Επ' αφορμή της ημέρας:
Ευάγγελος Τυπάλδος
Φλάβιος Βαλέριος Αυρήλιος Κωνσταντίνος (Μέγας Κωνσταντίνος) 272-337
Αφού επικράτησε των διεκδικητών του θρόνου (Μαξέντιου και Λικίνιου) , νίκησε τους αλαμαννούς στους Τριβηρούς και τους γότθους και σαρμάτες στη Δακία (σημερινή Ρουμανία). Επι βασιλείας του με το διάταγμα των Μεδιολάνων καθιερώθηκε η ανεξιθρησκεία και τυπικά σταμάτησε το κυνήγι των χριστιανικών πληθυσμών της Αυτοκρατορίας (ουσιαστικά ειχε σταματήσει πιο πριν), κυβέρνησε δίκαια όλους τους ρωμαίους πολίτες ανεξαρτήτως θρησκείας, αφού αναστήλωσε και τα αγάλματα της Ρέας και θεάς Τύχης στη Ρώμη ενώ παράλληλα έχτισε και χριστιανικούς ναούς στην νέα πρωτεύουσα του την Κωνσταντινούπολη (Νέα Ρώμη- Nova Roma).
To 334 o M.Κωνσταντίνος επιτέθηκε στους σαρμάτες, στο έδαφος της σημερινής Ρουμανίας. Σε ανάμνηση της νίκης του , ο Κωνσταντίνος έλαβε τον τίτλο του Sarmaticus Maximus, ενω ταυτόχρονα φαίνεται ο,τι διεξήγαγε εκτεταμένες επιχειρήσεις βόρεια του Δούναβη , προσπαθώντας ίσως να επανακτήσει τον έλεγχο της Δακίας. Το ο,τι η προσπάθεια αυτη γνώρισε κάποιες επιτυχίες προκύπτει απ το γεγονός ο,τι στους τίτλους του πρόσθεσε και εκείνον του Dacicus Maximus . Ορισμένοι ερευνητές, αναλύοντας την πολιτική του Κωνσταντίνου στον Δούναβη, επισημαίνουν ο,τι το πρότυπο του ηταν ο αυτοκράτωρ Τραϊανός. ο οποίος υπέταξε το δακικό βασίλειο του Δεκάβαλου και το ενέταξε στην Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία.
Παράλληλα ομως είχαν αρχίσει οι ετοιμασίες για την περσική εκστρατεία εναντίον του Σαπώρη Β' καθώς ο τελευταίος επιτέθηκε στην Αρμενία την κατέλαβε και ενθρόνισε τον αδερφό του Ναρσή .Ήδη απο το 325 είχε στείλει επιστολή στον πέρση μονάρχη να σταματήσει τους διωγμούς χριστιανών στο έδαφος της Αυτοκρατορίας του (Σασσανίδες).Εξέφραζε επίσης την πεποίθηση ο,τι ο Χριστιανισμός θα μπορούσε να επικρατήσει στη Περσία(ήδη υπήρχαν αρκετοί χριστιανοί πέρσες) αν ο Σαπώρης Β' τον ασπάζονταν(πράγμα που δεν έγινε ποτε) όπως έκαναν άλλοι γείτονες της Αυτοκρατορίας .
Στα τέλη του 336 ο Κωνσταντίνος επικεφαλής του στρατού του συγκέντρωσε όλες τις δυνάμεις του στη Μικρά Ασία . Ωστόσο δε πρόλαβε να επιτεθεί στη Περσία αφου στις 22 Μαϊου του 337 πέθανε στη Νικομήδεια , κληροδοτώντας το πρόβλημα με τους πέρσες στους διαδόχους του(άχρηστοι).
Μια δική μου παρατήρηση επ΄αφορμή της σύγκρουσης του Μεγάλου Κωνσταντίνου με τους Σασσανίδες.
Μετά την κατάκτηση του σημερινού Ιράν απ΄τον Μεγάλο Αλέξανδρο και την επακόλουθη δημιουργία του βασιλείου των Σελευκιδών, ΟΥΔΕΠΟΤΕ κυριάρχησε ΕΥΡΩΠΑΙΚΗ δύναμη στην περιοχή του σημερινού Ιράν.
Μετά την κατάλυση των Σελευκιδών, είχαμε τους Πάρθους και αργότερα τους Σασσανίδες.
Αν αυτό λέει κάτι, ΟΥΤΕ ΟΙ ΡΩΜΑΙΟΙ μπόρεσαν να κατακτήσουν την περιοχή...