότητας.

[Αρχίατρος]

Στην Ισπανία έχουν εξετάσεις (MIR) για την έναρξη της ειδικότητας.

Ναι, έχετε δίκιο, μου διέφυγε, πάντως τα πιο προηγμένα συστήματα (εκτός ΗΠΑ) δεν έχουν, η επιχειρηματολογία παραμένει, οι περισσότερες χώρες στην Ευρώπη ΔΕΝ έχουν, κι ενδεχόμενη υιοθέτησή τους για να βολευτούν τα "δικά μας παιδιά" (γιατί αυτό είναι το ζητούμενο, μην γελιόμαστε), απλώς θα αυξήσει την μεταναστευτική ροή των νέων ιατρών.

Αυτό το στηρίζω στο γεγονός ότι οι περισσότεροι που μεταναστεύουν το κάνουν για ειδικότητες που μπορούν άμεσα να ξεκινήσουν στην Ελλάδα, μετά τις τελευταίες μειώσεις των χρόνων αναμονής, ενώ πολλές θέσεις σε επαρχιακά νοσοκομεία παραμένουν κενές κι τις καλύπτουν ακόμα κι... Ειδικοί Γενικοί Ιατροί ! ! !

-edit-
ΟΛΑ τα συστήματα έχουν συνεντεύξεις υποψηφίων, πράγμα ΚΕΦΑΛΑΙΩΔΟΥΣ σημασίας, κι το γνωρίζουμε όλοι όσοι έχουμε δουλέψει σε νοσοκομείο.
Ας δοκιμάσουν να υιοθετήσουν την συνέντευξη στην Ελλάδα, όπου θα αποφασίζει για την πρόσληψη ή όχι του υποψήφιου ο Δ/ντης της Κλινικής, κι περιμέντε να δείτε τι έχει να συμβεί...

[Denominator]

Κλασσική ελληνική νοοτροοπία, οι αλλαγές που προτείνουμε αφορούν τους άλλους, κι όχι εμάς.  

Οι αλλαγές που δεν κοστίζουν λεφτά αλλά μπορούν να βελτιώσουν την Υγεία, πρέπει να ξεκινήσουν απ΄τα αγαπημένα παιδιά του συστήματος, δλδ πανεπιστημιακούς/στρατιωτικούς.

Θα συμφωνήσω με κάποιους... αστερίσκους!

Όσον αφορά τους πανεπιστημιακούς, πράγματι πρέπει να καταργηθεί το ιδιωτικό έργο. Αυτό όμως με την προϋπόθεση ένα μισθό ο οποίος να μπορεί να συνητρήσει γιατρούς στα ελληνικά ακαδημαϊκά ιδρύματα και όχι αλλού.
Όσον αφορά τους στρατιωτικούς, ο σίγουρος διορισμός είναι - θεωρώ - ένα επαρκές κίνητρο. Δε χρειάζεται διπλοθεσία με ταυτόχρονο ιδιωτικό έργο. Επίσης καλό είναι να επανεξεταστεί αν και κατά πόσο χρειάζεται ο Στρατός ένα τόσο μεγάλο Ιατρικό Σώμα. Θα μπορούσαν άμεσα οι Στρατιωτικοί Γιατροί - τουλάχιστον η πλειοψηφία τους - να στελεχώσουν τη δημόσια πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια υγεία και αυτή με τη σειρά της να παρέχει υπηρεσίες στο Στρατό.

[Argirios Argiriou]

Προτάσεις του συνάδελφου, Γενικού Ιατρού, Δημήτρη Μακρέα, που δημοσίευσε προχθές στην ομάδα "Υγεία και πολιτική της υγείας" στο facebook σαν απάντηση στις προτάσεις του κ. Φουντουλάκη. Τις παραθέτω μετά από άδειά του:


Ενδιαφέρουσες οι προτάσεις ως βάση συζήτησης.. Να προσθέσω μερικές επίσης ανέξοδες προτάσεις: - Μόνιμη και αποκλειστική απασχόληση των πανεπιστημιακών γιατρών, ώστε να δουν επιτέλους τους υποτιθέμενους εκπαιδευτές φοιτητές και ειδικευόμενοι και να σταματήσουν οι πανεπιστημιακές κλινικές να είναι μαγαζιά --Αποκλεισμό των opinion leaders των φαρμακευτικών από θέσεις ευθύνης και καθηγητικά πόστα. -Τερματισμό των κληρονομικών και πολιτικών κριτηρίων στη λήψη μεταπτυχιακών-διδακτορικών (γιοί, κόρες, ανίψια, στελέχη παρατάξεων) και του νεποτισμού . -Υποχρεωτική ηλεκτρονική καταγραφή συνταγών, παραπεμπτικών, γνωματεύσεων για όλους ,χωρίς εξαιρέσεις με απαγόρευση της χορήγησης μπακαλόχαρτων και άμεση σύνδεση του συστήματος της ΗΔΙΚΑ με την εφορία. -Πλήρης περιγραφή του περιεχομένου της εργασίας και των πιθανών στόχων σε κάθε βαθμίδα και πόστο εργασίας.

[Δ. Κουναλάκης]

Αυτή η κολόνια κρατάει χρόνια....

Μόνιμη και αποκλειστική απασχόληση Πανεπιστημιακών ιατρών: Καθένας λέει ότι τον συμφέρει η κούτρα του. Έχοντας κάνει φοιτητής στη Γαλλία και έχοντας στην εφημερία καθηγητή παιδιατρικής να εξηγεί εμένα και του ειδικευόμενου τα περιστατικά της ημέρας με το τέλος της βάρδιας στις 12:00 βράδυ, χωρίς το τουπέ του καθηγητή, δεν πιστεύω ότι θα το ζήσω στην Ελλάδα. Είναι πολιτισμικό χάσμα που μας χωρίζει. Εκεί ο καθηγητής είναι πλήρους και αποκλειστικής αλλά εκεί υπάρχει έντονη ταξική ανισότητα στην πληρωμή των πολιτών ανάλογα με την εργασία τους που δεν θα την αντέξει εδώ η "αξιοπρέπεια" μας. Αν κάποιοι θέλουν ο καθηγητής να πληρώνεται λιγότερο από τον κλητήρα του Τσακαλώτου, να ξεχάσουν τον πλήρους και αποκλειστικής καθηγητή.

Στρατιωτικοί ιατροί και σώματα ασφαλείας: Ένας στρατιωτικός ιατρός δεν μπορεί να βλέπει τον πρωι ασθενή του στρατού στο στρατιωτικό ιατρείο/νοσοκομείο και το απόγευμα να του ζητά χρήματα στο απογευματινό ιδιωτικό του ιατρείο. Δεν προβλέπεται. Δεν γίνεται. Και συνήθως κρύβουν το ιδιωτικό τους ιατρείο από τους ασθενείς του στρατού ή τους απαγορεύουν να έρθουν εκεί, γιατί δεν μπορούν να τους πάρουν χρήματα και δεν ρισκάρουν μια ταυτόχρονη επίσκεψη της εφορίας. Είναι διαφορετική η δεξαμενή ασθενών για το ιδιωτικό ιατρείο από το στρατιωτικό. Επιπλέον, η καλή τους επίδοση στο στρατιωτικό ιατρείο, θα δημιουργήσει φήμη για να έρθουν άλλοι στο ιδιωτικό τους ιατρείο. Επιπλέον, μπορεί απόψε το βράδυ, ο στρατιωτικός ιατρός να πάρει φύλλο μετάθεσης στο νησάκι Χ και δεν θα πει όχι. Το έχει δει αυτό κανένας άλλος υπάλληλος στο δημόσιο, ειδικά ιατρός ΕΣΥ; Όποιος έχει την ελάχιστη ιδέα από ιδιωτικό ιατρείο, καταλαβαίνει ότι αυτό σημαίνει, ξεκίνημα από την αρχή, ακόμη κι αν επιστρέψεις σε ένα χρόνο.

Γιατροί ΕΣΥ: Και μόνο η ύπαρξη του τίτλου "Διευθυντή" ως βαθμίδα, νομίζω τα λέει όλα. Ευτυχώς το ΕΣΥ έχει και ψυχιάτρους, μόνο που δεν πηγαίνουν προληπτικά σε όλες τις ιατρικές ειδικότητες. Είναι κρίμα πχ να μην πηγαίνουν και στις οφθαλμιατρικές κλινικές, ακόμη κι όταν δεν τους φωνάζουν για ασθενείς. Πλήρους και αποκλειστικής με απογευματινά ιατρεία και αμοιβή διπλάσια του ιδιωτικού τομέα. Το ΚΕΣΥ έχει βγάλει κατά καιρούς, τι προβλέπεται για την κάθε θέση, αλλά η "αξιολόγηση" τους, δεν γίνεται ούτε με βάση το έργο τους ποσοτικά, ούτε με βάση την ποιότητα της δουλειάς τους, ούτε με βάση τις επιπλέον δεξιότητες τους, ούτε με βάση το αποτέλεσμα της δουλειάς τους, αλλά με βάση την επετηρίδα και την "βοή" στις συνελεύσεις που Αβραμόπουλος και Βαρνάβας συμφώνησαν κάποιες εποχές. Δεν θα φτιάξει ποτέ. Ποιος θα αξιολογήσει ποιον; Από πότε θα αρχίσει η αξιολόγηση; Και το ίδιο ισχύει για κάθε εργαζόμενο στο νοσοκομείο. Απογοήτευση.

Ιδιώτες ιατροί: Εδώ αρχίζει το χάος. Για ποιους ιατρούς μιλάμε; για τους υπάλληλους ή για τους αυτοαπασχολούμενους ή για τους μετόχους; Ή μήπως για τις τρεις προηγούμενες κατηγορίες (νομίμως ή μη); Εδώ κάθε πλευρά έχει τα πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα της στο σύστημα υγείας. Και φυσικά, μόνο τα μειονεκτήματα διαβάζουμε από τους διάφορους "ράμπο" της κοινωνικής δικαιοσύνης. Είναι αδύνατο να περιγράψω κάθε ομάδα. Όμως, ποιος έφερε τον πρώτο υπέρηχο, αξονικό, μαγνητικό,κλπ στην Ελλάδα; Κανένα μαχόμενο για την υγεία του λαού δημόσιο νοσοκομείο. Η ΠΦΥ δυστυχώς δεν γίνεται σε κρατικές δομές, με την εξαίρεση ίσως κυρίως των ανασφάλιστων πολιτών και μερίδας πολιτών συνήθως ασφαλισμένοι από τον ΟΠΑΔ. Και από αυτό δεν εξαιρείται ούτε η επαρχία. Μην στηρίζεστε στα προσωπικά σας βιώματα. Στον ιδιωτικό τομέα, ο στόχος είναι διπλός: Να βγει κέρδος, αλλά να διατηρήσει και ευχαριστημένο τον πελάτη. Χωρίς αυτόν δεν υπάρχει χρήμα, δεν είναι μηνιάτικο. Δεν ακολουθεί τα ωράρια του έλληνα, αλλά δανείζει έμμεσα και τον ΕΟΠΥΥ όταν δεν έχει λεφτά. Πλήρης παράνοια, όσον αφορά την αβεβαιότητα. Οικονομίες κλίμακας και ευελιξία που δεν τις επιτυγχάνει το δημόσιο.

Δεν νομίζω ότι το σύστημα υγείας μπορεί να σταθεί μόνο με μια ομάδα από τις παραπάνω. Όσα κράτη το δοκίμασαν απέτυχαν. Και δεν μπορούν να είναι ίσα και όμοια. Νομίζω ότι χρειάζεται ο συναγωνισμός μεταξύ τους. Το μοντέλο που δουλεύει αρκετά καλά σε πολλά κράτη είναι:
α) ΠΦΥ με επιλογή οικογενειακού ιατρού από πλειάδα γιατρών και πληρωμή της μονάδας-ιατρού με capitation. Ξεχάστε γιατρούς με μονιμότητα και ίδιο μηνιαίο μισθό.
β) Νοσοκομεία, με πλήρους και αποκλειστική εργασία και επιπλέον πληρωμή ανάλογα με την ποσότητα, το είδος και την έκβαση-αξιολόγηση του ασθενή
γ) Πανεπιστημιακοί, είτε κλινικό έργο και μόνο εντός ΕΣΥ-απογευματινά, είτε χωρίς κλινικό έργο και δεν περνάνε την πόρτα του νοσοκομείου.
δ) Στρατιωτικοί με περιορισμούς ιδιωτικό/ακαδημαϊκό έργο.