21/06/2015 Το τελικό κείμενο της ομάδας εργασίας για την ΠΦΥ

[Argirios Argiriou]

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

[Δ. Κουναλάκης]

Διαβάζοντας το κείμενο περίμενα πολύ περισσότερα.  Νομίζω ότι οι συμμετέχοντες στην επιτροπή δεν αξίζουν το συγκεκριμένο κείμενο.
Διαβάζοντας το, αυτό που είναι όμως σίγουρο, είναι ότι ο συντάκτης δεν έχει ιδέα από ένα ιατρείο της γειτονιάς. Ας τα δούμε όμως με την σειρά:

1) 5000 πολίτες ανά ιατρείο της γειτονιάς όπου στηρίζεται σε 2 ιατρούς γενικής ιατρικής και μισό παιδίατρο, 1 νοσηλευτή, 1 επισκέπτη υγείας, 1 μαία, 1 κοινωνική λειτουργό, μισή οικογενειακή βοηθό και 1 γραμματέα. Όλοι αυτοί πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης εκτός ειδικών περιπτώσεων με συμβάσεις ορισμένου χρόνου. Το ιατρείο λειτουργεί 8πμ-8μμ.
Απορίες:
α) Ο πλήρους και αποκλειστικής έχει 11μηνη εργασία, 5μερη, 7ωρη και άδειες ανατροφής, αναρρωτικές, εκπαιδευτικές,κλπ. Όποιος γνωρίζει από το ΕΣΥ ξέρει την παροιμία για αυτές τις δύο θέσεις έχουμε 3 εργαζόμενους..... Υποστελέχωση συνεπώς εν τη γενέση του.
β) 2500 πολίτες ανά γενικό ιατρό, συναντά κανείς μόνο Ελβετία και σε άλλες χώρες με θεσμοθετημένο και κοινωνικά αναγνωρισμένο το ρόλο του νοσηλευτή και η αναλογία είναι 2 νοσηλευτές ανά γιατρό. Ο ελληνικός τρόπος σκέψης στο ΕΣΥ είναι ότι νοσηλευτρια, επισκέπτρια, και μαία, μια από τα ίδια είναι και κερδίζουν το ρόλο του μπαλαντέρ για το ιατρείο της γειτονιάς. Να υπενθυμίσουμε άλλη μια φορά τα είδη άδειας που υπάρχουν στους πλήρους και αποκλειστικής; Φυσικά, ιατρική δεν θα γίνει με 2500 πολίτες ανά ιατρό.... ούτε ο μισός παιδίατρος επαρκεί.
γ) Το ανέκδοτο, είναι ο 1 γραμματεας για 2.5 γιατρούς. Φαντάζομαι ότι ως γραμματέα κάποιοι φαντάζονται τον τύπο στην υποδοχή των κέντρων υγείας που σηκώνει τα τηλέφωνα και μοιράζει ραντεβού. Αυτός είναι μια βάρδια μόνο. Φαντάζομαι ότι ο γιατρός ή η νοσηλεύτρια που δεν είναι εγκυος θα εκτελεί καθήκοντα γραμματέα στο δεύτερο ωράριο. Για να μην πολυλογώ, θα πρότεινα στο συντάκτη της πρότασης να επισκεφτεί ένα ιατρείο της γειτονιάς και να μην νιώθει ότι είναι ο πατέρας της ανακάλυψης του ιατρείου της γειτονιάς. Μαθητευόμενος μάγος, ίσως.
δ) Όλοι αυτοί θα κάνουν επισκέψεις και στα σπίτια. Για την κοινωνική λειτουργό εφικτό μου φαίνεται, για τους υπόλοιπους δεν έχω πειστεί.
ε) Αναρωτιέμαι γιατί τα ιατρεία της γειτονιάς που έχουν μέχρι και μαία, δεν έχουν οδοντίατρο. Δεν θα χαλάνε πλέον τα δόντια ή η οδοντιατρική φροντίδα δεν είναι πρωτοβάθμια.......

2) Σε ένα οργανόγραμμα που θέτει στόχους και καθηκοντολόγια, θα περίμενα να δω και αξιολόγηση. Για τον συντάκτη της πρότασης, η αξιολόγηση δεν αποτελεί προτεραιότητα.
Απορίες:
α) Πως θα αξιολογείται το ιατρείο της γειτονιάς; Είναι εξ ορισμού άριστο; Ποιοι είναι οι δείκτες με τους οποίους αξιολογείται; Πως μετριέται η ποιότητα των υπηρεσιών του;
β) Έχει κοστολογηθεί αυτή η πρόταση; Ή οι φορολογούμενοι πληρώνουν και δεν μας ενδιαφέρει; Ποιος πληρώνει για την λειτουργία των ιατρείων της γειτονιάς;
γ) αλήθεια, τι κάνεις με το ιατρείο που δεν το επιλέγουν οι πολίτες και το ιατρείο που το πολιορκούν οι πολίτες να το επιλέξουν; Φαντάζομαι ότι απολύσεις δεν προβλέπονται, κίνητρα για "αριστεία" δεν υπάρχουν και φυσικά μιλάμε για άλλο ένα ιατρείο συνταγογραφίας.......

3) Το ευχάριστο είναι ότι δεν υπάρχει έντονα η έκφραση "οικογενειακός ιατρός" παρά μόνο στα παραρτήματα. Και λέω ευχάριστο, γιατί δεν σπιλώνεται έτσι αυτό που ο απλός πολίτης ονομάζει οικογενειακό του ιατρό. Είναι ο γιατρός που έχει το θάρρος να τον πάρει τηλέφωνο εκτός ωραρίου, είναι ο γιατρός που επιλέγει και όχι που του σερβίρουν.
Σε όλα τα μέρη του κόσμου (πλην ελαχίστων εξαιρέσεων), ο ασθενής επιλέγει το οικογενειακό γιατρό του, επιλέγει σημαίνει ότι έχει δικαίωμα επιλογής, και δεν ψάχνει ποιο ιατρείο της γειτονιάς έχει διαθέσιμες θέσεις να γραφτεί. Ο αριθμός των κατοίκων της Ελλάδας είναι συγκεκριμένος ποιοτικά και ποσοτικά, τα νοσήματα τους μέσα από τη Ηλ. Συνταγογράφηση είναι πλέον με αποδεκτή ακρίβεια μετρημένα, ο προϋπολογισμός σε κόστος είναι συγκεκριμένος. Γιατί μας ενδιαφέρει ο αριθμός των ιατρών; Γιατί δεν έχει δικαίωμα επιλογής ιατρού ο έλληνας; Γιατί πρέπει να κυνηγά βουλευτές να μεσολαβήσουν να γραφτεί στο χ ιατρείο της γειτονιάς όπως γινόταν με τους οικογενειακούς του ΙΚΑ παλαιότερα; Κι αυτοί στα 2500 άτομα είχαν φτάσει και από ιατρική, μηδέν. Γιατί δεν αφήνετε να πληρώνεται ο γιατρός με βάση τους ασθενείς που το επιλέγουν και όχι με μηνιαίο μισθό; Δεν είναι μια πρώτη αξιολόγηση από τον ίδιο τον ασθενή;

4) Το περιεχόμενο της πρότασης μου ήταν προβλέψιμο.... γερνάω βλέπετε. Και το συζήταγα αρκετό καιρό πριν την παράδοση του. Η φαρμακοβιομηχανία γιορτάζει κύριοι. Γιατί η πρόταση περιγράφει το ιατρείο συνταγογραφίας της γειτονιάς. Υποστελεχωμένο για να μην γίνεται ιατρική. Με μεγάλο αριθμό πολιτών για να παράγει μεγάλους φαρμακευτικούς τζίρους σε συνταγογραφία. Θα βρεις εύκολα γιατρούς να κάνουν αυτή τη δουλεια εθελοντικά και χωρίς να τους πληρώσεις. Σπόνσορας θα είναι η φαρμακοβιομηχανία. Μέχρι 5ψήφιο νούμερο άκουσα ως επιβράβευση από φαρμακευτική για μια τέτοια θέση γιατρού. Το έχετε έτσι σχεδιάσει ή δεν έχετε ιδέα του τι γίνεται στην πράξη;

Ξέρω ότι στα πλαίσια της οικονομικής κρίσης σχεδιάσατε την ΠΦΥ των φτωχών. Μην κάνετε το ιατρείο της γειτονιάς ένα γκέτο, μια υγειονομική φυλακή της φτώχειας.
Δεν θα σας δώσω περισπούδαστες βιβλιογραφικές παραπομπές. Αρκεί να μην δημιουργήσετε κάτι σαν και αυτό: Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

[Δ. Κουναλάκης]

Είμαι περισσότερο ριζοσπάστης από αυτούς που αποκαλούνται ριζοσπάστες σε αυτή τη χώρα.
Μιλάμε για ιατρείο της γειτονιάς. Στην Κύπρο, το κέντρο υγείας έχει εσωτερικά και φαρμακείο που χορηγεί τα φάρμακα χωρίς συμμετοχή για τον ασθενή.
Στην πρόταση κουβέντα, από μια κυβέρνηση που θέλει να μικρύνει την συμμετοχή των ασθενών στα φάρμακα.
Δεν θα βρούμε λέτε άνεργους φαρμακοποιούς; Δεν μπορεί να είναι προέκταση του φαρμακείου του νοσοκομείου;
Ή η αναλογία 5000 πολίτες ανά φαρμακείο εντός του ιατρείου της γειτονιάς είναι μικρή;  να υπενθυμίσω ότι σήμερα έχουμε 10.000 φαρμακεία για 10.000.000 πολίτες
Μήπως δεν υπάρχει βιβλιογραφία και το παραλείψατε;

[Δημήτρης Μακρέας]

Το κείμενο σε επίπεδο αρχών, φιλοσοφίας και προθέσεων έχει αρχή ,μέση και τέλος κατά τη γνώμη μου ,περιγράφοντας ένα καθολικό- δημόσιο σύστημα ΠΦΥ προσανατολισμένο στις ανάγκες ανθρώπων και κοινοτήτων..
Μέχρι εδώ καλά ..
Στο επίπεδο του σχεδιασμού ανταποκρίνεται πλήρως στη μιζέρια της εποχής, θέτοντας εξαρχής ως δεδομένο ότι η χρηματοδότηση θα είναι φτωχή.
Πιθανώς αυτή να είναι μια ρεαλιστική προσέγγιση, αλλά νομίζω ότι θα ακυρώσει τις φιλοδοξίες του συστήματος.
Τα νούμερα δε βγαίνουν , ή καλύτερα για να βγουν η προϋπόθεση είναι η ύπαρξη "στρατευμένων" επαγγελματιών που θα βάλουν πλάτη για τα καλά ,ειδικά στην πρώτη φάση λειτουργίας.
Μόνο που αυτοί δεν υπάρχουν και σίγουρα μέσα σε αυτούς δε βρίσκονται μια μεγάλη μερίδα πρωην ΙΚΑτζήδων και γιατρών σε ΚΥ . Ακόμα χειρότερα για ιδιώτες που δραστηριοποιούνται στο χώρο της ΠΦΥ.
Επίσης δεν υπάρχουν οι χειραφετημένοι και καταρτισμένοι νοσηλευτές ΠΦΥ.
Βρίσκω πολύ ενδιαφέρουσα τη συνεχή αναφορά στην Κάρτα Υγείας (που θέλει το χρόνο της ...) αλλά και την περιγραφή του αντικειμένου και του στόχου της εργασίας.
Επίσης υπάρχει μια σημαντική εγγενής αντίφαση. Η περιγραφή ενός δημόσιου -καθολικού συστήματος ΠΦΥ αντιστοιχεί και θα μπορούσε να υποστηριχτεί από μια κυβέρνηση που θα επιχειρούσε μια πραγματική τομή σε όλα τα επίπεδα της κοινωνικής και όχι σε μία ακόμα κυβέρνηση υπό την κηδεμονία των πιστωτών.
Αυτό δηλαδή δεν είναι ή δε μπορεί να είναι η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ , αλλά μάλλον και καμία άλλη.
Οι έννοιες του δημόσιου, καθολικού, προσανατολισμένου στις κοινωνικές ανάγκες συστήματος, δεν υπάρχουν για το χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο που καθορίζει αυτή τη στιγμή το σύνολο της οικονομικής-κοινωνικής -πολιτικής κίνησης.

[Diamantius]

O κ. Χρήστος Λιονής ήταν ομιλητής στο συνέδριο της ΠΕΦΝΙ τον περασμένο Απρίλιο στη Θεσσαλονίκη. Δήλωσε λοιπόν ότι στο σχέδιο που επρόκειτο να κατατεθεί, υπήρχε η εισήγηση για την συμπερίληψη κλινικών φαρμακοποιών σε κάποιο στάδιο της ΠΦΥ.

Όσο το είδατε εσείς, το είδα κι εγώ.

[Argirios Argiriou]

Η πρόταση της Ομάδας για την ΠΦΥ, υπό το πρίσμα μερικών απλοϊκών δεδομένων και προβληματισμών.

22 ΙΟΥΝΙΟΥ 2015
Διάβασα με όση περισσότερη προσοχή μπορούσα λόγω ιδιότητας τις προτάσεις της Ομάδας Εργασίας για την ΠΦΥ που παρουσιάστηκαν ως η νέα εκδοχή για την επίλυση των προβλημάτων της. Δεν επιθυμώ σε αυτή την φάση να αναφερθώ για τις άμεσες δυνατότητες εφαρμογής των προτάσεων, αφού αυτές δεν λαμβάνουν υπόψη τους τις υπάρχουσες δομές και λειτουργίες, τα απολογιστικά δεδομένα της απορρύθμισής τους το έτος 2014 (από τον ΕΟΠΥΥ στο ΠΕΔΥ) και κυρίως τις εν εξελίξει διαδικασίες παροχής των υπηρεσιών εξω-νοσοκομειακής φροντίδας μέσω των ΕΟΠΥΥ και των λοιπών ασφαλιστικών Ταμείων με τους ιδιώτες γιατρούς. Θα ήθελα σε αυτό το σημείωμα να ακολουθήσω την λογική της Ομάδας Εργασίας και να αναφερθώ μόνο στους αριθμούς, όπως αυτοί παρουσιάζονται στο πόνημα που συνέταξαν τα εκλεκτά μέλη της Ομάδας Εργασίας και κατ’ εξοχήν ειδικοί στο θέμα, και στο τέλος να θέσω ορισμένους προβληματισμούς και ερωτήματα.
Βασική λειτουργική μονάδα στην ΠΦΥ για τους εμπνευστές της πρότασης που κατατέθηκε στην πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Υγείας, αποτελεί η Μονάδα Φροντίδας Υγείας Γειτονιάς (ΜοΦΥΓ) στο αστικό περιβάλλον ή το Περιφερειακό Ιατρείο (ΠεΡΙ) στις αγροτικές ή νησιώτικες περιοχές.
Στην ΜοΦΥΓ ή το ΠεΡΙ είναι στην διάθεση των κατοίκων της περιοχής που αναγκαστικά εγγράφονται σε αυτό (άρα δεν επιλέγουν οικογενειακό γιατρό ή παιδίατρο όπως αναφέρεται στην πρόταση) επειδή αυτό συγκροτείται από:
2 οικογενειακούς γιατρούς (ειδικότητας γενικής ιατρικής ή παθολογίας)
Λ Παιδίατρο αφού 1 παιδίατρος καλύπτει 2 ΜοΦΥΓ ή ΠεΡΙ 1 Νοσηλευτή/τρια 1 Επισκέπτη/τρια 1 Κοινωνικό/ή Λειτουργό 1 Γραμματέα
Λ Οικογενειακό Βοηθό αφού 1 καλύπτει 2 ΜοΦΥΓ ή ΠεΡΙ
Με δεδομένο ότι σύμφωνα πάντα με την πρόταση οι παραπάνω Μονάδες ΠΦΥ συγκροτούνται με τοπικό πληθυσμό αναφοράς περί τους 5.000 κατοίκους, η πρόταση της Ομάδας, χωρίς να το αναφέρει, φαίνεται να διαιρεί τον πληθυσμό της χώρας μας που ανέρχεται σε 11.000.000 περίπου και εκτιμά ότι θα υπάρχουν 2.200 Μονάδες ΠΦΥ και έτσι υπολογίζει και τον αριθμό των γιατρών και των λοιπών επαγγελμάτων υγείας που θα απαιτηθούν με βάση και την τελευταία σελίδα και παράγραφο της έκθεσης. Έτσι αναφέρεται ότι θα απαιτηθούν:
5.500 γιατροί ήτοι
4400 οικογενειακοί γιατροί (2 ανά ΜΦΥ)
1100 παιδίατροι (1/2 ανά ΜΦΥ)
4400 νοσηλευτές/επισκέπτες (1 ανά ΜΦΥ)
2200 μαίες (1 ανά ΜΦΥ)
2200 γραμματείς (1 ανά ΜΦΥ)
1100 οικογενειακοί βοηθοί (1/2 ανά ΜΦΥ) που ξεχάστηκαν από τους συγγραφείς!
Κατά την πρόταση πάντα οι ΜΦΥ (ΜοΦΥΓ ή ΠεΡΙ) λειτουργούν από 8.00-20.00 δηλ. 12 ώρες και εκτός από τις υπηρεσίες στο Γραφείο-Ιατρείο της γειτονιάς η Ομάδα προσφέρει τις υπηρεσίες στην κοινότητα, αλλά και στο σπίτι σε μια τεράστια γκάμα υπηρεσιών που καλό είναι να ρίξει κάποιος μια ματιά στο παράρτημα της έκθεσης και θα καταλάβει το εφικτό ή/και τις δυνατότητες της συγκεκριμένης Ομάδας Υγείας να προσφέρει την έκταση και το εύρος των συγκεκριμένων υπηρεσιών.
Δεν διευκρινίζεται επίσης στην έκθεση, αν οι Μονάδες ΠΦΥ λειτουργούν μη εργάσιμες ημέρες και αργίες και πως αντιμετωπίζεται κάποιος τις ώρες μη λειτουργίας, αφού και για τα επείγοντα π.χ. υψηλός πυρετός, καρδιακό άλγος κλπ απαιτείται παραπεμπτικό της ΜοΦΥΓ ή του ΠεΡΙ για να προχωρήσει κάποιος στο δεύτερο επίπεδο της ΠΦΥ που υπάρχει και ονομάζεται ως Μονάδα Αναφοράς ΠΦΥ της περιοχής διαμονής του.
Εκτός των παραπάνω ασαφειών που ίσως διευκρινισθούν στο μέλλον από τους συντάκτες της πρότασης, τα ερωτήματα που ένας καλόπιστος μελετητής θα έθετε είναι: Αν υποτεθεί ότι οι 2 οικογενειακοί γιατροί μοιράζουν τον χρόνο τους και καλύπτουν το 12ωρο με σπαστό ωράριο (πράγμα που δεν έχει επιτευχθεί μέχρι σήμερα στο δημόσιο σύστημα υγείας) οι υπόλοιποι εργαζόμενοι από την Γραμματέα μέχρι τα άλλα μέλη της Ομάδας Υγείας τι θα κάνουν; Θα εργάζονται 12ωρα ή 8ωρα; Ο νοσηλευτής θα παίζει τον ρόλο του Γραμματέα και αντίστροφα; Και όταν η Ομάδα Υγείας θα επισκέπτεται μαζί με τον οικογενειακό γιατρό ένα ή δύο ασθενείς στο σπίτι, θα χρησιμοποιούν το δικό τους αυτοκίνητο ή αυτοκίνητο του ΜοΦΥΓ ή ΠεΡΙ που θα το έχουν στην διάθεσή τους; Θα διατίθεται οδηγός για την μεταφορά ή θα το οδηγούν μόνοι τους; Πόσοι και ποιοι από την Ομάδα Υγείας θα μείνουν πίσω στην βάση τους για να παράσχουν ιατρικές υπηρεσίες επείγουσες ή χρόνιες στους υπόλοιπους ασθενείς; Λεπτομέρειες, θα πει κάποιος για μια πρόταση που βρίσκεται στο αρχικό της στάδιο και φιλοδοξεί να αλλάξει το τοπίο και να εγγράψει ότι πιο προοδευτικό υπάρχει στην διεθνή βιβλιογραφία που την ακολουθεί στο κείμενο, αλλά δεν σημειώνεται εντός του κειμένου για να μπορέσουμε να εκτιμήσουμε την επιστημονική αναφορά των ιδεών και της οργάνωσης της ΠΦΥ στο διεθνές περιβάλλον.
Ας επιστέψουμε όμως στους αριθμούς της πρότασης και ας προσπαθήσουμε να προσεγγίσουμε τα οικονομικά της στοιχεία και το κόστος της. Φαίνεται ότι για τους εμπνευστές της πρότασης, η δαπάνη που αυτή προϋποθέτει είτε είναι μικρή ή δεν την αφορά γιατί η χώρα έχει λύσει τα οικονομικά της προβλήματα και είναι μόνο ζήτημα πολιτικής βούλησης η εφαρμογή της. Επιχειρώντας αδρούς υπολογισμούς με βάση τους αριθμούς της πρότασης έχουμε:
Ένας γιατρός με μηνιαίες μικτές αποδοχές 5.000 ευρώ συμπεριλαμβανομένων και των εισφορών για την ασφάλισή του κοστίζει 60.000 ετησίως κατ’ εκτίμηση του υπογράφοντος. Αντίστοιχα για τα λοιπά επαγγέλματα νοσηλευτές-επισκέπτες- κοινωνικούς λειτουργούς με μηνιαίες μικτές αποδοχές 2.000 ευρώ, και Γραμματείς – Οικογ. βοηθούς 1500 ευρώ έχουμε
Γιατροί 5.500 Χ 60.000 = 330.000.000 εκ.
Νοσηλ-Επισκ. 4400 Χ 24.000 = 10.560.0000 Μαίες – Κοιν. Λειτουργοί 4400 Χ 24.000 = 10.560.000 Γραμματείς 2.200 Χ 18.000 = 3.960.000
Οικογ. Βοηθός 2.200 Χ 18.000 = 3.960.000
Το ετήσιο κόστος λοιπόν μόνο των αποδοχών των παραπάνω είναι 359.040.000 εκ. που μπορούν να αυξηθούν ή και να μειωθούν, αν υπάρξει διαφοροποίηση στις αποδοχές, αφού οι εκτιμήσεις για αυτές είναι του υπογράφοντος και όχι της πρότασης. Σε αυτό θα πρέπει να υπολογιστούν τα ενοίκια όπου χρειαστεί να υπάρχουν, το κόστος του αναγκαίου εξοπλισμού και τα αναλώσιμα για τις βασικές εξετάσεις, τα λοιπά έξοδα λειτουργίας των Μονάδων όπως παροχές κοινής ωφέλειας, διαδίκτυο, υπολογιστές, προγράμματα ηλεκτρονικών φακέλων, συντήρηση, χαρτικά, έξοδα κίνησης κλπ. Αν όλα αυτά υπολογιστούν σε άλλα 140.000.000 εκ. το συνολικό κόστος της πρότασης για την Ομάδα Υγείας των ΜοΦΥΓ και ΠεΡΙ δεν θα ξεπεράσει τα 500.000.000 εκ ευρώ.
Είναι πολλά τα 500 εκ ευρώ για να αποκτήσει η χώρα ένα καινοτόμο σχέδιο ΠΦΥ, το οποίο θα εισάγει τον θεσμό του οικογενειακού γιατρού και της Ομάδας Υγείας όπως την οραματίζονται οι εμπνευστές της; Θα έλεγα ότι με βάση τα οικονομικά δεδομένα η πρόταση είναι απολύτως επιτυχής υπό τις τρεις παρακάτω βασικές προϋποθέσεις.
1. Η Ομάδα Υγείας να κάνει όλα όσα περιγράφονται στην πρόταση ως έργο (βλ. παράρτημα για το οποίο ως πολίτης – χρήστης εκφράζω αμφιβολίες. Οι ειδικοί ίσως γνωρίζουν καλύτερα).
2. Να περιγραφεί επίσης με ακρίβεια το δεύτερο επίπεδο παροχής ΠΦΥ, δηλαδή οι Μονάδες Αναφοράς Περιοχής, ο αριθμός και ειδικότητες υπηρετούντων καθώς και η έκταση ή το εύρος των υπηρεσιών για όλο το 24ωρο, αφού έτσι έχουν σχεδιαστεί. Αν γίνει αυτό θα δοθεί η δυνατότητα να εκτιμηθεί με σχετική ακρίβεια το συνολικό κόστος που περιλαμβάνεται στην πρόταση και το οποίο θα υπερβεί κατά πολύ το προσεγγισθέν – υπολογισθέν ποσό. Εκτός και αν το δεύτερο επίπεδο ΠΦΥ παραληφθεί ή δεν δημιουργηθεί.
3. Να καταργηθεί η κάλυψη και προσφυγή των ασφαλισμένων πολιτών σε γιατρούς εκτός του ανωτέρω δικτύου. Δηλαδή ο ΕΟΠΥΥ, αλλά και τα άλλα ασφαλιστικά Ταμεία θα πρέπει να σταματήσουν να καλύπτουν ιδιώτες γιατρούς και ίσως οι πόροι που διαθέτουν σήμερα να μεταφερθούν στην χρηματοδότηση της πρότασης.
Αν το παραπάνω κόστος σε συνδυασμό με τις προϋποθέσεις μπορούν να υλοποιηθούν για τους ενδιαφερόμενους που αποδέχονται την πρόταση αναμόρφωση της ΠΦΥ, κάποιος οφείλει να σκεφτεί και τον μεγάλο αριθμό των γιατρών που εργάζονται σήμερα στις υπάρχουσες δημόσιες δομές της εξω-νοσοκομειακής περίθαλψης με πλήρη ή μερική απασχόληση, αλλά και τον αριθμό των γιατρών που ασκούν ελεύθερο επάγγελμα και δέχονται στο ιατρείο τους ασφαλισμένους πολίτες με την προκαθορισμένη επίσκεψη αποζημίωσης του ΕΟΠΥΥ. Εκτός και αν θεωρηθεί ότι περίπου 30.000 γιατροί που έχουν ιδιωτικά ιατρεία και σχετίζονται άμεσα ή έμμεσα με τον ΕΟΠΥΥ και τα ασφαλιστικά ταμεία δεν πρέπει να μας απασχολούν για το πώς θα ζήσουν τις οικογένειές τους και ας μεταναστεύσουν όπως έκαναν και κάνουν οι νέοι γιατροί στην περίοδο της οικονομικής κρίσης που διανύουμε. Ταυτόχρονα με αυτό είναι καλό να τεθεί υπόψη όλων μας και ειδικά της Ομάδας Εργασίας της πρότασης, ο τομέας των παρα-κλινικών και διαγνωστικών εξετάσεων μέτριας ή υψηλής τεχνολογίας που παρέχεται από τους ιδιώτες επαγγελματίες και τα ιδιωτικά διαγνωστικά κέντρα με την αποζημίωση του ΕΟΠΥΥ και οι υπηρεσίες αυτές οδηγούν στην διάγνωση και θεραπεία στο πρωτοβάθμιο επίπεδο υπηρεσιών. .
Μαζί με αυτά η πολιτική ηγεσία και το πολιτικό σύστημα οφείλει να ρωτήσει και τους Έλληνες πολίτες που είναι ασφαλισμένοι και πληρώνουν εισφορές για την κάλυψη της υγείας τους, αν συμφωνούν στην αναγκαστική ουσιαστική επιλογή ενός οικογενειακού γιατρού δημοσίου υπαλλήλου με πλήρη και αποκλειστική απασχόληση, ο οποίος θα είναι ο φύλακας της πύλης (gate keeper) για οιαδήποτε χρήση ειδικού γιατρού και αντιμετώπισης επείγοντος περιστατικού. Σε μια χώρα που δεν έχει λύσει την παροχή της επείγουσας νοσοκομειακής περίθαλψης στον τόπο κατοικίας και στο νοσοκομείο του νομού και ο ασθενής των επαρχιακών πόλεων κινείται ελεύθερα επιλέγοντας πολλές φορές να προσφύγει μόνος του στα νοσοκομεία της Αθήνας και Θεσσαλονίκης, είναι λίγο οξύμωρο να περιμένουμε να κινηθεί και να αναμένει τις παραπομπές του οικογενειακού γιατρού (γενικού γιατρού ή παθολόγου) που στερείται και βασικής εκπαίδευσης για την αντιμετώπιση περιστατικών που σχετίζονται με τις επί μέρους λειτουργίες των οργάνων του σώματος και τις ανάγκες των κατοίκων. Και αυτό σημαίνει ότι οι χρόνιες συμπεριφορές του πληθυσμού σε συνδυασμό με τον αριθμό των γιατρών και τον τρόπο άσκησης της ιατρικής είναι καθοριστικοί παράγοντες στην αλλαγή του οιουδήποτε υποδείγματος και οι σχεδιαστές των πολιτικών υγείας θα πρέπει να μη τους παραβλέπουν.

Δημήτρης Νιάκας Καθηγητής Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

[Vily Papa]

Συμφωνώ στα περισσότερα για την προχειρότητα σχεδιασμού, προφανώς οι εμπνευστές όλων αυτών των σχεδίων δεν είναι και χρήστες ΠΦΥ, δεν πάσχουν από χρόνια προβλήματα, έχουν ιδιωτικές ασφάλειες ή ρομαντική εντύπωση από ξένα συστήματα υγείας και το βέβαιο είναι ότι δεν θέλουν να πληρώσουν.
Ελπίζω εγκαίρως οι εμπλεκόμενοι γιατροί να δουν τη φάκα και διαφωνώ με την άποψη/υποψία που διατυπώθηκε ότι οι θέσεις θα είναι χρυσωρυχεία λόγω φαρμακευτικών με 5ψήφιες κρυφές αμοιβές....

Δίνουν λανθασμένη εικόνα σε νέους γιατρούς που έτσι πιστεύουν ότι "θα πιάσουν την καλή" παρά τις άθλιες συνθήκες. Πλανώνται όμως. Νομίζω ότι η ηλεκτρονική συν/ση δίνει πλέον τη δυνατότητα να καταγράφεται η κατευθυνόμενη συνταγογραφία, η προτίμηση εταιριών ή σκευασμάτων, η συνταγογραφία εκτός ενδείξεων, υπάρχουν ποσοστά επίπτωσης και επιπολασμού νοσημάτων στον πληθυσμό και είναι πλέον εύκολο να φαίνονται οι παρεκκλίσεις.
Η εποχή χωρίς καταγραφή και διασταύρωση στοιχείων ιατρικών και φορολογικών είναι πλέον παρελθόν. Οι φαρμακευτικές μπορεί να ελπίζουν ότι θα δημιουργήσουν τα επόμενα ΙΚΑ-διακίνησης φασον και το επίσημο κράτος να σιγοντάρει στο "θα σας δίνω 3 και 60, κλέψτε εύκολα, αλλά μη σας πιάσω" αλλά το ότι θα πιάνει από εδώ και πέρα θα το βλέπουμε όλο και πιο συχνά, απλά γιατί μπορεί και φυσικά γιατί θέλει....

[D-Michalis]

Πρωταρχικά δεν νομίζω ότι υπάρχει πραγματική βούληση για ΠΦΥ.
Ενδιαφέρον για διαχείριση της ανάγκης και της μιζέριας υπάρχει, καθώς και πιεστική στάση από τους «θεσμούς» για περιορισμό του κόστους.
Σ’ αυτό το πνεύμα γίνεται ότι γίνεται.

Πέραν αυτού όμως, ειδικά για την επιτροπή, έχω να επισημάνω πως:
Αυτά μπορείς να περιμένεις από μία επιτροπή όπου κανένας γιατρός που ασκεί καθημερινά ΠΦΥ κοντά στον πολίτη, δεν συμμετείχε σ’ αυτή την σοφή επιτροπή.
Το είχα επισημάνει κατά την συγκρότησή της και κατηγορήθηκα για αντιπάθεια σε πρόσωπα της επιτροπής.
Όχι κύριοι. Απέχθεια έχω (και αντιπάθεια) σε τέτοια κατασκευάσματα που είναι αναπόφευκτο να τα δούμε, αν δεν είναι ορθολογικά στελεχωμένη η σχετική επιτροπή. Όχι στα πρόσωπα που συμμετέχουν.

[Δ. Κουναλάκης]

Διάλογοι ανάμεσα σε κρητικά εδέσματα με ρακί:
- Πρέπει όλοι οι οικογενειακοί γιατροί στην ΠΦΥ να πληρώνονται με βάση τον αριθμό και το είδος (DRGs) των ασθενών που τους επιλέγουν ως οικογενειακό ιατρό. Κανένας με μισθό. Είτε είναι στο δημόσιο είτε στον ιδιωτικό τομέα. Το κίνητρο τους είναι οι ασθενείς που τους επιλέγουν. Και ταυτόχρονα αυτή είναι και η αξιολόγηση τους.
- Γιατί δεν μπορείς να φτιάξεις μεθοδολογία να τους αξιολογήσεις;
- Και ποιος σε αυτή τη χώρα σήμερα  θα κάνει αξιολόγηση σε δημόσιους υπαλλήλους; Αυτός που μπήκε χωρίς καμιά αξιοκρατία και σήμερα είναι προϊστάμενος; Και τι θα κάνεις; Θα τους απολύσεις μετά; Ενώ μέσα από την επιλογή τους από τους πολίτες έχεις την καλύτερη αξιολόγηση σήμερα.
- Ναι αλλά ο πολίτης δεν μπορεί να αξιολογήσει το πόσο καλός είναι κάποιος σαν γιατρός
- Ένας οξυδερκής άνθρωπος μπορεί να γίνει καλός γιατρός. Αυτός που έχει την ευστροφία να τον επιλέξουν οι πολίτες, μπορεί να μπει σε στενό μαρκάρισμα με ιατρικό έλεγχο και εκπαίδευση ώστε να είναι καλός ιατρός. Ο πολίτης σου διαλέγει τον οξυδερκή γιατρό και ο ΕΟΠΥΥ ή το ΥΥΚΑ τον εκπαιδεύει συνεχώς.
- Και πάλι έτσι δεν επιλέγεται ο γιατρός με τις καλύτερες γνώσεις και επιδόσεις.
- χμμμ αλήθεια η διακήρυξη της AlmaAta ορίζει στην ΠΦΥ τον γιατρό με τις καλύτερες γνώσεις και επιδόσεις; Ή μήπως τον γιατρό που έχει την κοινωνική αποδοχή και είναι αποδεκτός με βάση τις κοινωνικές αντιλήψεις και τις ιδεώδη της κοινωνίας; Την ξεχάσαμε την AlmaAta;