Και μία ακόμη σχετική συζήτηση συναδέλφων στις 23/01/2018 στην ομάδα ΙΑΤΡΟΙ ΕΟΠΥΥ στο facebook:
Αν και δεν προλαβα τις "χρυσες εποχες" του οπαδ, απο αυτα που μου εχουν πει οσοι τις ειχαν προλαβει, το συμπερασμα που προκυπτει ειναι πως οσοι εκαναν συμβαση με τα ταμεια δεν το εκαναν για να τους μαθουν οι ασθενεις ΑΛΛΑ:
- με το τεβε για να τους πληρωνει ΟΛΟ το ΤΣΑΥ και να μην πληρωνουν καθολου επιπλεον ασφαλιστικες εισφορες οσα και αν ηταν τα εισοδηματα τους! επισης για να εχουν ενα σταθερο εξτρα εισοδημα τις ωρες που ουτως η αλλως εβλεπαν και τους δικους τους ασθενεις ιδιωτικα. αν το τεβε σου απαγορευε να δεις στο 4ωρο δικου σου ασθενεις και δεν πληρωνε ΟΛΟ το τσαυ τοτε λιγοι θα εκαναν συμβαση
- με ΟΠΑΔ γιατι εκοβαν 2-3-4 χαρτακια αρα για καθε επισκεψη ειχαν 40-80 ε τιμη ανωτερη της ιδιωτικης επισκεψης
- ΙΚΑ στις δημοσιες δομες ή στο ιατρειο, για να μπορουν να εξυπηρετουν και τους ιδιωτικους ασθενεις (πχ να τους γραφουν τα φαρμακα και τις εξετασεις και αν αδ) και για να εχουν και εξτρα μαυρα εισοδηματα.
αν το σκεφτειτε θα δειτε πως κανεις δεν εκανε συμβαση για να τον μαθει απλα ο κοσμος...
- Μάλλον δεν το ξέρεις καλά το θέμα αγαπητέ .... .
Όλοι έκαναν συμβάσεις με τα ταμεία γιατί χωρίς σύμβαση δεν μπορούσες να επιβιώσεις επαγγελματικά ιδιαίτερα στις επαρχιακές πόλεις.
Το ΤΣΑΥ αγαπητέ μου μέχρι το νόμο του ταξικού αποστάτη Κατρούγκαλου ήταν για τους ε.ε. ξεκομμένο, ανεξάρτητα από το ύψος των εισοδημάτων, με μόνες διακρίσεις τα χρόνια άσκησης, προ και μετά την 5ετία, το αν επιθυμούσε κάποιος να δηλώσει μονοσυνταξιούχος οπότε πλήρωνε υψηλότερες εισφορές και το αν κατείχε μόνιμη έμμισθη θέση οπότε πλήρωνε εισφορές ποσοστιαία επί των αποδοχών με κλίμακα συν τις εισφορές που πλήρωνε ο εργοδότης (εργοδοτική εισφορά).
Η κράτηση υπέρ του ΤΣΑΥ γινόταν στην πηγή για όσους είχαν συμβάσεις έργου με πάγια αντιμισθία και ήταν επιβάρυνση του ασφαλισμένου, δηλαδή τα χρήματα αυτά στην ουσία τα κατέβαλε ο γιατρός και όχι το ταμείο (ΙΚΑ, ΤΕΒΕ συνήθως) απλά δεν σου φαίνονταν γιατί εσύ έβλεπες το καθαρό ποσό κάθε μήνα.
Γιατροί οι οποίοι είχαν πολλαπλές αντιμισθίες πλήρωναν εισφορές από τη μια πηγή και με βεβαίωση από αυτή που κατέθεταν στις άλλες απέφευγαν την πολλαπλή καταβολή ασφαλιστικών εισφορών.
Τα "χαρτάκια" αγαπητέ μου μέχρι το 2011 ήταν 6,46€ για την επίσκεψη στο ιατρείο από το 1993 αν δεν με απατά η μνήμη μου, στο ισότιμο σε δρχ, 2200 περίπου. Άρα δεν ισχύει αυτό που είπες ως προς το συνολικό αντίτιμο.
Ο αγώνας κάθε γιατρού μόλις άνοιγε γιατρείο ήταν να πάρει ΙΚΑ ή ΤΕΒΕ κυρίως για την αντιμισθία του, δευτερευόντως για τα συνταγολόγια/αδειολόγια κατά βάση του ΙΚΑ, που είχε και τον περισσότερο όγκο ασφαλισμένων στις περισσότερες περιοχές.
Βέβαια στη Ρόδο, ας πούμε, το Ταμείο ήταν το ΤΑΞΥ (Ξενοδοχοϋπαλλήλων), τον Πειραιά το ΝΑΤ, σε άλλες περιοχές ανάλογα με την πληθυσμιακή σύνθεση μπορεί να υπερτερούσε το ένα από το άλλο.
ΟΛΟΙ ΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ ΕΙΧΑΝ Δημόσιο/ΟΠΑΔ, μιας και κει δεν χρειαζόταν "μέσο" για να κάνεις σύμβαση.
ΟΛΑ ΤΑ ΑΛΛΑ ΤΑΜΕΙΑ θέλαν λίγο ή πολύ μέσο ήδη από το 93 και μετά που θυμάμαι εγώ.
Αυτό δεν άλλαξε μέχρι σήμερα αφού οι συμβάσεις είναι κλειστές και από ό,τι προβλέπεται έτσι και θα παραμείνουν με την μια ή την άλλη μορφή.